Frozen Wolf

{1}

Iedereen een fijne Valentijn! <3

^~~~~~^

April

Ik wordt wakker door een vallende steen net buiten mijn grot.
Nieuwsgierig kruip ik uit Mn bed om te kijken wat het was.
Behoedzaam kijk ik om de hoek van de muur.

"Het moet hier ergens zijn!" Hoor ik een gefrustreerde stem fluisteren.
Sh*t, er is hier iemand, of misschien zijn er zelfs meer mensen.
Ik zie een lichtbundel over de grond schijnen, en hij komt steeds dichter bij de ingang.
"Waarom hebben wij ons laten commanderen door die Alpha?" Zegt een andere stem.
Oké, ze zijn met meerdere. Dat maakt alles alleen maar moeilijker.

Ik sluip weer terug naar mijn slaapgedeelte en begin met het pakken van mijn spullen.
Ik heb een kleine, versleten rugzak waar ik alles in meeneem.
Mijn kleding, mijn voedselvoorraad -als ik er eentje heb, wat nu niet het geval is- en als laatste mijn ketting, het is het laatste wat ik heb van mijn oude leven, de oude ik zit hierin.
Ik doe de ketting om mijn nek en sla de rugzak om mijn rug.
Oké, ready to go!

Dana staat helemaal strak van de spanning en is erg geprikkeld dat we in onze slaap zo ruw zijn gewekt.
"Maken we hun gewoon af? Ik wil graag zo snel mogelijk weer slapen" zegt ze geïrriteerd.
"We zullen toch moeten verhuizen." Zeg ik tegen haar. "Trouwens, we kunnen beter vluchten want we zijn niet heel sterk, maar we kunnen het altijd proberen."
Dana haar humeur klaart op bij het horen van het woord 'vechten', maar die opklaring is net zo snel verdwenen zodra ze het woord 'vluchten' hoort.
"Ik haat vluchten!" Bromt Dana.
Ik ben het met haar eens en we besluiten dat we maar gaan vechten.

Ik bedoel, Wat kan er fout gaan?

Ik ga zo zelfverzekerd als ik kan zijn voor de lianen voor mijn grot staan.
Ik wacht tot de mensen een beetje naar de ingang zijn geschoven.
Zodra ze daar zijn kan ik zien dat het om een groep rouges gaat. Hoogstwaarschijnlijk huurlingen.

"Mag ik vragen wat jullie hier doen?" Zeg ik uitdagend terwijl ik uit mijn grot stap.
De groep schrikt en de meeste deinzen een stuk achteruit.
Omdat het al bijna donker is worden er meteen drie zaklampen op mijn gezicht gericht.
Ik knipper even met mijn ogen tegen het ineens felle licht, maar ik hou iedereen toch in de gaten.
Zodra mijn gezicht goed te zien is krijgen een aantal rouges een verbaasde uitdrukking op hun gezicht.
"Volgens mij is dit haar." Fluistert een van de wolven in het oor van de hoogstwaarschijnlijke leider.
Hij krijgt een arrogante uitdrukking op zijn gezicht.

"Nou ja, ze is niet moeilijk te vinden en ze ziet er nog zwak uit ook, kassa jongens!" Roept hij verwaand naar de andere.
Verbaasd kijk ik hem aan. Hoezo zijn er nog mensen met zoveel arrogantie? Die waren toch al uitgestorven?

De rouges zijn duidelijk niet uit op een gezellig theekransje met me, dus dan moet ik ze minstens verwonden.
Dana gromt vervaarlijk. Ze wil het zo graag overnemen, maar ik laat het niet toe, er mogen niet teveel doden vallen vandaag.

Ik swift naar mijn wolf vorm en de rouges doen dat ook.
Mijn poten staan op het nattige mos en de bladeren aan de bomen ritselen door de wind.
De leider is verbaasd van mijn gegrom, maar zijn blik verandert al snel van verbaast naar verwaand en verveeld.
"Jongens," begint de leider. "Pak haar maar, en levend, als het even kan."
Dan stapt de leider naar achteren en laat hij de ander het zware werk doen.
"Lets goo!" Roept Dana strijdlustig.
Ik zet me af en spring op een van de wolven aan de zijkant.
Geschrokken van mijn actie probeert hij me van zich af te gooien.
Maar ik zet mijn nagels in zijn rug en door zijn wilde bewegingen haal ik met mijn nagels zijn huid open.
Uiteindelijk laat ik hem los en land ik sierlijk een paar meter verderop.
De wolf van net zakt in elkaar en de andere kijken me stomverbaasd aan.

Oké, dat was er één, nu de andere wolfjes nog uitschakelen!

^~~~~~^
Hallo! Hier hoofdstuk 1!
April's grot is gevonden en nu moet ze een gevecht aangaan! Wat denken jullie dat er zal gebeuren?
Hopelijk vonden jullie dit hoofdstuk leuk!
Zouden we de 5 votes kunnen halen?

Vote✨comment✨

Xx