Unutmak...

1.8K 176 51
                                    

İyi okumalar ❣️ 💕
Gözlerim kocaman açılırken o üstüme doğru yürüdü. Carlos"Tam bir aydır Nyks'sın. Anlayamayacağımı mı sandın?" Atalent boş yere bu çocuğa zeki demiyordu!

Carlos" Atalent nerede?" " Evde." dedim saklamanın manası yoktu."Ama sus. Atalent babamız ile kalmak istiyor." Carlos'un kaşları çatılırken konuşmaya devam ettim.

"Lütfen Carlos. Sus. Eğer annesine söyleseydi izin vermeyecekti." Carlos"Peki nerede?" "Babamın yanında." Carlos"Beni ona götürecek misin? "  hayır anlamında başımı salladım." O istemediği sürece hayır. Görüşürüz zeki çocuk." dedim ve ışınlandım.

Eve ışınlandığımda Lite beni kolumdan tutmasıyla duvara yapıştırması bir oldu. Lite" Yeter. Dayanamıyorum ben." kaşlarımı çattım. Bu yakınlığımız hoşuma gitse de neden olduğunu umursamak istemiyordum. Kalbimin hızlandığını hissettim. Bunlar iyi değildi.

Lite" Ne zaman bitireceksin?" "Neyi?" Lite"Bunu. Tam bir aydır oyun oynuyorsunuz. Bıktım ben. Sana Atalent demek istemiyorum." ne yani buda mı biliyordu?!" Ne yani sende  mi biliyorsun?" derken şaşkınlığımı gizlemedim.

Lite" Başka kim biliyor?" derken kaşları çatılmıştı." Carlos eğer başkası da varsa onu bilemem." Lite" Bana bak. Yeter. Bıktım ben." "Sen ne zamandan beri biliyorsun?" Lite"İlk günden beri.

O gün kolunu tuttuğumda dövmenin hafif siyahlığını gördüm. Ondan sonra ki günde zaten seni denize götürdüm. Atalent'in deniz fobisi var." dedi ve güldü. Yanağındaki gamzeleri belirginleşti.

Güldüm." Madem biliyordun derdin neydi? Ya sabah akşam yanımdan ayrılmadın!" derken yine gülmüştüm. O da güldü ve" Çok ciddiyim. Ne zaman söyleyeceksiniz?"

Bilmiyorum anlamında dudaklarımı büzdüm. Lite dudaklarıma baktığında onu ittim." Keserim seni!"
(Burayı @_aby_sakamakii_yazmıştır benim cümlelerim değildir. Çok istedi. Kıramadım. 😊)
Lite ellerini iki yanıma koydu ve yaklaşmaya başladı. " Y-yaklaşma! Bak ö-öldürürüm seni! " Niye kekeliyorum lan ben!? Daha da yaklaştı ve öptü! Kalbim yerinden fırlıyacaktı sanki. Bu hiç iyi değildi. Lite beni sevmemeliydi! Daha da bastırınca dayanamadım ve karşılık verdim...
(Buradan sonrası benim 😊)

Vücudumun alev aldığını hissettiğimde onu ittim. Duygularımı sınırda yaşamıştım. Kendimi buza çevirmeye çalıştıkça canım acıyor ve alevlerim çoğalıyordu. Atalent'e seslendim zihnimden. Anında yanımda belirdi.

Lite şaşkın ve üzgün karışımı bana bakıyordu. Bilincimin kapanıp kendimden geçmeye başladığımda sinsice sırıttım. Birazdan hiç iyi şeyler olmayacaktı. Ben ve Atalent bu yüzden birini sevemezdik! O kişinin canına susamış olması gerekirdi.

Atalent ellerini kollarıma koydu. O yanmıyordu. Sonuçta kendisini de ateşe çevirebiliyordu. Atalent"Nyks bana bak! İyi şeyler düşün! Sakın! Bak  sonra pişman olacaksın." Lite'a döndü. Atalent" Lite git. Çabuk!"

Lite yerinden kıpırdamadığında Atalent onu ışınladı.

Atalent'ten

Nyks'ın kendinden geçmesi an meselesiydi! Ne diye birbirlerini seviyorlardı ki! Bence çok saçma bir şey... Yani birine tüm zaaflarını açık etmek? Ne kadar doğruydu? Seni her an yüz üstü bırakıp gidebilirdi! Başımı iki yana salladım.

"Nyks! Canımı yakıyorsun..." diye mırıldandım. Aslında hiçbir şey olmuyordu ama Nyks'ın kendine gelebilmesi için öyle sanması gerekiyordu. İnledim. Aslında iyi bir oyuncuydum.

Nyks'ın gözleri kendi rengini alırken vücudundaki ateş yavaşça sönüyordu. En son vücudunun ısısı da düştüğünde gözleri dolmuştu. Nyks"Beni götürür müsün?" dedi. Sesi çok kırılgandı.

Melez |TAMAMLANDI|Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin