Een meisje en haar vriend reden 's nachts over een afgelegen landweg. Terwijl ze reed, leek de nacht donkerder en donkerder te worden. Uiteindelijk verloren ze hun weg en merkten dat ze door een dicht bebost gebied reden dat geen van beiden herkende.
Plots begon de auto te sputteren en stopte. De vriend keek naar de man en besefte dat ze geen benzine meer hadden. Ongeacht hoe vaak hij de sleutel omdraaide, de motor wilde gewoon niet starten.
De vriendin begon in paniek te raken omdat het na middernacht was en ze zaten vast in het midden van nergens en konden niet thuis komen.
De vriend stapte uit en keek rond. Ze bevonden zich in een afgelegen en bosrijk gebied. Hij zag alleen bomen. Er leken geen huizen in de buurt te zijn. Ze waren helemaal alleen.
De vriendin was schrikken en bleef de jongen vragen iets te doen. Hij vertelde haar dat hij terug naar de snelweg moest lopen om hulp te krijgen.
De vriend kon zien dat zijn verloofde bang was, dus hij zei haar dat ze zich geen zorgen hoefde te maken, hij zou zo snel mogelijk terugkomen. Maar het meisje kon de bezorgdheid in zijn gezicht zien.
Hij kust haar vaarwel en zegt dat ze door de ramen moet rollen en de deuren moet op slot doen. Toen liep hij de weg af. Het meisje keek toe terwijl haar vriendje steeds verder weg reed en uiteindelijk in de duisternis verdween.
Uren gingen voorbij en het meisje zat in de auto te beven, bang voor elke schaduw die ze zag en elk geluid dat ze hoorde. Ze begon het gevoel te krijgen dat haar vriend nooit meer terug zou komen.
Plots hoorde ze een luid tikkend geluid op het dak van de auto.
Tik, tik op, tik op.
Ze begon in paniek te raken maar was te bang om naar buiten te gaan en het te onderzoeken. Ze bleef maar proberen door de ramen te kijken, maar het was te donker om iets te zien.
Tik, tik op, tik op.
Het tikkende geluid leek maar door te gaan. Het meisje was doodsbang, maar er was niets wat ze kon doen.
Tik, tik op, tik op.
Ze werd gedwongen om de hele nacht lang in de auto te blijven zitten luisteren naar het vreemde tikkende geluid. Uiteindelijk slaagde ze erin in slaap te vallen.
Toen ze wakker werd en op haar horloge keek, was het 9 uur 's nachts, maar toen ze uit de autoramen probeerde te kijken, was alles helemaal zwart. Ze begreep niet wat er aan de hand was.
Plots hoorde ze een auto recht in de buurt komen en hij toeterde drie keer op zijn hoorn. Toen hoorde ze een stem roepen: "Dit is de politie. Is er iemand in de auto? "
De vriendin zuchtte opgelucht. "Just me", huilde ze. "Mijn vriend heeft me hier alleen achtergelaten en is nooit meer teruggekomen."
"OK. Blijf kalm ", zei de politieagent. "Luister heel aandachtig naar mij. Open de deur, stap uit de auto en loop naar me toe. Wat je ook doet, kijk niet achter je. "
Het meisje gehoorzaamde aan de bevelen van de politieagent. Hoewel haar handen trilden en haar hoofd raasde, opende ze de autodeur en stapte uit.
"Loop nu naar mij toe", zei de politieagent, "en kijk niet achter je."
Het meisje begon langzaam naar de politieman te lopen maar plotseling stopte ze in haar sporen.
"Kijk niet achter je!" Schreeuwde de politieagent.
Maar het was te laat. Het meisje kon het niet helpen. Ze draaide zich om en begon gillend te gillen.
Het dode lichaam van haar vriend hing ondersteboven aan een boomtak boven de auto. Zijn hoofd was afgehakt en er druppelde bloed uit zijn nek, volledig bedekt door de autoruiten.
