10. Bölüm

3.7K 288 26
                                    

Atalent'ten
Derin nefesler alarak sakinleştim. Camın karşısındaki puf koltuklardan birine oturdum. Kapım çaldı "Kimsin?" "Benim Jack" istemsiz bir şekilde yüzümde gülümseme oluştu. "Gelebilirsin"  kapı açıldı yanıma gelip oda puf koltuğa oturdu. Jack" Nasılsın bakalım?" derin bir nefes aldım ve "Ben dışarı çıkmak istiyorum" dedim. Kelimeler birden ağzımdan dökülünce bana şaşkınlıkla baktı.

Jack"Nerden çıktı bu? " dedi. Sesinde öfke vardı ama bastırmaya çalıştığı belliydi. "Neden celalleniyorsun ki hemen? Bir aydır hiç bir yere çıkmıyorum. Odadan bile." Jack" Hayır öfkelenmedim." hızla ayağa kalkıp" Bana yalan söyleme! En nefret ettiğim şey!" Jack ayağa kalkıp omzumdan tuttu ve bana sarıldı. Hızlıca geri çekildim.

" Bana dokunma! Beni buraya tıktın! KAÇIRDIN! Tamam yanında durmayı kabul ettim ama yeter ben dışarı çıkmak istiyorum!!" Jack derin bir nefes alıp" Tamam dışarı çıkabilirsin." küçük çocuk gibi gülümsemeye başladım. O da kısa bir süre sonra gülümseyip ciddi bir tavırla" Ama bir şartım var. Lite ve David senin yanında olacak" tamam anlamında başımı salladım.

Jack" Atalent benim yanımda olmayı kabul ettin. Peki annen ne olacak? " sinirle kaşlarımı çattım ve" Sen benim babamın kardeşisin babamı öldürenin annem olduğunu söylüyorsun! Sence onunla konuşur muyum?" Jack" Peki neden bana bu kadar güveniyorsun?"

" Bilmiyorum ama sen bana babamın fotoğrafını gösterdin. Bana yazdığı mektupları gösterdin. Ben babamı hiç görmedim. Ama o üç yaşıma kadar yaşıyormuş ve bana mektup yazmış. Saklamak için de senden yardım almış. Beni buraya böyle getirmen doğru olmasada ben sana inanıyorum. Annemin bana bunca yıl babam hakkında konuşmama asla izin vermezdi. Hep geçiştirirdi. Benden her şeyimi saklamış. Ama sen bana iyilik yaptın." dedim ama gözlerimin doldu ve istemsizce bir iki damla gözlerimden süzüldü. Yanıma gelip bana sarıldı.

" Amca babam beni hiç gördü mü?" Jack" Hayatında iki kez gördü. Biri doğduğun gün sadece 1 saat görebildi. Diğeri..." ağlamaya başladım. Saçımı okşadı ve" Hadi bakalım. Ağlamayı bırak da gitmek istediğin yere geç kalma" dedi. Geri çekildim ve dışarı çıktım.

Odamdan çıktığımda vampirler yine tökezliyordu. İstemsizce güldüm. Artık David, Lite ve amcam alışmışlardı. Bir tek bunlar alışamıyordu. Birden Lite ve David karşımda belirdi. Istemsizce küçük bir çığlık attım. İkisi şaşkınlıktan ağzı açılmışlardı. Lite" Sen dışarı mı çıktın?" " Hayır Lite odamdayım görmüyor musun?" dedim ve güldüm. David" Atalent kendi isteğinle mi?" Evet anlamında başımı salladım. Lite" Emin misin?" " Of evet hatta şimdi dışarı çıkacağım." ikisinin de ağzı dahada açıldı.

David"Yani sokaklara falan" evet anlamında başımı salladım. Lite" Atalent bu sen misin?" artık sinirlenmeye başlıyordum. Gözlerimi kapatıp derin bir nefes aldım." Evet hatta sizde beni korumaya geliyormuşsunuz. Amcam öyle söyledi" Lite ve David birbirlerine bakıp "Amcan mı!?" diye sorunca "Evet bilmiyor muydunuz?" ikiside bir süre birbirine baktıktan sonra " Ağızlarınızı kapatın da gidelim" dedim ve villanın çıkışına doğru yürüdüm.

                                       - - -
Lite ve David sokağa çıktığımdan beri bana hep benzer soruları soruyorlardı. - Gerçekten senin amcan mı? Amcanı seviyor musun? Amcanla ne konuşuyorsunuz? Amcan iyi biri mi? - en son bağırmamla ikiside susmuştu. Lite" Atalent hiç bir sorumuza cevap vermiyorsun."

" Liteee bence zorlamayın. Yeter ama" David" Peki anneni hiç özlemedin mi?" annemin adını söylemesiyle durdum ve öfkeyle onlara bakarak" Yeter!"Dedim" Bana annemden bahsetmeyin! " ikiside birbirine şaşkınlıktan bakarken ben sakinleşmeye çalıştım  ve" Babamı öldüren kişi annem! Beni babamdan kaçırmış. Babamda ben üç yaşıma kadar bana mektup yazmış. Annemde mektupları yırtınca bir kopyasını amcama vermiş. Annemde onu benden uzak tutmanın en iyi yolunun babamı öldürmek olduğunu düşünmüş ve onu öldürmüş kalbine kazık saplamış. OLDU MU! MUTLU MUSUNUZ!" gözlerim doldu ve yanağımdan bir iki damla göz yaşı döküldü.

Hızlıca yürümeye başladım. Birisi beni kollarımdan tuttu ve durdurdu. David'ti" Atalent sen şimdi... Yani... " " Evet annemden nefret ediyorum ve amcamla kalacağım." dedim. David sinirli bir sesle" Madem öyle" dedi ve kollarımı arkada bağladı. "Hey! Ne yapıyorsun bırak!" birden başıma sert bir cisim aldım. Bilincim kapandı.
                                    

Melez |TAMAMLANDI|Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin