Η συνάντηση

153 9 2
                                    

Ο Ροζ Γάτος έτρεξε να κρυφτεί μέσα στους θάμνους κι εγώ τον ακολούθησα σαν μια δεύτερη Αλίκη. Τα μυτερά κλαδιά έσκισαν τα μάγουλά μου αλλά δεν πονούσα, μόνο θαύμαζα την απόχρωση του αίματος που πιτσίλισε το χέρι μου. Με λίγη προσπάθεια εντόπισα τον γάτο που τώρα καθόταν στη μέση ενός ξέφωτου και με κοιτούσε. Ο ουρανός έγινε γκρι και η παλέτα των χρωμάτων άλλαξε τόσο που ο Γάτος φαινόταν σχεδόν μωβ. Τα ξερά δέντρα που σκέπαζαν μυτεροί βράχοι έκαναν το ξέφωτο να μοιάζει περισσότερο με σπηλιά.

Ο Γάτος προχώρησε αργά δημιουργώντας ένα πλακόστρωτο μονοπάτι κάτω από κάθε του βήμα. Μικρά μπλε πλακάκια προσθέτονταν καθώς η κάθε πατούσα του ακουμπούσε το έδαφος.

Άρχισε να τρέχει και χίμηξα ξωπίσω του να τον προφτάσω. Δεν μου ήταν αρκετό να τον έχω μέχρι τότε. Ήθελα να εξασφαλίσω την συντροφιά του για λίγο περισσότερο. Φοβόμουν μόνη μου σ' αυτό το άγνωστο και σκοτεινό μέρος.

Ακολούθησα τα μπλε πλακάκια μέχρι την άκρη ενός απόκρημνου γκρεμού. Τελευταία στιγμή πρόλαβα να σταματήσω στην άκρη του. Άκουσα τον αντίλαλο απ' τις πέτρες που κύλησαν στο κενό, καθώς χτυπούσαν στις πλαγιές ώσπου χάθηκαν χωρίς να φτάσουν ποτέ τον πάτο.

Λαχανιασμένη, κοίταξα γύρω μου . Η ομίχλη δεν με άφηνε να δω πέρα από εκεί που έφτανε το τεντωμένο χέρι μου.

Το Κυνήγι Του Ροζ ΓάτουWhere stories live. Discover now