Fire Heart: Her Secret

Chapter 6

Daniella's POV

Nandito ako ngayon sa Art class namin. I did not expect this academy to have such subject. I thought this Academy is all about enhancing skills and power. So for today, the teacher told us to draw anything that's related to us so ginuhit ko ang mama ko.

I can say, I can draw that well. So well that the drawing looks too realistic. Well, I want this portrait to look good. Sa tabi ko ay si David at Ash and since mas malapit sakin si Ash ay sumilip ako sa drawing niya.

"Ang ganda." He immediately look at me. I smiled pero binalik niya rin agad ang atensyon niya sa drawing niya. "Mind your own business." Nalaglag ang panga ko ng sinabi niya yun. I just complimented him and this is how he responds?

"Wala ba namang salamat jan?" Iritang tanong ko kanya pero hindi naman siya napatinag. Tumingin ako kay David na nakangiti habang gumuguhit. Sumilip ako at nakita ko ang isang babae. Hindi nalang ako nagtanong at nagpatuloy sa pag guhit. Mom really looks good in here, I miss her so much.

"Just raise your hand if you're finished okay?" Tumango kaming lahat.

"Now that you're all done, the class is dismissed." Lumabas agad si Ma'am kaya napabuntong hininga ako. First day ko pa lang dito ay dalawang beses na akong nahimatay. Talk about excitement.

Tumayo ako sa aking upuan at kinuha ang aking bag tsaka umalis sa room. Dahil breaktime namin, gusto kong mamasyal ng sandali. Hinayaan kong kontrolin ako ng paa ko kung saan ako mapadpad. Sumilip ako sa glass window at tumingin sa baba. May harden sa baba kaya lumakad ako doon.

Nang makarating ako doon ay sininghap ko ang hangin, napakaraming bulaklak sa paligid at may falls pa kaya napangiti ako, lumakad ako sa puno at umupo. I feel at peace. I am glad that no one is here other than me. I started humming a song that mom taught me.

"Ang pinaka ayaw ko sa lahat ay mga maiingay na tao." Agad akong napatayo sa gulat. "Ash!?" Nakita ko siya na natutulog sa sanga. He opened his eyes and look at me. "Shhh, shut up will you?" I crossed my arms and raise a brow.

"Natutulog ka ba?" He put his hands on his pocket and casually jump down the tree. "Anong pake mo?" He glared at me, making me scoff. Kinuha ko ang aking bag at sinamaan din siya ng tingin.

"Makaalis na nga." Nilagpasan ko siya ngunit nahawakan niya ang aking braso at pinabalik ako sa kinauupuan ko. "Dito ka lang, aalis rin naman ako dahil dumating ka." Tinalikuran niya ako at nagsimulang naglakad papalayo.

"Am I suppose to be offended by that?!" Sigaw ko sa kanya but I guess hindi na niya narinig dahil malayo na siya sakin. Umupo muli ako sa puno at tumingala sa langit. I close my eyes and inhaled the fresh air. Now this is what I call peace.

I stayed like that for a while pero bigla nalang tumunog ang aking tyan ng malakas. I blushed and look around. Pheww, walang nakarinig. Tumayo ako, napagdesisyonan kong umalis muna para tumungo sa canteen. As I walk quietly in the hallway, may humarang sakin na babae. She smirked at me and I think she's kinda pretty but the thing is, I'm 8 centimeters taller than her. Tinaasan ko siya ng kilay. 

"The new student right?" Tanong niya sakin. I then realized that I might get in trouble now, or maybe not.

"Yeah, why?" Tumawa siya ng mahina. "Just stay away from the supreme team, hindi ka nababagay sa kanila." Hindi ko alam pero naririnig ko ang mga pinagbubulungan nila tungkol sakin. Advance hearing huh?

Natawa ako sa sinabi niya at ngumisi, I grab her blazer and pull her more closer to me. "I'm also perplexed as to how a weak girl like myself ended up on their floor, but guess what? Maybe I don't quite fit in the team yet, but I'll do everything I can to be acknowledge as one of the strongest." I smirk as I saw her eyes widened. Binitiwan ko ang blazer niya at tumalikod sa kanya.