Slytherinde Bir Potter/HarryPotter Fanfic

Bölüm 23

Lark, yanındaki Pansy ve Draco'yla beraber Slytherin tribünlerinde oturacak güzel bir yer arıyordu. Bir yandan da Draco'nun sızlanmalarını dinliyordu. "Cidden? Neden Blaise? Ben de gayet iyi sakatlayabilirdim o iki salağı". Pansy gözlerini devirip iki çocuğun koluna girdi. "Draco, sızlanmayı kes artık. Sanki Blaise'i bilmiyorsun!". Lark da gözleri hala maçı izleyecek güzel bir yer ararken başını salladı Pansy'e destek olmak için. "Evet, O iki salağa en çok acıyı Blaise çektirir Draco. Göreceksin, oyun boyunca bir an bile kendilerini güvende hissedemeyecek gerzekler!". Draco somurtup umutsuz bir nefes verirken ekledi. "Unutma, senin için ilk maçıma çıkmıyorum. Bu büyük bir fedakarlık!". Yüzüne o her zamanki kibirli sırıtışı yayıldı.

Lark arkadaşının bu haline bakıp umursamaz bir tavırla omuz sikti. "Zaten takıma benim sayemde girdin!" diye bir hatırlatmada bulundu alayla. "Ve son model ateş oklarıyla" Pansy de zümrüt gözleri kurnazca kısılmış bir şekilde Draco'ya baktı. Draco, en samimi arkadaşlarının bu tavrına gözlerini devirdi. "Sıkıcısınız!"

"Sıkıcılık ve ben! Lütfen Malfoy, bu iki kelimeyi yanyana getirme bile!"

Pansy başını salladı. "Evet, sıkılmak eylemine yazık oluyor. Lark'la kesinlikle yanyana gelmemeli".

"Hey, intikam listeme ismini büyük harflerle kazıdım şu anda PARKİNSON!" belirtti Lark sonunda bir yeri gözüne kestirip oraya doğru diğerlerini yönlendirirken.

"Aman tanrım, çok korktum. Koru beni Draco!" Slytherin'li kız Lark'ı bırakıp Draco'nun kolunu daha da sıkı kavradı sinsi bir gülümsemeyle. Draco ise onu umursamadan önüne bakmaya devam ederken gözlerini devirdi. "Şimdiden geçmiş olsun Parkinson. Cenazene gelirim konuşma yapmak için".

Sonunda üç çocuk, maçı izlemek için uygun bir yere oturdu. Slytherin renklerinin ve yılan amblemlerinin her yerde kol gezdiği tribünlerde büyük bir kargaşa ve destek bağırışları havada uçuşmaya başladı. İki takım da sahaya çıkıyordu. Lark, kırmızı sarı forma içinde yeşil çimlerin üzerinde ilerleyen kardeşine dikti gözünü. Harry gözlüğünü düzelterek elindeki süpürgesini daha sıkı kavradı. Madam Hooch takım kaptanlarına bir şeyler derken, Harry etkilenmiş bir şekilde gözleriyle tribünleri süzüyordu. Seyircilerin büyük çoğunluğu Gryffindor'u destekliyordu –Ne kadar şaşırtıcı!- ve geçen seneki faciadan sonra büyük bir cesaretti bu. Yine de Ravenclaw'dan küçük bir kısım sessizdi. Bu da iyiye işaretti aslında, bir şeylerin değişmeye başladığını gösteriyordu bu en azından...

Takımlar dağılıp süpürgeleriyle havada yayılmaya başladığında, Blaise Qudditch cübbesi içinde, süpürgesinin üzerinde uçarak tribünlerin üzerinde durdu ve üç arkadaşına baktı. "Selam olsun size ölümlüler!" dedi sesini kalınlaştırarak. "Hey Zabini, kaybol! Git snitchi falan yakala!" Malfoy bağırdı ona, sesi kalabalığın gürültüsüne karışıp kaybolmadan Zabini'nin kulağına doldu. Blaise pis ve umursamaz bir sırıtış vererek. "Onu arayıcı yapsın!" diye karşılık verdi. Lark onun bu haline gözlerini devirirken, Pansy dudaklarını onun kulağına doğru yaklaştırdı. "Sence de Blaise iyi bi fikir miydi?" dedi şüpheyle. Lark başını ona doğru eğip kafasını ikiyana sallarken "İnan bana, şu an ben de sorguluyorum bunu" diye karşılık verdi. Zabini onların bu haline karşı sırıtıp "He hey, aşk kuşları fısıldaşmayı bırakıp oyunun yıldızına gözlerini çevirsin!" diye bağırdı. "Kaybol Zabini!" diye karşılık verdi Pansy elindeki atıştırmalık şekerlerden birkaçını Zabini'nin kafasına fırlatarak.

"Tatlıymış?!" Blaise kıvrak bir hareketle kapmayı başardığı şekerlerden birini ağzına atarken sırıttı. "Ama fazla yeme Parkinson, kilo alıp o mükemmel fiziğini bozmanı istemiyorum!". Pansy somurtarak siyah saçlarını düzeltti, "Pislik!" dedi kibirli bir şekilde. Bu sırada maçın başladığını haber veren düdük çaldığında, Blaise neler olduğunu anlamak için kafasını çevirmek zorunda kaldı. "Bu kadar çabuk mu!" diye sızlandı süpürgesini döndürerek. Sonra da hızlı bir şekilde süpürgesine yapışıp maçın ortasına daldı.