The Man That I Love

TMTIL Chapter 6

MISTLETOE POV

Habang naglalakad ako papunta sa table ko sa room na malapit sa kama ko para tignan ang phone ko kung sino ang tumatawag ay kinakabahan ako.

Nang makita ko kung sino ang tumatawag ay unknown number sinagot ko agad ito na baka emergency.

"H-hello" panimula ko.

"Hello is this the daughter of mr. and mrs. Chandler? " Sabi nito.

"Uhhm, opo ako po ito Mistletoe Chandler. Why po?" sabi ko.

"Its because your parents is in accident by a car crashed, Can I see you here at the Krypton Hospital."

Parang naman pinagsakluban ng langit at lupa dahil sa narinig ko at ang Pagkasabi nito ng Krypton Hospital ay parang kinabahan na ako, sa Krypton Hospital ay kung saan namatay ang pinakamamahal kong lola, lola's girl kasi ako.

"A-ah okay wait me there." Sabi ko, at pinatay na ang linya. Pagkapatay ng tawag ay napaupo ako at umiyak, pero hindi na ako nagtagal doon dahil kailangan ako ng aking mga magulang.

Lumabas agad ako ng bahay at tumakbo papunta sa labas ng High Silvermere Village o sa main gate ng village namin para mag abang ng masasakyan.

Ilang minuto ay nakabang narin ako ng taxi.

"M-manong sa Krypton Hospital po." Sabi ko, habang pinupunas ang mga luhang umaagos sa pisngi ko. Tumango naman ito.

"Manong pwede pong pakibilis na       a-accident po kasi mga magulang ko." Sabi ko ulit. Sinundan naman niya ito.

Ilang minuto pa ulit ay nakarating na ako sa Hospital. Tinakbo ko ang hall papunta sa Nurse station.

"Nurse saan po ang na car crashed accident po, ako po si Mistletoe Chandler." Sabi oo.

"Ah, room 103." Sabi nito at nagpasalamat na tinungo ko naman agad ang sinabing room number.

Nang nasa sinabing room na ako ay parang kinakabahan ako na hindi ko alam. Kakatok na sana ako ng room ay nagulat ako ng ilinuwa ito ng lalake gwapo siya na parang kaedad siya ni dad, mukhang nakakatakot yung aura niya.

"Hi po" nakayukong sabi ko dahil namamaga ang aking mga mata.

"Hi, you must be the daughter of mrs. Chandler, am I right?" Sabi nito, nakakatakot siyang magsalita pero mukhang mabait namab siya but his eyes full of sadness.

"Opo, uhmm sino po sila?" Tanong ko.

"Your so beautiful, your mom must be lucky because she have you." Nakangiting sabi nito. Luh di ako sinagot.

"Thanks" sabi ko nalang.

"Soo, I have to go" sabi nito, maglalakad na sana ito pero nagsalita siya. "By the way im Timothy Adams" nakangiting sabi nito at umalis na.

Ughhh nandito ako para sa aking mga magulang hindi para makipag chitchat hayst, tang* mo mist na aksidente na nga magulang mo...

Pumasok agad ako at nasalubong ko ang natutulog kong ina na at sugat sa kanyang mukha at isang fracture na kaliwang kamay nito, tinignan ko ang buong paligid nang room maganda ito parang nasa hotel ka, pero ang ipinagtataka ko ay wala si dad.

Kinakabahan ako sana, sana hindi totoo ang nasa isip ko...

Kinuha ko ang isang upuan at ilinagay ko sa tabing kama na hinihigaan ni mom para doon umupo sa tabi niya.

Hindi ko mapigilang mapaluha dahil sa nakakaawang kalagayan ni mom, hindi ko kaya, kahit minsan ko lang silang nakakasama dahil workaholic sila hindi ko pa rin magawang alisin ang pagmamahal na ibinigay nila sa akin mula noong ako'y isinilang nila hanggang ako ay lumaki at nakapagtapos ng pagaaral sa high school tungo sa college upang maabot ko ang mga pangarap ko dahil sa paggabay nila sa akin.

Habang nakahalik ako sa kanang kamay ni mom, nakapikit at lumuluha ako ay naramdaman kong gumalaw ito, upang maitangala ko ang mukha ko para tignan si mom.

Nakita kong nakangiti si mom sa akin pero ang mga mata niya ay puno ng hinanakit at kalungkutan.

"M-mom, wag na po akyong malungkot." Sabi ko habang pinupunasan ko ang mga luha ko. Pero hindi niya ako nasagot dahil napaluha siya, kaya hindi ko rin mapigilang mapaluha.

"Mom, where is d-dad?" Kinakabahang sabi ko hang lumuluha.

°°°°°
Click the star button at the bottom
Vote| Comment| Share
Thank you for reading
TMTIL

Follow me^^