Loving Thy Flaws (Albertus Magnus #1)

1

1

" Issa, pasensya na at hindi na kami makakasama sayo ngayon" Gwendelyn approach me nang matapos ang klase.

Pinangakuan kasi nila ako kahapon na babawi daw sila ngayon at sasama ng lunch sakin.

" Sorry Issa we have a practice kasi ngayon" Desiree said habang nilalagyan nito nang pulang lipstick ang kanyang labi. Nakita ko naman ang mapaumanhing mukha ni Kiesha sa likuran nila.

Kahit nasasaktan ako dahil ilang beses na akong pinangakuan nang tatlo. I still remain the smile on my face kahit ang pangit non tingnan.

" Okay lang naiintindihan ko naman kayo" I put a small chuckle para magmukhang totoo pa ito.

They are my bestfriend, yon ang sabi nila but I don't feel na I belong to the group. They are beautiful while Im not. Mayaman sila at ako hindi. Kabilang sila sa grupo nang cheer dance habang ako hindi. Im just no one na pwedeng iwanan at pabayaan kahit anong oras.

They kissed my cheeks and wave their goodbyes habang nag paiwan naman si Kiesha.

" Im sorry again Issa promise babawi kami o di kaya ako. I can't leave them din kasi" she kissed my cheeks once more bago sumunod sa dalawa.

I let go a deep sigh nang maiwan na naman akong mag isa sa classroom. May nagbago ba? Maybe I was really meant to be alone kaya no matter how hard I tried to make friends with someone, it wont come the way I wanted to.

I put my black backpack on my shoulder at lumabas na. Instead of going to the cafeteria, I decided to go on my secret hideout. Lagi akong nandoon pag ako lang mag isa. I don't want to eat lunch on the cafeteria dahil sa mahal na ang pagkain, the people are also judgemental. I've already experienced so much embarrassment there and I don't want to repeat it again.

Nakayuko lang ako habang naglalakad and I also wear a black cap para mas matago pa ang mukha. I don't want to be a clown again in everyone's face.

Mabilis akong pumunta sa likod nang abandonadong building nang university. Student's won't come there dahil merong multo daw doon pero sa matagal ko nang pananatili doon ni hindi naman ako nakaramdam nang kakaiba.

I already set the place their. I put a chair under the big mango tree dahil doon lagi ang puwesto ko. Sa di kalayuan naman doon ay makikita mo na ang malaking pader na nagproprotekta sa boung university.

Kinuha ko na ang sombero ko nang makatapak na ako sa abandonado na gusali na ito at dumiretso na papunta sa likuran nang gusali. I am sorting some imaginations in my mind to make me happy. Ganun lagi ang ginagawa ko kapag nag iisa ako.

Pero agad akong napatigil nang pagkaliko ko ay may mga lalaki na nandoon sa puwesto ko, Tatlong lalaki. Merong isang umupo sa upuan na hinanda ko while holding their cigarettes habang ang dalawa ay nakatalikod. They are talking at hindi ko masyadong naririnig iyon.

Kaya bago pa nila ako mapansin. Dahan dahan akong umikot pero napasigaw ako nang may lalaki nang nakatayo doon.