{31}

3.4K 170 12
                                    

April

"D-Dana?!" Stomverbaasd kijk ik Feya aan.

"April, i-ik heb je gemist," zegt Dana vermoeid. "Ik jou ook," is mijn blije antwoord.

"Ik zie dat je je wolf weer terughebt, misschien moeten jullie maar gaan slapen, even wat energie opdoen." Komt Feya tussenbeide. Ik knik en neem haar uitgestrekte arm aan. Ze trekt me omhoog en leidt me naar mijn kamer. Doodmoe maar toch blij ga ik liggen, het is me gelukt! Dankzij Feya heb ik haar terug!

Ik wordt onderbroken door een geïrriteerde stem. "Niet zo nadenken, laten we gaan slapen.."

Glimlachend draai ik me om naar een betere positie. Nu alleen mijn ouders nog..

*tijdsprong van 1 nacht*

".. en zo komt het dus dat ik nu hier ben en Feya al iets minder dan een maand aan het helpen ben." Sluit ik mijn lange verhaal af.

"Oh Wow, en met onze mate? Wat is zijn naam eigenlijk?" Ik trek een verbaasd gezicht bij het horen van haar vragen. "Je was toch bíj onze 'ontmoeting'?"

"Pff, je moest eens weten," werpt ze er tegenin. "Ik voelde dat dat onze mate was, maar ik heb geen naam of gezicht, dus dat zal jij me allemaal moeten uitleggen."

Ik zucht, nog een erg lang verhaal om te vertellen.

En dus, vertel ik mijn tweede lange verhaal die dag. Ik vertel haar alles, geen enkel detail wordt vergeten, wat ook eigenlijk helemaal niet kan. Iedere seconde gooit Dana een vraag tussen mijn verhaal, waardoor die alleen maar langer wordt.

"Nou, hij klinkt lekker aardig.. dus niet. Weet je héél zeker dat hij dat allemaal gedaan heeft?" Vraagt ze twijfelend.

"Nou, eigenlijk wel, het meeste dan.." er klinkt ene lichte twijfel door mijn stem.

"Het meeste..?" Zegt ze beschuldigend.

"Ja," antwoordt ik. "Hij heeft me opgesloten, me laten martelen en het is zíjn roedel die onze ouders heeft weggenomen."

"Nonsens, het kan best wel zijn, maar hij liet je ook gaan toen hij wist dat je zijn mate was. En het mag misschien wel zijn roedel zijn die dat gedaan heeft, maar was het ook zíjn idee?"

Oke. Zo had ik het nog niet bekeken. Dana maakt een tevreden geluidje en sluit zich dan af. Shit, misschien heeft Dana wel gelijk, ik moet Feya spreken. Ik wil haar mening

Alsof ze wist dat ik naar beneden ging, had ze thee gezet. "Kom zitten, April." Dankbaar neem ik het kopje thee aan en ga ik tegenover Feya zitten.

"Ehm.. ik wou het ergens met je over hebben.." zeg ik terwijl ik haar reactie peil. Het frustreert me daarom ook dat Feya's gezicht op neutraal staat. Geen enkele emotie. "Oh ja, April, ik was vergeten te zeggen dat een mate altijd voorrang heeft op andere wolven, dus ook op behulpzame wolven."

"Maar zeg het maar." Zegt Feya met een veel-betekent glimlachje.

Ik wist het, ze weet al lang waarom ik hier ben. "Ik.. euh.. ik wilde teruggaan naam mijn mate."

Terwijl ik het zeg, bedenk ik me ineens iets. Ik kan Feya hier niet alleen achterlaten! Niet na alles wat ze voor me heeft gedaan.

"Nee..." zeg ik voor Feya kan reageren op mijn nieuws. "Ik kan dat niet doen.."

Verbaasd kijkt Feya me aan. "Natuurlijk wel kind! Je moet niet hier blijven vanwege mij, hoor. Ik weet dat vanzelf wel een nieuw iemand zal langskomen die hulp nodig heeft."

"Echt waar?" Vraag ik ongelovig.

Ze knikt vriendelijk. "Ga je spullen nu maar pakken."

Zo gezegd, zo gedaan.

Een halfuur later stond ik klaar met mijn spullen, wat een paar kleren waren en een foto van mij en Feya samen.
"Feya, dankje, oprecht. Zonder jou zou ik niet weten wat te doen. Nogmaals, bedankt." Twéé tranen staan in mijn ogen. Ik ben hier kort geweest, maar deze plek is veel voor me gaan betekenen.

Ik geef Feya nog een knuffel en loop dan naar buiten, om voor het eerst sinds tijden weer te veranderen. Ik was bang, bang dat het weer zoveel pijn zou doen. Maar nee, ik veranderde naar Dana en voelde me compleet. Ik liet een huil van geluk horen en keek nog een keer om naar Feya.

"Het ga je goed, April Darhk. Wees gelukkig en leef, want je bent een bijzondere jonge vrouw."

Ik gaf haar een dankbare knik en draai me om. Opnieuw opweg.

Naar Adam, mijn mate.

^~~~~~^
Ik zeg jullie één woord: Writersblock
Grrrr.. zo frustrerend. Maar goed, de vakantie zit er bijna op D:
Wat vonden jullie van dit hoofdstuk? Laat het zeker weten!

Like🌟Comment

Xx

Frozen WolfWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu