Hypocrite ||ChanBaek

Beated

Bölüm şarkısı: Sia, Diplo, Labrinth- Genius

**************

#Perditrix#

"Çocuklar, Baekhyun artık gelmek zorunda. Daha ne kadar Baekbeom yöneticimiz olacak?"

"Ne öneriyorsun?" Luhan sigarasını çöpe doğru fırlattı ve basket attı. "Arıların kapısını çalıp Baekhyun'u geri vermelerini rica mı edelim?"

Kyungsoo onunla alay eden arkadaşının kafasına vurdu. "Saçmalama."

"O halde?" Jongdae elini kaldırıp söz istedi. "Baekbeom'u öldürelim?"

"Perditrix Summa'sız kalırsa çok karışıklık olur."

"Geçici olarak yetkiyi biz alırız."

"Kimse kabul etmez bunu. Asil kandan biri olması gerekiyor."

"Ee, plan ne o zaman?"

"Jongdae... Arıların bilgisayar ID'sini kullanarak polislere bir mail atmanı istiyorum."

"Ne için?"

"Divus'u basmalarını sağlayacak herhangi bir şey. Polisler etrafı karıştırırken Baekhyun bu fırsatı kaçırmaz. Kesinlikle kaçacaktır."

"Baekhyun'u nerede tuttuklarını bilmiyoruz. Kaçamayacak bir durumda da olabilir."

"Risk almamız gerekiyor. Elleri bağlı olsa bile bir yolunu bulacaktır."

"Emin misin?"

"Baekhyun'u tanımıyor musunuz? Arılardan kurtulma fırsatını bulursa ikinci kez düşünmeyecektir bile."

*****

#Divus#

"Sikeyim! Ne yaptığımın farkında değildim Jongin!" Gözlerimi vücudumdaki ağrıyla ve duyduğum sesle açtım. Chanyeol odada delirmiş gibi turluyor ve Jongin'e bağırıyordu.

"Hala bir şifacı çağırmamız gerektiğini düşünüyorum. Diğer yaraları neyse ama... Sol bacağını kökünden koparmak üzereymişsin dostum-"

"Kes sesini! Ne bok yediğimi ben de görüyorum! Hiçbir arı bir yarasayı iyileştirmeyi kabul etmez!"

Nerede yattığımı anlamaya çalışıyordum. Chanyeol'un odasında olduğumu anlamıştım ama neden onun yatağında yattığımı bilmiyordum. Hiçbir yerimi hareket ettiremiyordum ama canım öylece yatmama rağmen çok acıyordu. Hareket etmeye çalıştığımda ağzımdan çıkan inlemeyi durduramamıştım.

Chanyeol ve Jongin sesimi duyduğunda konuşmayı kesti ve ikisi de aynı anda bana döndü.
"Baekhyun?!" Chanyeol hızlıca yanıma koştuğunda tüm gücümü kullandım ve yatağın diğer ucuna kayarak ondan uzaklaştım.

"Dokunma... Bana..."

"Baekhyun ben-" Chanyeol bir şey demek için eğilse de Jongin'in orada olduğunu fark edince duraksadı. "Jongin. Çıkabilirsin."

"Ha?"

"Çık odamdan. Gerekirse çağıracağım seni." Jongin kötü bir bakış atsa da hiçbir şey demeden odadan çıktı.

Tamamen yalnız kaldığımızda gergindim. Her ne kadar daha yeni kendime gelmiş olsam da bana yaptığı her şeyi en ince ayrıntısına kadar hatırlıyordum. Bana böyle işkence eden bir yaratığın tam da yüzüne bakmak midemi bulandırıyordu.
"İyi misin?" Elini bana doğru uzattığında başımı diğer yöne çevirdim.

"Beni direkt öldürseydin keşke. Seni böyle hatırlamak zorunda kalmazdım."

"Baekhyun..." Chanyeol altı morarmış gözlerini üzerimden çekmiyordu. Neden o kadar çökmüş göründüğünü bilmiyordum. Çok umrumda da değildi. "Özür dilerim."