[Dutch] The Last Timelady

5. Banana land

8 maanden later.

"Doctor?" Donna staat bij de deur van de Tardis naar buiten te kijken.

"Wat is er?" vraagt de Doctor met een glimlach op zijn gezicht. Hij loopt over naar Donna, als hij ziet waar we zijn is zijn glimlach weg.

"Misschien ben ik een beetje verkeerd geland" geeft hij toe. ik loop naar ze toe en loop langs ze naar buiten.

Nu snap ik wat ze bedoelen, de Doctor had ons een mooi strand willen laten zien maar inplaats daarvan staan we in de sneeuw.

"Mooi strand" zeg ik sarcastisch.

"Wel een beetje koud" voegt Donna eraan toe. De Doctor en Donna lopen nu ook naar buiten.

"Allons-y" zegt de Doctor met een smirk. Ik begint verder te sneeuw in te lopen.

"Serieus? In de sneeuw? Waarom gaan we niet gewoon terug in de TARDIS naar een andere locatie?" protesteert Donna voordat wij de Doctor achterna lopen.

Na een tijdje gelopen te hebben komen we bij een huis. de Doctor klopt aan maar niemand doet open.

"Vreemd..." mompelt hij. Opeens voel ik een steek in mijn arm. Pijnlijk wrijf ik over mijn arm. Ik zie in mijn ooghoek wat weg rennen.

"Doctor" zeg ik geschrokken. De doctor kijkt naar mij voordat hij het wezentje achterna rent. Mijn zichtveld begint langszaam wazig te worden. Ik zie de Doctor wat uit de sneeuw pakken "Een naald" hoor ik hem nog zeggen. Dan word alles zwart.

THE DOCTORS POV.

"Een naald" zeg ik terwijl ik de lange naald in mijn hand onderzoek. In mijn ooghoek zie ik wat vallen en snel grijp ik toe om de vallende Kim op te vangen.

Ik leg haar voorzichtig op het sneeuw, ze is bewusteloos.

"Ze gaat toch niet dood he?" vraagt Donna bezorgd. Ik schud mij hoofd.

"Nee, ze hebben haar gedrugt, de komende paar uur gaat ze heel raar doen" Waarschuw ik Donna. Kim begint te bewegen, ze is wakker aan het worden. Haar ogen springen open en ze schiet overeind.

"Woow ik ben in de hemel" zegt ze met grote ogen. Ik probeer een lach te onderdrukken.

"Nee" zeg ik met een glimlach

"Maar alles is wit!" protesteerd Kim.

"Dat is sneeuw" Donna kijkt haar bezorgd aan.

"Sneeuw! Oo laten we een sneeuwpop maken" zeg Kim blij, ze staat op en begint met sneeuw te rollen. Na nog geen 2 minuten ligt ze op de grond een sneeuw engels te maken. Ze is gestopt met de sneeuwpop. Donna en ik proberen ondertussen het huisje in te komen terwijl we Kim proberen te negeren.

"Doctor?" vraagt Kim. Ik draai mijn hoofd om naar haar.

"Ja?"

"Hoi" giegeld ze.

"Hoi" ik draai mij weer om terwijl ik het slot van de deur sonic. De deur gaat met een click open. Ik duw de deur open en loop naar binnen.

"Doctor?" vraagt Kim weer, ze is mij mee naar binnen gevolgd. Ik kijk haar vragend aan.

"Hoi" giegeld ze weer. Geïrriteerd loop ik door de woonkamer. Het is een doodnormale woonkamer het haardvuur staat zelfs nog aan, dat moet betekenen dat er iemand hier past geleden nog is.

"Donna!" schreeuw ik naar Donna die buiten het huis onderzoekt. Kim vind dit een mogelijkheid om te gaan zingen.

"Donnaaaa, Donnaaaaa, DOOOoooOooNnnaaaaaaaaa ooo Doonnaaaaaa De Doctor roept yaaaaaaa Donnaaaaa" zingt ze vrolijk. Donna komt het huis binnen lopen met een verwarde blik op haar gezicht.