ချစ်​ခြင်းကို​စေ.......💓

Part-2

“မေန႕ညက ကားပါကင္မွာမ်ား ~~ကြ်တ္~~ဒုကၡပါပဲ.။ျပန္သြားရွာရမယ္ထင္တယ္.။”

စိတ္အနညး္ငယ္ရႈပ္ေထြးသြားကာ လက္ကဖုန္းဆီေရာက္၏။သူ မနက္သင္တန္းေပးစရာရွိသည္မုိ႕ တျခားသူကိုပဲအကူညီေတာင္းရေပ ေတာ့မည္.။

### အင္း ေျပာ Arthit.###

** ငါ သင္တန္း ID ကဒ္ေလး Siam Center ကားပါကင္မွာက်က်န္ခဲ့ တယ္ထင္လို႕.။တစ္ေယာက္ေယာက္လႊတ္ျပီးသြားရွာခိုင္းေပးပါဦး.။ငါ ေနရာကို message ပုိ႕ထားေပးမယ္ေနာ္ Off.**

### အုိေခ..ငါ ခိုင္းလုိက္မယ္.။မင္း သြားစရာရွိတာသာ သြားေလ.#

ဖုန္းခ်လိုက္ျပီးသည္ႏွင့္ လုိအပ္သည္မ်ားယူကာ ေအာက္ထပ္ဆင္းလာခဲ့ သည္။ တစ္ေလွ်ာက္လံုးတူညီ၀တ္စံု၀တ္အေစခံ၀န္ထမ္းမ်ားျဖင့္ လႈပ္ရွားသက္၀င္ကာ သူ႕ကိုျမင္တိုင္း ေခါင္းညႊတ္အရိုေသေပးႀကတာကုိ လည္း စိတ္မသက္မသာျဖင့္ လ်စ္လ်ဴရႈထားလိုက္မိေတာ့သည္.။ ႀကီးမားက်ယ္ျပန္႕လွေသာ ေခတ္မီႏွစ္ထပ္တိုက္အိမ္ႀကီးတြင္ အရွင္သခင္ဟူ၍ ေလာေလာဆယ္က သူ တစ္ေယာက္ထဲရယ္.။ ဂိုေထာင္ထဲမွ အသင့္ထုတ္ေပးထားပံုရေသာ ဆင္၀င္ေအာက္က သူ႕ကားေလးကို ကုိယ္တိုင္ေမာင္းထြက္လာခဲ့သည္.။ျခံ၀န္းစပ္က လံုျခံဳေရးဂိတ္က လူႀကီးမ်ားကလည္း တံခါးဖြင့္ေပးကာ အရုိအေသေပး ႀကျပန္သည္.။ေလပူတစ္ခ်က္က အျမဲလိုလို Arthit မႈတ္ထုတ္မိျမဲ.။ မည္မွ်ပင္ ႀကံဳ႕ေတြေစကာမူ ခုထိလည္း သူ က်င့္သားမရႏိုင္.။ တကယ္ဆို သူလိုခ်င္ခဲ့တာ ဒီလိုလူေနမႈပံုစံမွ မဟုတ္တာေလ.။

အတန္ႀကာေမာင္းႏွင္လာျပီးေနာက္ Arthit ပန္းခ်ိီ သင္တန္းေပးေနက် အႏုပညာသင္တန္းေက်ာင္းကို ေရာက္လာသည္.။ဤေနရာတြင္မူ သူ တကယ္ကိုေပ်ာ္ပါသည္.။သူ မည္သူနည္း.။မည္သူျဖစ္သည္ အထူးတလည္ေမးျမန္းေနမႈမ်ိဴး ရုိက်ိဴးေနမႈမ်ိဴးမရွိ.။ သင္တန္းေရးရာ ဌာနကုိေတာ့ ID ကဒ္ေခတၱေပ်ာက္ဆံုးေန ေႀကာင္း သတင္း ပုိ႕ခဲ့ လိုက္သည္။

“P”..P’Arthit ကြ်န္ေတာ့္ကို ခဏေစာင့္ပါဦး..”

“Gun ~~ ဘယ္လုိျဖစ္ျပီးေနာက္က်ေနတာလဲ.။ အိပ္ရာထေနာက္က်ျပန္ျပီလား”