Game of cards (completed)

Chapter 17

Aby's POV

"Okay ka na ba?" tanong ko. Tiningnan ko siya ng may pag-aalala at hinawakan ko ang kamay niya. Kasalanan ko to kung di ko sana sya tinawagan edi di sana siya nasaksak.

"Yeah." Sagot neto. Ngumiti ito ng mapait at hinawakan ang mukha ko at pinahid ang luha sa pisngi ko. Naguguilty talaga ako.

"Eh yung saksak mo?" I asked. Im very worried, Hard to admit but yeah I owe him my life.

"Don't worry, malayo sa bituka to." Sabi niya at ngumiti. – Hindi ko alam kung paano siya nakakangiti kahit ganito na ang sitwasyon niya. Alam kong malalim ang saksak niya pero hindi dapat siya nagiging masaya dahil sa sitwasyon niya. Ewan ko talaga kung saan niya nakukuha ang mga ngiti niya.

"Bakit mo ba sinalag ang saksak ni Jonathan?" seryoso kong tanong. I should know. And give him thanks.

"Kaysa ikaw ang matamaan.... Hindi ko kaya yun." Tawa niya. Hindi parin nawawala ang ngiti sa kanyang mukha. Nakakainis ah. Napangiti nalang ako dahil sa sinabi niya.

"Khael, Thank you pero bakit mo ba to ginagawa?" tanong ko. I know he likes me but that doesn't mean na kailangan niyang ipalit ang buhay niya para sa buhay ko.

"I just like Aby." he smiled and wiped my tears again.

"What?!" Seriously Khael? Sa ganitong sitwasyon sasabihin mo parin na you like me. Nagbibiro ba siya. Di naman siya ganon ka inlove sakin gago ba siya.

"I like you since the first time I had met you." Ngumiti parin siya at nakangiti rin ang chinito niyang mga mata.

____________

Ryan's POV

Magkatabi kami ngayon ni Jacob at nagpapahangin sa labas. Tumingin ako sa langit – at napakatahimik neto. Soon magiging isa rin ako sa bituin sa langit. Matatapos na ang lahat ng paghihirap nato. Ayoko na! sawang sawa na kasi ako dito sa mundo.

"Naalala mo ba siya?" tanong ni Jacob sa akin. Namimiss ko na sila Gideon, Rhea, at iba pa naming kasamahan. Pota kasi netong laro na to ba't hindi pa patigilin!

"Sino?" tanong ko. Marami ako naaalala kapag tumitingin ako sa langit at isa na siya doon.

"Si Cobalt." Sabi niya at tumingin sakin. Kilala ng lahat si Cobalt dahil napakabait niya.

"Ano na naman ang sasabihin mo?" pagtatagpo ng kilay ko. Ayan na naman kami, maguusap na naman tungkol sa nakaraan. Ayoko na nakakapagod.

"Paano kaya kung mabuhay siya at balikan ka?" nakangisi niyang tanong. Ano bang gusto niyang sabihin. Ginagalit ako ng taong to ha! Di mo ako kilala.

"Ano bang gusto mong iparating?" seryoso akong nakatingin sa kanya.

"Masaya ka bang iniwan mo siya?" He said. That's it napuno na talaga ako. Kahit kailan hindi ko iniwan si Cobalt.

"Hindi ko siya iniwan.!!" I shouted at him kaya naging seryoso na ang mukha niya. Hindi ko siya iniwan kasi kaibigan ko siya.

"Iniwan mo siya kasi mas pinili mong manahimik." He teased me with his smile. Nakakairita na. Awatin niyo ko at baka masuntok ko tung si Jacob. Hindi ko sinasanto lahat kahit babae kung magalit ako.

"Gusto ko siyang tulongan noon." Wala sa sarili kong sabi. Gusto kong tulongan siya pero natatakot ako sa kayang gawin ni Jude. Napatay niya nga si Cobalt at ayokong masunod.

"Talaga? Bakit di mo ginawa?" pang aasar niya. Ayoko pang mamatay non kaya di ko siya tinulongan pero guilty parin ako ngayon kasi kaibigan ko siya.