I'm In love with a Monster

Kabanata 29

Kabanata 29

Days passed like a blur. Dalawang linggo nalang at magtatapos na ako. And it has been weeks since I knew that I'm having a baby. I'm getting bigger. I can't even wear my favorite pants. Bestida nalang nga ang kalimitan kung isinusuot.

I looked at my neighborhood. I'm getting worried already. Sa loob ng ilang linggo ay hindi ko pa nakikita si Brandon na umuwi ng bahay nila. Is he okay? Saan kaya siya pumunta?

I heaved a deep sigh. How will I tell mom and dad about my pregnancy? Ni hindi ko nga makita ang tatay nitong ipinagbubuntis ko. I'm barely out of my teens. I'm scared. Hindi ko alam kung kakayanin ko na wala si Brandon sa tabi ko. He's the father. Dapat lang na alam niya ang sitwasyon ko.

"Miranda?"

Napatingin ako sa saradong pinto ng aking kwarto. Naulit ang pagtawag na ikinapitlag ko. "Po?"

"Bumaba kana at kumain." It was Ines in a loud voice. From here, I can picture that she's not happy about me waking up late again. Feeling ko nga may alam siya sa pagbubuntis ko. Palagi niya kasi akong pinapagalitan kapag late na akong kumakain at natutulog. "Bilisan mo, Miranda!"

"Yes po, 'Ya!" Sagot ko nalang at umalis na mula sa pagkakatalungko malapit sa bintana.

I'm sad that Brandon's not here yet. I'm planning to tell my parents about my pregnancy. Mamayang gabi dahil siguradong wala sila ngayong umaga. I heard from Ines yesterday that they have a lunch date today with the Valle's.

"Late ka na naman kumain, Miranda. Nagpupuyat ka pa ba? Diba sabi ko sayo -"

See that? Pangaral niya palagi ang una kong almusal. Nasanay na nga lang ako.

"Gusto ko ng hilaw na mangga, 'Ya." Putol ko sa paglilitanya niya. "I want ice cream too. Yung cookies and cream. Meron ba tayo nun?"

Natigilan siya. Napatitig naman ako sa kaniya. If my hunch is right, she really knows about my pregnancy. Kaya masyado siyang nakabantay sa kilos ko. Lahat-lahat ata ng galaw ko bantay-sarado niya.

"May gusto ka pang kainin?"

Umiling ako at ngumiti ng tipid. "Thank you, Ines!" I really am. After all that I have done to her, after all those bad things I did, I knew and realized that she's concern about me at all. That she was being true and sincere ever since.

"Alagaan mo ang sarili mo. Yun lang ang dapat mong gawin, Miranda." Aniya bago ako tinalikuran.

Ines is right. Aalagaan ko naman ang sarili ko. It's not just me this time. I have my baby with me. I need to be careful and watchful all the time. Kung tatanggapin man ni Brandon ang bata, edi mabuti. Kung hindi, masasaktan ako pero kakayanin ko. I maybe young but I will do everything for my baby. Dahil mahal ko siya. At mamahalin ko siya higit pa sa pagmamahal ko sa tatay niya.

"You did what?!"

Fuck! Dad's voice is too loud. Parang nabingi pa ako sa lakas ng sigaw niya.

"At least hindi siya napatay, Dad." Brielle, my half-sister said with a grin on her face.

I grinned too. Brielle's right. At least nga hindi ako napatay ng mga tauhan ni Tristan. Ayoko pa namang mamatay. Paniguradong iiyak ang batang yon.

"What happened is not a joke!" Dad still with an angry voice. Labas ang litid sa leeg niya na ikinangiwi ko. Being a governor, he's always calm in dealing with shits and problems. Well, this is a family matter anyway. He's always at the edge when it comes to us. Malas niya lang dahil nagkaroon siya ng isang bastardo at isang -  what do you call it? Malandi? It's no joke. Brielle's a little bit uncontrollable when it comes to men.