ေနာက္ၾကည့္မွန္ကေနတစ္ဆင့္ လမ္းမဘက္ကိုလွမ္းၾကည့္လိုက္ၿပီး ႐ွင္းလင္းေနတာေသခ်ာမွ ကားကိုေဘးထိုးရပ္လိုက္ေတာ့ လွည့္ၾကည့္လာတဲ့ မ်က္ဝန္းလွလွ...။

တစ္ခဏတာေငးခနျဲဖစ္သြားရၿပီးမွ ေခ်ာင္းဟန္႔လိုက္ရင္း...

" အဟမ္း "

" စာေမးပြဲပီးရင္ သြားခ်င္တဲ့ေနရာလိုက္ပို႔ေပးမယ္
စိတ္မဆိုးနဲ႔ေနာ္ "

ကိုယ့္ပံုစံက စိတ္ဆိုးေနတဲ့ခ်စ္သူကို လိုက္ေခ်ာ့ေနရသလိုမ်ိဳး

အေသးေလး၏မ်က္ႏွာရိပ္မ်က္ႏွာကဲလည္း ၾကည့္ရေသးသည္...။

မထင္ရင္မထင္သလို ျပဲလန္ေနေအာင္ေအာ္တတ္တဲ့ အက်င့္႐ွိေၾကာင္း ေယာကၡမေတြဆီက သိထားၿပီးၿပီမို႔...။

" တကယ္လား "

အတန္းထဲမွာပထမမ်ားရခဲ့ရင္ လိုခ်င္တာေတာင္းဆိုေတာ့မည့္ ကေလးေသးေသးေလးေတြလိုမ်ိဳး

မ်က္ဝန္းဝိုင္းဝိုင္းေတြ အေရာင္လက္သြားတာမ်ား

" ကတိေနာ္ "

လက္မနဲ႔လက္သန္းကိုထုတ္ၿပီး ကမ္းေပးလာသည့္အတြက္ ျပန္ခ်ိတ္ဆက္လိုက္ၿပီး...

" အင္း ကတိ "

" ေရးးးး"

အဖိုးတန္လြန္းလွသည့္အရာမဟုတ္ဘဲ ကိုယ့္ဘက္ကျဖည့္ဆည္းေပးႏိုင္သည့္ကတိအတြက္ ေပ်ာ္ျမဴးေနပါေသာအေသးေလး၏ပံုရိပ္ကို

ႏွလံုးအိမ္ထဲ မရည္ရြယ္ပါဘဲ သိမ္းဆည္းမိ၏...။

" ကိုယ့္ကိုမမုန္းဘူးလား "

" ဟင္ "

အဆက္အစပ္မ႐ွိေမးလိုက္တာမို႔ ေဆာ့ေနဆဲအ႐ုပ္ဆီမွာ အာရံုပို႔ထားတဲ့ၾကည္လင္ေနသည့္မ်က္ဝန္းတို႔က ကိုယ့္ဆီလႊဲေျပာင္းသည္...။

" လြတ္လြတ္လပ္လပ္ေနရမယ့္အရြယ္မွာ
ကိုယ္နဲ႔ယူရလို႔ ကိုယ္႔ကိုမမုန္းဘူးလားလို႔ "

" အစကေတာ့ ၾကည့္မရေပမယ့္
အခုေတာ့တည္႔ေအာင္ေပါင္းၾကည့္မလို႔ဗ်

အခ်ိန္တန္ရင္ ကြဲရမွာဆိုေပမယ့္ အတူေနတဲ့အေတာတြင္းေတာ့
ရင္းႏွီးေအာင္ေနသင့္တယ္မလား "

My Little Zhang Where stories live. Discover now