Reckless

Chapter 11

01/31/19

RECKLESS
Chapter 11:

"What happened to your lips, Kuya?"

Automatic na napalingon ako sa pinanggalingan ng boses kung saan nakita ko si Keira na nakatayo sa harap ni Dash at pinagmamasdan itong mabuti.

Lumingon sa gawi ko si Dash pero agad ding nagbawi nang tingin dahil sinundan ni Keira ng tingin ang tinignan niya. Maging ako ay mabilis nagbawi ng tingin sa magkapatid at naglakad palapit kila Zeke.

Ganoon na lamang ang lakas ng kabog ng dibdib ko nang may ideyang pumasok sa isip ko dahil sa tanong na iyon ni Keira kay Dash.

The metallic taste from his lips last night. Could it be...

"Ano nga, Kuya? Kung wala ka lang girlfriend iisipin kong nakipaghalikan ka kay Ate Skye, eh." Sabay tawa ni Keira.

"I accidentally bit it last night." Rinig kong sagot ni Dash. "And Skye's a friend. Don't put malice between our relationship. Doon ka na kay Ran." Rinig ko pang sabi ni Dash sa kapatid.

"Oh, Cara? Namumula ka. Ayos ka lang ba?" Zeke asked. "Baka naiinitan ka?" Aniya pa na hinila ako sa tapat ng kaniyang anino para hindi ako maarawan.

"Kaninang ako tumatapat sa anino mo, pinapaalis mo ko. Kapag si Cara naman ayos lang. May favoritism kayong lahat!" Reklamo ni Jem.

"Wala kasi siyang boyfriend kaya kami ang nag-aalaga sa kaniya unlike you na ang daming boyfriend." Ani Zeke na inakbayan na ako palapit sa mga puno ng niyog para makasilong.

"Kapanget mo Zeke Monroe! Mukha kang paa!" Natawa ako sa sigaw ni Jem. Nang lingunin ko si Zeke ay nakangisi rin ito.

"Mga baliw." Komento ko. "Bakit kasi 'di mo pa ligawan?"

"Bakit kasi hindi ka pa magpaligaw?" He said while giving me a strange look.

Natameme ako ng ilang saglit bago ako tumawa ng malakas at hinampas siya sa braso. Ang awkward kasi lalo na at iba yung tingin niya.

"Aray ha? Nagiging mapanakit ka na rin. Huwag ka nga kasing nagdididikit sa Jemellie na 'yun." Saka niya ako tinalikuran para lapitan si Ran.

Si Ran...

Nagkatinginan kami. The look in his eyes are telling me that we're not really okay. Pero ano pa ba ang magagawa ko? Nangyari na ang mga nangyari and even though I wanted to make things right, hindi pala ganoon kadali when it involves your feelings...

...and their feelings.

Iyong akala mo ganoon lang kadali pero hindi pala. Ang daming dapat i-consider.

I sighed as I continue walking towards Zeke and Ran. It was past two in the afternoon when we received a call from Mr. Kho that Skye, Cerys and Sean needs to come back immediately. Kaya heto tuloy kami, biglang nag pack up.

"You look stressed, Cara Ty." Inirapan ko si Zeke. Parang kanina lang ay wala siyang sinabing kung ano, ah!

"Don't stress her out, Zacheus." Mahina ngunit may pagbabanta ang tinig ni Ran.

Hindi siya nakatingin sa akin o kahit kay Zeke. Sinabi niya iyon habang nag-aayos pa rin ng gamit nila ni Keira.

He's being so... so cold again.

"Look who's talking?" Ani Zeke sa parehong tono.

Nagkatinginan sila na tila nagsusukatan ng tingin. Tila walang gustong magpatalo. Kitang kita ko ang pagtatagis ng bagang ni Ran at ang pagkuyom ng kamao niya.