Hazeth never once thought that her perfectly normal life will crumble and become a mess because of an unfortunate encounter with a certain guy named Sean. Bumping on each other on the hallway one afternoon, calling each others silly names that led t...
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
HAZETH
"Tama ba 'to?" Basag niya sa katahimikan sabay pakita sa akin ng scratch paper niya.
Sinipat ko naman ang mga nakasulay roon at maingat na inaral. Sinisiplatan ko din ang notes ko para ma-check kung tama ba ang process ng problem solving niya.
"Ah, you dot this wrong," puna ko at itinuro ang parte na may mali. "The sign should have been negative."
"Negative?"
"Yes, negative multiplied by negative, the sum will be positive."
"Oh, okay."
Andito kami ngayon sa classroom. Supposedly si Amie dapat ang magtuturo sa kanya kaso absent siya ngayon dahil may sakit. Kaya kahit ayaw ko, kailangan kong ituloy ang utos ni Ma'am. And as far as I can remember, Joshua had always been bad at math ever since first year.
Lagi din kaming magka-klase simula noon and as unfortunate as it sounds, palaging ako ang taga-tutor niya pagdating sa math subjects. Though he's okay with the rest, he just really flops at numbers.
"By the way, how are things between you and Amie?" 'Di ko napigilang itanong.
Tila nagulat naman ito sa tanong ko dahil napahinto ito sa ginagawa at nabitawan pa ang hawak na ballpen. Nanlalaki din ang mata nito at labis ang pamumula ng pisngi.
"W-What. . . W-Why did you ask?"
Ngumiti ako. "Well, the rumors says you guys are going out. I just want to confirm."
"Is this still about that?" Alanganing tanong niya na ikinangiwi ko naman.
"Well. . . kind of," pag-amin ko.
Kailangang makumpirma ko ang chismis na iyon para naman kumalma na din ang Kapre na iyon sa kakatanong. Kasi sa kasamaang-palad, naghihimutok pa din ito tungkol sa panliligaw ni Joshua last year. Kulang nalang ay patayin niya ito sa sama nang tingin kapag nagkakasalubonh sila.
"Oh, it's Raquiza, right?" tanong niya pagkaraan. Tumango naman ako bilang sagot samantalang siya ngumiti lang saka naghalimbana sa lamesa. Nag-iwas din ito nang tingin na tila nahihiya. "Well, the rumor. . . it's not wrong, but not entirely true, too."
"What?"
"I mean, I kinda like her," pag-amin niya kasabay ng lalong pamumula ng mukha. "Pero bawal, eh. Not now."
"I see," tugon ko pagkaraan saka marahang tumango. Nginitian ko din ito at tinapik sa braso. "Well, goodluck. I hope it turn out alright now!"
Bumungisngis naman ito. "You make it sound easy."
"Its alright! Great things comes at the right time!"
"Great things—"biglang nawala ang ngiti sa labi nito at napalitan iyon ng kaba. Napalunok din ito ng sariling laway bago tumayo at kaagad na niligpit ang mga gamit niya." A-Aalis na pala ako. Salamat sa tulong!"
