ကလေးတစ်ယောက်နှယ် လွတ်လပ်ပျော်မြူးစွာ ဆော့ကစားနေတာမြင်တော့ ပျော်ပါစေဆိုပြီး ခပ်ဝေးဝေးကဘဲ လှမ်းကြည့်နေလိုက်သည်...။
ရေအောက်ထဲငုပ်လိုက် ပြန်မော့လာလိုက်လုပ်နေရင်းမှ ကိုယ့်ကိုမြင်သွားပုံရတဲ့အသေးလေးက ပြန်ပြေးတက်လာသည်...။
ဘာလဲဆိုတဲ့သဘောနဲ့ မေးငေါ့ပြလိုက်တော့ မျက်ဝန်းဝိုင်းဝိုင်းတွေမှိတ်ကျတဲ့အထိ ရယ်ပြလာပြီး...
" မဆော့ဘူးလား "
" တော်ပြီ "
" ဘာလို့လဲ "
" မဆော့ချင်လို့ပေါ့ကွ "
" တူတူဆော့မယ်လေ လာပါ"
ကိုယ့်ဘက်ကသာ ဘောက်ဆတ်ဆတ်ပြန်ပြောနေပေမယ့် အသေးလေးကတော့ ဆော့ဖို့အဖော်လိုချင်နေပုံ...။
အတင်းခေါ်နေရှာသည်...။
" လာပါ လာ "
လက်ကနေမရမကဆွဲခေါ်ကာ ရေထဲတွန်းချပစ်သည်...။
ရေထဲကိုလက်နှစ်ဖက်ယှက်ချတော့ လက်ခုပ်သေးသေးလေးထဲပါလာတဲ့ ရေတွေနဲ့မျက်နှာဘက်ကို လှမ်းပက်သည်...။
ရေထဲကျပြီး ပြန်ထနေတဲ့အချိန် ရုတ်တရက်မို့လန့်ဖျန့်မိတော့ တဟားဟားနဲ့အော်ရယ်ပြန်သေးတာ ...။
" စိန်ခေါ်တာလား "
" မကြောက်တာ ဘလာ ဘလာ! "
လျှာထုတ်ပြောင်ပြပြီး ခါးထောက်ဟားတိုက်နေတဲ့အသေးလေး
သတိမထားမိတဲ့အချိန်မှာ စိမ်းလဲ့နေတဲ့ရေတွေကို ခြေထောက်နဲ့ခတ်ပစ်လိုက်တော့ ခန္ဓာကိုယ်သေးသေးလေးက နောက်ပြန်လဲကျသွားသည်...။
ချက်ချင်းပြန်ထလာပြီး တဗွမ်းဗွမ်းနဲ့လာပြန်ပတ်တာ မရပ်မနား...။
သူတစ်ပြန် ကိုယ်တစ်လှည့်နဲ့ အချိန်အတော်ကြာရေဆော့ပြီးမှ ပြန်တက်ခဲ့ကြသည်...။
" အကျင့်ယုတ်ကြီး လူကိုတအားပတ်တာဘဲ "
" မင်းဘဲ ဆော့ဖို့အရင်ခေါ်တာ မဟုတ်ဘူးလား "
" နှစ်ယောက်တူတူဆော့တော့
ပိုပျော်ဖို့ကောင်းတယ်လေ ဟီး "
💕 3 💕
Start from the beginning
