UNUTMA BENİ

16. Bölüm

Arkadaşlar öncelikle geç yazdığım için özür dilerim. Ve bölüm kısa oldu ama en kısa zamanda telafi edeceğim.

-Zeynep kızım hadi nerede kaldın?

-Geliyorum anne.

Zeynep," Yağmur, çıkar şu Kerem'i salondan. Her gelen misafire yiyecekmiş gibi bakıyor. Valla babam bayram falan dinlemez döver çocuğu." diyerek eline tepsiyi aldı. " Zeynep ben ne diyeyim ya maşallah gelenler iki dirhem bir çekirdek. Sanki bayrama değil de sana bakmaya gelmiş gibiler. E tabi Kerem de dayanamıyor. Kaşınıyor eli" diyerek Zeynep'in elinde tuttuğu tepsiden eline bir şeker aldı. " O biraz daha kaşınırsa babam onu bir güzel kaşıyacak hiç merak etmesin. Hadi çıkar onu salondan" diyen Zeynep, salona geçti.

-saol Zeynep kızım.

-afiyet olsun efendim.

-kızım sen okulu bitirdin mi?

- hayır efendim. Son yılım.

- oh oh ne güzel.

Misafirlere şekerleri tutan Zeynep, mutfağa girer girmez peşinden gelen Kerem " Oh oh ne güzel aman da aman. Zeynep bak demedi deme bu kadın akşama seni istemeye gelir." " Kerem, lütfen sakin olur musun? Zaten misafirlere yiyecek gibi bakıyorsun. Babam parçalayacak seni. Hem sen gitsene ya İstanbul'a, ne işin var burada. Gören abin mi diye soruyor." " Ne abisi ya ne abisi. Ben var ya onların hepsini bir güzel.."

- Zeynep kızım hadi. Necla hanım seni çağırıyor.

- geliyorum anne.

"Kerem bırak kolumu da gideyim."

"ne demek gideyim ya kadın sana boş musun oğlumla evlensene diyecek."

"e ben de evlenirim sanana ne ya, bırak hadi bekliyorlar beni"

"olmaz tek gidemezsin. Ben de gelicem."

"aman gel kambersiz düğün olmaz."

"ne düğünü ya ne düğünü"

- Zeynep'cim, Kerem senin neyin oluyor? Diyen Necla hanım'a önce ben, sonra da Kerem imalı gözlerle baktık.

-Arkadaşı Necla arkadaşı diyen annem bana da arada bakış atıyordu.

- Ne güzel. Kerem'cim ne işle meşgulsun.

Kerem''in dönüp bana bakmasıyla bakışlarım Necla teyzenin yanında oturan Hande'ye kaydı. Şimdi anlamıştım. Asıl hedef:Kerem'di.

-Necla teyzecim, Kerem yurt dışında eğitim aldı. Şimdi ise kendi şirketlerinde yöneticilik yapıyor. Çok başarılı bir iş adamı.

Kerem, Zeynep'in bu derece kendini övmesine anlam veremese de konuşulanları dinliyor, arada da kafa sallıyordu. Nihayet misafirler gidince Kerem ve Zeynep'te izin alıp akşam yemeğini yemek için dışarı çıktılar.

-Zeynep, Allah aşkına bugün o kadına söylediklerin neydi öyle? Kendimi tanıtımı yapılan ürün gibi hissettim. O kadar anlattım ki, kadın giderken -tepe tepe kullanın- diyeceksin zannettim.

-Kerem, cidden çok tatlısın ya diye kahkaha atmaya başlayan Zeynep, kafedekilerin onlara baktığını farkedince kendini topladı.

-Zeynep, bak sen böyle gülüyorsun ya ben çok korkuyorum. Ne oldu ölecek miyim söylesene.

-Kerem, çok safsın.Necla teyze var ya hani o bana değil sana görücü geldi diyen Zeynep kendini tutamayıp bir kahkaha daha patlatır. Kerem'in suratındaki o korkmuş ifadeyi görünce Hande için geldiklerini anladığını anlayınca da onun ellerinden tutup "Korkma, ben seni kimseye yar etmem" diyerek Kerem'in ellerini sıktı.