Ο Γείτονας 2: Kill me or Save me!

~Κεφάλαιο 3ο~

[Κεφάλαιο 3ο]

Βρίσκομαι πάλι σπίτι μου, μετά το γυμναστήριο και βλέπω τηλεόραση. Βασικά, δεν βλέπω ακριβώς, απλά την έχω ανοιχτή και σκέφτομαι, όταν ακούω το κουδούνι. Εδώ να προσθέσω, πως ο Τάιλερ χώρισε με την Μπεατρίξ και εκείνη είναι με τον Ζοζέφ, ενώ η Αμέλια είναι με τον Τάιλερ. Ο Τζέιμς είναι με την Νίνα και η Βικτώρια ακόμα με τον Τζέρεμι.  Εγώ πάλι… you know… forever alone, αλλά καλύτερα, δεν θέλω τίποτα και καμία.

Στην αρχή, ήταν άβολο που ο Ζοζέφ ήταν με την Μπεατρίξ και στοίχησε και στον Τάιλερ και στην Αμέλια, όμως κατάλαβαν πως μπορούσαν να βρουν παρηγοριά ο ένας στον άλλο. Με τον καιρό, τα συναισθήματά τους άρχισαν να μεγαλώνουν. Δεν ξέρω αν αγαπιούνται, δεν με πολύ νοιάζει κιόλας, αλλά φαίνονται ερωτευμένοι.

Ο Τζέιμς πάλι, γύρισε και τελικά σπουδάζει μαζί μας. Είναι στην ηλικία μας και είχε κάνει κιόλας τις πρώτες χρονιές, οπότε τον δέχτηκαν εύκολα στην σχολή. Όσο αστείο και να φανεί, άρχισα να τον συμπαθώ. Είναι… πολύ εντάξει άτομο και έχει πλάκα. Δεν το περίμενα… την Νίνα την γνώρισε εδώ στην σχολή και τα έχουν μερικούς μήνες. Ταιριάζουν και είναι πολύ ευτυχισμένοι. Τώρα πια… είμαστε όλοι μια παρέα.

Αφού σηκωθώ, πηγαίνω αργά προς την πόρτα. Ακουμπάω το κρύο χερούλι και ανοίγω. Μπροστά μου εμφανίζεται ο Τζέιμς, ο Τζέρεμι, ο Τάιλερ και ο Ζοζέφ. Εντάξει, ομολογώ πως δεν τους περίμενα όλους μαζί. Δεν δίνω και πολύ σημασία… απλά ξανά κάθομαι μπροστά από την τηλεόραση. Τους ακούω που κλείνουν την πόρτα και έρχονται στο σαλόνι. Κλείνουν την τηλεόραση και κάθονται μπροστά της. Τέλεια! Σηκώνω αργά το κεφάλι μου και τους κοιτάω.

«Χάρρυ…» ξεκινάει ο Τζέρεμι.

«Σου έχουμε μια πρόταση…» συνεχίζει ο Τάιλερ.

«Θέλουμε να έρθεις μαζί μας για ένα ποτό σήμερα…» λέει ο Τζέιμς.

«Και δεν παίρνουμε όχι για απάντηση. Είναι Παρασκευή, θα βγεις!» τελειώνει ο Ζοζέφ.

«Χμμμ, όχι!» λέω απλά και πηγαίνω στην κουζίνα. Φυσικά και με ακολουθούν , αλίμονο…

«Πήγαινε ετοιμάσου… σε λίγες ώρες θα έρθουμε να σε πάρουμε.» λέει απαλά ο Τάιλερ.

«Αν χρειαστεί θα σε σύρουμε μαζί μας.» χαμογελάει ο Τζέιμς.

«Και πίστεψέ με, θα το κάνουμε με μεγάλη μας χαρά.» με επιβεβαιώνει ο Ζοζέφ.

«Αα! Θα είμαστε αγοροπαρέα.» τελειώνει ο Τζέρεμι και φεύγουν.

Τέλεια! Ξεφυσάω και ένα χαμόγελο σχηματίζεται στα χείλια μου που αμέσως φεύγει. Έχω ξεχάσει πως γελάμε πλέον. Δεν έχω γελάσει καθόλου, όχι ότι με αδικώ, αλλά λέμε τώρα. Απλά κουνάω το κεφάλι μου πέρα δώθε και ανεβαίνω στο δωμάτιό μου. Προχωράω προς την ντουλάπα μου και την ανοίγω, ενώ κοιτάω τα ρούχα μου. Χμμμ… δεν ξέρω τι στο διάολο να βάλω.