[Dutch] The Last Timelady

20. Kaj

Eenmaal bij Torchwood loop ik naar de deuren van de TARDIS en trek ze open.
"I'm back" grijns ik. Ik sta voor Torchwood, Jack staat al buiten. Ik loop de TARDIS uit naar Jack.

"Hey Kim" lacht Jack.

"Mam? Ben je geregenerate?" Hoor ik een stem achter mij. Ik draai mij verrast om.
Ik kijk in de blauwe ogen van de jongen. Het is Kaj, hij lijkt iets ouder dan de laatste keer dat ik hem zag. hij lijkt nu iets gespierder en zijn haar is wat langer. Ik voel tranen prikken in mijn ogen.

"O my god Kaj, je leeft nog. Ik ben geregenerate" zie ik blij. Ik zie dat Kaj nu ook tranen in zijn ogen heeft.

"Mam ik heb je zo erg gemist" Hij loopt naar mij toe en geeft mij een knuffel.

"Waar was je?" We maken ons los uit te knuffel.

"Ik was terug in tijd gestuurd door een Weeping Angel. Daar kwam ik Jack tegen en samen met zijn Time Vortex Manipulator zijn we terug naar de toekomst gegaan. Toen ik terug kwam was het huis verlaten dus nu werk ik al 2 jaar hier in Torchwood" zegt Kaj met een glimlach op zijn gezicht.

"Ik heb mijn TARDIS gemaakt, ik kan je nu eindelijk naar een andere planeet brengen!" Zeg ik enthousiast.

"Ik pak mijn spullen, ik ben zo terug" zegt Kaj blij. Hij rent Torchwood in.

"Ik wist niet dat je een zoon had" zegt Jack verbaasd. Ik kijkt Jack blij aan.

"Op zijn 16e was hij ineens spoorloos verdwenen"

Kaj komt even later met een rugzak naar buiten rennen. Hij bedankt Jack en we lopen de TARDIS in.

"Welkom thuis, Leg je tas maar even neer en kleed je om. Ik was met vrienden op het strand dus we gaan daar zo heen" Kaj rent naar zijn kamer die hij al had toen de TARDIS stuk was en kleed zich daarna om. Nog geen 10 minuten later komt hij terug lopen. Ik heb mij broekje en shirt ook weer uit gedaan. Kaj heeft een zwembroek met camouflage print en draagt een ketting met een tand eraan. Het valt mij nu pas op dat hij een sixpack heeft.

"zoals je ziet staat er nu een deur hier in de controlekamer. Ik heb een andere Timelord ontmoet genaamd de Doctor en we hebben onze TARDISEN samen gesmolten" zeg ik tegen Kaj als we door de deur lopen.

"Dus wij zijn nu de enigste 3 timelords in het universum" We lopen door de Doctors TARDIS heen. Ik open de deuren en zie dat het al avond geworden is op het strand, ze hebben een kampvuur gebouwd en zitten op boomstammen erom heen.Ze zijn marshmellows aan het roosteren.

"Oi, jullie zijn aan de marshmellows begonnen zonder mij!" schreeuw ik. Ik ren op de drie af en steel de Doctors marshmellow van hem.

"Oi, dat is mijn marshmellow" protesteerd de Doctor.

"Nu niet meer" ik prop de marshmellow in mijn mond. Het is nog steeds lekker warm hier op het strand.

"Waar was je?" vraagt Amy nieuwsgierig.

"Raad eens wie ik gevonden heb" zeg ik enthousiast.

"De kerstman?" vraagt de Doctor.

"Nee" ik schud mijn hoofd.

"Mooizo want ik heb misschien mijn kerstcadeau's gestolen" mompelt de Doctor. Kaj komt onzeker de TARDIS uit lopen.

"Iedereen dit is mijn zoon Kaj!" roep ik enthousiast. Ik zie Kaj rood worden van schaamte.

"Wow hij is veel groter dan op de foto's" zegt Amy. Amy staat blij op en geeft Kaj een hand.

"Haii, Ik ben Amy een vriendin van Kim" zegt ze met een glimlach. De Doctor wilt opspringen van zijn boomstam maar valt er van af. We beginnen allemaal te lachen. De Doctor herstelt zich snel en rent naar Kaj toe. De Doctor loopt een rondje om Kaj heen en blijft dan voor hem staan.

"Hallo, Ik ben de Doctor. Wat ben ik blij dat ik niet meer de enigste mannelijke Timelord ben" Hij steekt zijn hand uit naar Kaj. Kaj schud blij zijn hand.

"En ik ben Rory!" schreeuwt Rory vanaf zijn boomstronk bij het kampvuur.

"Kom er gezellig bij" zegt Amy blij. We nemen allemaal plaats bij het kampvuur. Ik roof meteen de helft van de marshmellows zak leeg.

"KIM, niet te veel suiker eten" commandeert Amy. Teleur gesteld leg ik de helft van mijn marshmellows terug.

"Wat is er gebeurt?" vraagt Kaj lachend.

"Kims nieuwe regeneration word hyper van suiker en geloof mij een hypere Kim wil je niet om je heen hebben" zegt Amy lachend.

"Dus, hoe kwam het dat je vermist geraakt bent?" vraagt de Doctor nieuwsgierig.

"Weeping Angels" zucht Kaj.

"Ik heb een hekel aan Weeping Angels! Ik zal je eens wat zeggen. Een van de eerste keren dat ik je moeder tegen kwam heb ik haar gered van de weeping angels" zegt de Doctor trots.

"Eigenlijk had ik de situatie ondercontrole maar dat wilt de Doctor niet toegeven" zeg ik met een grijns.

"Doctor, jij ook niet te veel suiker" merkt Amy op. De Doctor heeft ongemerkt heel wat marshmellows in zijn zak verstopt. Met een zucht haalt hij zijn zakken leeg.

"Morgen ga ik Kaj naar een andere planeet brengen!" laat ik enthousiast weten.

"Laten we naar Bicrob gaan?" vraagt de Doctor enthousiast.

"Jaa! Daar gaan we heen" zeg ik lachend.

"umh, er zitten ook normale mensen hier. Wat is Bicrob?" vraagt Amy sarcastisch.

"Een planeet met twee zonnen en een van de grootste alien markten in het universum!" zegt de Doctor blij.

"Klinkt vet" zegt Kaj met een glimlach.

"Laten we gaan zwemmen?" stelt Amy voor.

"Wie als eerst in het water is en dit keer zonder vals te spelen" Zegt de Doctor. Hij geeft mij een blik. ik geef hem snel een blik terug en begin naar de zee te rennen. Lachend sprint Kaj voor iedereen uit. Hij heeft de afgelopen jaren dat hij weg was goed aan zijn conditie gewerkt. Hij is het snelste van iedereen. Kaj beland als eerst in het water gevolgd door Rory, Ik, De Doctor en Amy.

"Het water is nog steeds lekker warm" zeg ik terwijl ik steeds veder de zee op begin te zwemmen. De andere proberen mij te volgen maar de enigste die mij kan bijhouden is Kaj.

"Hoe kunnen jullie zo snel zijn" schreeuwt Amy. Er is al ongeveer 10 meter verschil tussen de anderen en mij en Kaj. We kunnen al niet meer staan. Het is best wel eng om te bedenken wat voor beesten er onder jou kunnen zwemmen. Misschien staard een haai je nu wel aan zonder dat je het merkt. Er staan veel sterren in de hemel.

"Wij halen jullie wel in!" schreeuwt de Doctor enthousiast. Hij begint weer te zwemmen. Opeens voel ik iets mijn voet vast grijpen. Geschrokken probeer ik het los te schudden maar het houd mij te stevig vast.

"Kaj?"ik voel dat het ding dat mij vast heeft mij begint mee te trekken. Ik wil nog mijn hand naar Kaj uit steken maar dan word ik onderwater mee getrokken. Ik voel een hand om mijn pols, Kaj heeft mij toch nog weten te grijpen. Ik word door het water getrokken. Ik heb gelukkig nog naar lucht kunnen happen voordat ik onderwater getrokken werd. Ik hou mijn adem in. Opeens voel ik de hand om mijn pols verslappen. Ik probeer de hand nog vast te grijpen maar het is alweer verdwenen.