Prologue

311 18 11
                                    

"Lea, sandali!"

Huminto ako sa ikalimang baitang ng hagdan nang marinig ang malakas na boses ni Lucas. Tumingala ako dahil naroon parin siya sa third floor ng building.

Katatapos lang ng klase ko at gusto ko na sanang umuwi dahil may trabaho pa ako at saka baka abutan pa ako ng dilim sa daan. Ngayon, kailangan ko pa tuloy siyang hintayin hanggang sa makababa.

Kunot ang noo kong hinintay nga siyang makababa hanggang sa mag kaharap na kami. Ano na naman kaya ang sasabihin nito?

"Hmm? Bakit?" tanong ko.

"Sasama ka ba kina Eiji mamaya?" tanong naman rin niya.

Tipid akong ngumiti at umiling.

He's talking about the party of the most exquisite family here in Isla Azalea. And as for Eiji, he's my best friend. Kaklase rin namin siya pero hindi siya pumasok. Masyadong excited sa party'ng pupuntahan.

Marahan siyang tumango at napakamot sa batok. I can sense he wants to say something kaya inunahan ko na.

"Mauna na 'ko sayo." sabi ko at mabilis na naglakad patungo sa gate ng school.

I don't want to be rude pero mas ok na iyon kaysa tangihan ko nanaman siya. That would only added the guilt I'm feeling everytime I turn him down. But I don't want to force myself too just because I'm guilty. Ayoko namang magmukhang napipilitan lang kapag pumayag akong sumama sa kanya.

Nitong mga nakaraang araw kasi nararamdaman kong may iba na siyang pag tingin sa akin. Bestfriend ko ang ex niya na si Dianne at alam ko ang katotohanang gusto pa rin niya si Lucas at kasalukuyan siyang gumagawa ng paraan para muli silang magka balikan.

Syempre dahil bestfriend ko iyon, ayaw kong malaman niya na sa akin ngayon nangungulit itong pinakamamahal niyang ex. When in fact, ako mismo ang umisip ng paraan para muli silang magkaayos. Ang problema ko lang ngayon ay itong nalaman ko na may gusto na pala siya sa 'kin.

See? I'm in deep trouble.

At saka isa pa, marami din akong ginagawa para makiparty pa sa kanila.

Pagkalabas ko ng gate ay mga naglalaglagang dahon ang sumalubong sa akin mula sa mga naglalakihang puno na nakahilera sa magkabilang gilid ng kalsada. Gumaan ang pakiramdam ko nang mapagmasdan ang ganda ng paligid. Nagkukulay kahel ang paligid dahil sa araw na tumatama sa mga dahon ng puno habang marahang dinuduyan ng panghapong hangin.

Nagsimula na akong tahakin ang daan patungo sa amin.

My hair is dancing through the midst of air. I breathed, closing my eyes and smile. Feeling the cold air brushed my skin.

This time is actually my favourite time of the day.

Ang malamig na hangin ng Azalea ang nagpapakalma sa sistema ko pagkatapos ng nakakapagod na maghapon sa paaralan. The things I do to see this everyday.

Nagmamadali akong umuwi para makapagbihis at makapunta sa hacienda ng mga Trevisano. Napangiti ako nang may sumagi sa isipan.

Ang Trevisano ay isa sa mga pinakamayamang pamilya rito sa Azalea. Aside, of course sa pamilya Calvari na palaging laman ng usapan kahit saan ka magpunta. Sila rin iyong pamilya na may paparty mamaya.

But..oh well. I don't really know much about them. Alam ko lang, sila ang pinakamayaman at maimpluwensyang tao dito sa buong isla. At malapit ang mga Trevisano sa kanila.

You know, Rich people stays together.

Napangisi ako nang malalala ang isang tao na namumukod tangi.

Pakadating ay nadatnan kong bukas ang pinto ng aming bahay ngunit walang tao. Pumasok ako at sinuyod ng tingin ang buong bahay pero wala pa rin akong makita.

"Ma! Pa! Nandito na ho ako."

Tawag ko ngunit walang sumagot. Baka nasa hacienda na sila. Dumiretso na lang ako sa aking kwarto at naligo. Pagkalabas ko ay saka ko pa naabutang nakaupo sa upuan na gawa sa kawayan si papa habang hinihingal at pinapaypayan ang sarili.

His eyes narrowed at me, shaking his head.

"Mabuti naman at dumating ka na. Pinapatawag ka ng mama mo sa hacienda.."

Napakamot siya sa kanyang ulo at huminga ng malalim.

"Baka daw pwede mo siyang tulungan sa pagluluto. Kasama ko si Guban, pwede mo siyang gamitin papunta roon." pagod niyang sinabi.

Napatingin ako sa orasan. Pasado alas kwatro pa lang ah. Bakit ang aga naman? Nabasa ni papa ang pagkalito sa mukha ko kaya agad siyang nagpaliwanag.

"Uuwi ngayon ang magkapatid para dumalo sa kasiyahan sa mansion ng Calvari ngayong gabi. Maghahapunan muna sila sa hacienda bago tumuloy don sa mansion."

Natuwa ako sa sinabi sa akin ni papa na nariyan si Guban sa labas at pwedeng gamitin, ngunit mas lalong natuwa ng nalamang uuwi ngayon ang magkapatid na Trevisano.

Uuwi siya. Magkikita na kami! Napangisi ako at napakagat sa labi sa daming dumaang scenario sa isipan.

Well, at least hindi ako magko-commute papuntang nayon ngayon.

Si Guban ay isa sa mga kabayo ng mga Trevisano. Hindi ito maamo at mabilis tumakbo. Hindi sa pagmamayabang pero ako lang ako nakapagpaamo sa kanya.

Simula ng limang taong gulang palang ako ay nagtatrabaho na sa hacienda ang mga magulang ko. Si papa ang isa sa mga pinagkakatiwalaan ni Senior Hugo sa hacienda at siya ang inilagay na mamahala sa mga kabayo at mga alagang hayop ng mga Trevisano.

Masasabi kong malapit sila sa isat isa dahil marami ng naitulong si papa para mapalago ang animal farm nila, isa pa dahil magkaklase sila noong high school at college, yun nga lang hindi natapos ni papa ang second year niya sa kolehiyo dahil kapos sila sa pinsyal. Money was tight. He left for school in order to get a job and help out as best he could. Only then, Senior Diorrico Trevisano, father of Seniorito Hugo, assigned him to be his personal driver. Hanggang sa nakuha niya ang tiwala ng mga Trevisano at naging katiwala sa kanilang mga properties.

Lumabas ako at bumungad sa akin ang kabayong itim na nakatali sa may puno ng niyog. Napasimangot ako at nilingon si papa na nakahiga na ngayon sa maghabang upuan.

"Pa, sabi ko diba na huwag mong itatali si Guban sa ilalim ng puno ng niyog. Baka mamaya mahulugan siya ng buko!" Sabi ko at bahagya siyang tinapik sa balikat.

He just groan at me while shoving me with his carton fan.
I let out an annoyed grunt before marching outside.

Nilapitan ko si Guban. Kinuha ko ang lagayan niya ng tubig bago nilapit sa kanyang bibig para makainom. Poor thing. Pinabayaan ni papa.

I brushed the hair on his head before untiring the rope and slumped on his back.

"Alis na ko." Paalam ko habang nililiko si Guban patungo sa kalsada. Marahan lang ang lakad niya at tanging tunog lang ng kanyang mga yapak ang maririnig sa kahabaan ng kalsada.

The road to hacienda is kind of rocky. We drove through the puddle along the dirt road causing the brown sludge flick to my boots. Wrinkling my nose i wipe it with my bare hand.

Isang malakas na tunog ang bumasag sa katahimikan ng lugar kasabay ng pagtalsik ng mga putik sa aking buong katawan. I gasp in shock. Sa sobrang bilis ng pangyayari hindi ako nakahuma at napatanga.

I look down to witness my whole body is covered with dirt! What the hell?!

Malayo na ang sasakayan ngunit dinig ko pa rin ang nakakairitang tunog na nangagaling sa magarang sasakyan na iyon. I gritted my teeth. Now.

I. Am. Fuming. Mad!

____***___***
Check the images above. Sila yan. Portrayed characters.. 😅 also follow me if you already like my storie. thanks 😊

All Falls DownHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin