Fire Heart: Her Secret

Chapter 10

Daniella's POV

Nagising ako sa tirik ng araw. I stretch my arms and body bago bumangon. Sumulyap ako kay Irene na hanggang ngayon ay tulog pa. Tumayo ako at kinuha ko ang towel para maligo. I'm excited as hell. Today is the day, our acquaintance party. Masusuot ko na mamaya ang aking gown.

Pagkatapos kong maligo ay nagbihis ako kaagad ng black V neck shirt at ripped jeans. Nakita ko si Irene na kagigising lang at inayos ang kanyang kama. I quietly tiptoed my way towards and she immediately flinched when I tap her shoulder. Napahawak siya sa dibdib niya at huminga ng malalim. "Umagang umaga at nanggugulat ka na ha!" I smirked. Her hair looks like a birds nest not gonna lie.

"Maligo ka na nga! Tignan mo sarili mo." Inirapan niya ako at lumakad sa pintuan. "Balik muna ako sa dorm ko, see you later." I wave goodbye and gave her a wink.  Pagpasok ko ay agad kong hinanap ang suklay para ayusin ang aking buhok as I let it dry for a couple of minutes.

Sabi ni Irene kahapon bawal daw lalabas hanggang 5pm eh nagugutom na ako. I sigh, hindi pwedeng wala akong makain ngayon. I am so hungry. I decided to go out. I cannot stand not eating today. As I was walking, I didn't see any signs of my schoolmates. The hell? Sineryoso talaga nila yung bawal lumabas?

Pagdating ko sa canteen ay doon na ako nakahinga ng maluwag. May mga estudyante dito pero hindi naman karamihan so I immediately headed to the counter and ordered some food. Pagkatapos kong umorder ay naghanap ako ng table na malapit sa windows kasi gusto ko makita ang view habang kumakain ako. Susubuin ko na sana ang pagkain ko nang may presensya akong naramdaman sa harap ko.

"Hi." A blonde haired girl holding a gray tray greeted me and she's smiling at me. It's weird na may lumapit sa akin na estudyante kasi kadalasan sa kanila ay hindi ako gusto, not that I care though. "Pwede bang umupo dito?" Tanong niya sakin. My brows furrow a bit. Marami pa namang empty tables pero dito talaga siya sa table ko?

"Okay sure." Ngumiti siya at umupo sa harapan ko. "Thank you Daniella." Tinaasan ko siya ng kilay, talaga bang kilala na ako ng lahat dito? Like hell hindi ko sila kilala! "How do you know my name?" She giggled. "Sinong hindi makakilala sayo, you're the one who beat William in your combat session." My mouth gaped a bit. So it was true, the news spread immediately fter what happened.

"And also you're my Idol." She chirps. Natigilan ako sa pagkain at tumingin sa kanya. Is this girl crazy? 

"Idol huh? At bakit naman?" I ask curiously. 

"Because you're the only transfer student that beat William at first day mo pa and you're also a member of the Supreme Team." She grins, iba ang nararamdaman ko sa babae na to. My gut is telling me that she's a good person.

"Chamba lang yun." I smiled a bit, naiilang sa katotohanang idol daw niya ako. "Anong chamba eh ang galing mo nga." I chuckled as her grin grew wider. "My name is Vanelly Brickley." She puts her hand forward. I took her hand and shook our hands.

"Hoy Daniella kanina pa kita hinahanap!" Kumunot ang noo ko at lumingon sa aking likuran. Irene is walking towards me with her nose smoking. Oh shit, nakalimutan kong mgapaalam sa kanya! Lumapit siya sa akin at tinitigan ako mata sa mata, I gulped. Hindi pa ako sanay makita siyang galit.

"Wait! I can e-explain!" I wave my both of my hands as I gave her an awkward smile. Not only that but Vanelly seems scared of her. "Alam kong gutom ka pero kailangan magpaalam ka sakin dahil memake apan pa kita." She crosses her arms. Agad siyang bumaling bumaling sa babaeng nasa harap ko.

"Vanelly." She smiled but her mouth is twitching. "Ms. Irene I-I'm.." Irene sighs. "Don't worry Vanelly, I'm not gonna hurt you, you know?" Vanelly sigh in relief kaya sa akin na naman siya tumitig. "Pagkatapos mong kumain ay pumunta ka agad sa dorm mo, maghihintay ako." At umalis na siya. Nakatingin sila lahat sa table namin at napagtantong napakalakas pala ng boses ni Irene nang dumating siya dito.