[รีไรท์]-END-[KOOKMIN ]-(มาเฟียกุกมิน)#JKแก้แค้น

มาเฟียกุกมิน 7(รีไรท์)

"มันน่าอะไรของแก ออกไปอย่ามาแตะต้องเนื้อตัวฉัน ฉันเกลียดแกฉันขยะแขยงแกนายทำกับฉันยังกับฉันไม่ใช่คน ฮึก...นายเคยรู้บ้างไหมว่ามันทรมานมากแค่ไหน ฮึก...ทำไมนายไม่ฆ่าฉันให้ตายๆไปเลยล่ะจะรั้งฉันไว้ทำไมจะขังฉันไว้เพื่ออะไรจองกุก!"

เสียงร้องไห้ที่เปล่งออกมานั้นมันช่างสุดแสนจะทรมานซะเหลือเกิน ปาร์คจีมินคนนี้ไม่อาจทนต่อความเจ็บปวดนี้เธอแทบจะไม่ไหวอยู่เเล้ว ทั้งความเสียใจความน้อยใจในโชคชะตามันทิ้มแทงมาที่หัวใจของเธอจนเจ็บไปหมด

....เพราะผู้ชายที่อยู่ตรงหน้าเธอ เลยทำให้เธอต้องเป็นแบบนี้

จองกุกมองเข้าไปยังดวงตาคู่สวยที่เต็มไปด้วยหยาบน้ำตา มันทำให้ความรู้สึกผิดชอบชั่วดีของเขาผุดขึ้นมาแวบหนึ่งก่อนที่เรื่องราวในอดีตนั้นจะแทรกซ้อนขึ้นมายามที่เห็นใบหน้าเสียใจของปาร์คจีมิน มันยิ่งทำให้เขานึกถึงใบหน้าหวานของไอยูในคืนนั้น

"มึงก็รู้นิ...ว่าที่กูขังมึงไว้เพราะอะไร"

"ฮึก..ฮืออ"

"มึงจำเอาไว้ปาร์คจีมิน มึงจะต้องได้รับความเจ็บปวดมากกว่านี้อีกร้อยเท่า กูจะเอาให้ทั้งมึงและพี่ชายมึงยิ่งกว่าตายทั้งเป็น! เอาแบบที่มันทำกับกูไอยู!"

"มึงก็บอกกูมาสิว่าพี่กูไปทำอะไรให้ พี่กูไปฆ่าเมียมึงหรือไง!"

"เออ!เพราะพี่มึงไงไอยูถึงฆ่าตัวตาย"

"!!!!"

จีมินชะงักไปชั่วขณะ แวบแรกเธอตกใจที่จองกุกพูดมาแบบนั้น ทั้งแววตาคำพูดมันมีความเจ็บปวดซ่อนไว้ในดวงตาคู่นั้น เธอเองก็ไม่อยากจะเชื่อกับคำพูดของเขานักหรอก พี่ชายเธอเป็นคนดีไม่เคยไปหาเรื่องใครก่อน จีมินรู้จักนิสัยใจคอของพี่ชายของตนดีเสียยิ่งกว่าใคร ผู้ชายตรงหน้านี้อาจจะหาคำมาโกหกเธอก็ได้

"ฉันไม่เชื่อ!ฉันรู้จักพี่นัมจุนดี"

"หึ ถ้ามึงรู้จักพี่ชายมึงดีนัก มึงก็ควรรู้ไว้ซะว่าพี่ชายมึงมันเหี้ยขนาดไหน"