Picture Perfect

Chapter Sixteen

"So I lay my head back down, and I lift my hands and pray. To be only yours I pray, to be only yours I know now your my only hope.."
Only Hope - Mandy Moore

I woke up the next morning dahil sa tumatamang sikat ng araw sa mukha 'ko. I look at the clock on the wall and it's exactly 6:50 am in the morning.

Bumangon ako saka napahikab at nag unat. I saw Angie, Erika and Sarah na halos maglaway pa habang tulog na tulog sa mga kama nila.

I smiled at nagpunta sa veranda. I opened it at tumama agad saakin ang sikat ng araw na may halong lamig dahil sa mababang klima dito sa Tagaytay.

At exactly 7 am ay tumunog ang alarm clock namin which is our wake up call for this day. Ngayon araw ay may oras kaming mag swimming, mag libot dito sa Hotel at iba. Mamayang hapon naman, at exactly 3 am ay pupunta kaming lahat sa Sky Runch. Isang amusement park dito sa Tagaytay.

Hindi nagising ang tatlo sa alarm clock kaya naman ako na ang gumising sa kanila.

"Hey guys wake up," i said. Isa isa ko silang tinapik sa balikat. "Erika, Sarah, Angie wake up."

"Shut up and get lost!" Sigaw ni Sarah habang halatang tulog pa. I was shocked at first but i suddenly giggled.

Si Angie naman ay nagtalukbong pa ng kumot para hindi maistorbo.

"Guys umaga na! It's a new day!" I said smiling.

Napabangon si Erika at saka tumingin sakin habang pikit pa ang mata. "Umaga na?" She asked dumbfounded.

"Yep!" Sagot 'ko.

She open her eyes at saka umunat din bago tumayo at walang salitang nagtungo sa bathroom.

I smiled bago lumingon kina Angie at Sarah na tulog mantika.

"Guys," tinapik ko ulit sila. "Wake up!"

"Hmm," Sarah moaned. Napailing ako.

"Ano ba~!" Si Angie at hinagkan pang maigi ang unan niya.

I laugh. "We should be heading down by now." Saad 'ko. Napahinga nalang ako ng malalim at nagtungo na rin sa bathroom paglabas ni Erika.

Erika and I readied ourselves para sa breakfast sa baba. Hindi nanamin ginising ulit sina Angie at Sarah dahil mukhang masarap talaga ang tulog nila.

Nang makababa kami ay sumalubong agad saakin si Chandrick na nakabusangot. Wala pang nakalagay ni isang pagkain sa tray niya. I think he waited for us.

"What?" I asked him.

"Ang tagal mo." He pouted. Napangiwi ako.

I didn't know what to think on his sudden change of reaction. Minsan mayabang siya, minsan parang laging galit, minsan ay matured, at minsan ay parang ganito..a cute boy waiting for his mother.

Halos lahat naman dito sa buffet hall ay nakasulyap saamin. Napalunok ako by the sudden attention we caught.

"Tsk tsk tsk!" Iling ni Erika habang natatawa. Hindi ko naman iyon na nagets kaya nagpunta nalang kami sa pila dito sa buffet table para kumuha ng pagkain at hindi na inintindi ang mga tingin ng ilan.. Halos kalahati na rin ng estudyante ang nandito. Ang iba siguro ay tulog parin hanggang ngayon.

Kahit si Ms. Sanchez ay wala pa.

Nang maka order kaming tatlo ay naghanap agad kami ng pwesto. Nakahanap naman kami agad sa tabi ng glass window nitong Hall. Makikita rito ang view ng malawak at magandang swimming pool.