Chapter 21: Bruises

Start from the beginning
                                    

Nilabas ko sa bulsa ang susi at sinalo-salo iyon habang naglalakad. Pagkarating ko sa likod ng bahay ay kaagad akong natigilan nang makita ang taong nakasandal sa motor ko. My brows frown.

What is he doing here?

"Bakit nandito ka pa? Umalis na ang mga kapatid mo" I said and walk towards him.

Umayos siya ng tayo at tumitig sa akin. Bahagya akong nailang kaya nag-iwas ako ng tingin.

"I want to go to school with you" saad niya.

I sighed and look at him. Nilabanan ko ang marubdob nitong tingin.

"Genesis, akala ko ba nag-usap na tayo tungkol sa bagay na ito?"

Kaagad gumuhit ang naiinis na pagkunot ng noo niya. He looked at me with disappointment.

"What's wrong going to school with my Girlfriend? Kinahihiya mo ba ako?" tanong niya, pain visible on his voice.

I bit my lower lip and stare at him. Kumikirot ang dibdib ko sa naririnig na pagkadismaya sa boses niya.

Muli akong bumuntong hininga at naglakad pa papalapit sakanya. Kinuha ko ang helmet na nakasabit sa motor ko at inabot iyon sakanya.

"Wear this."

Mas lalo niya akong tinitigan. "How about you?" nag-aalalang tanong nito.

I smiled and patted his left cheek. I'm so in love with this man. Mabuti nga bumalik na ito sa tamang sarili niya. Pagkaalis kasi namin sa Mansyon kahapon ay naging malamig na ang pakikitungo nito sa akin. He immediately slept on his room when we reached our house. Nang magising ito ay kaagad na niya akong hinanap at mula doon ay naging maayos na siya sa akin. Hindi ko na kinailangan lambingin pa dahil tinamaan lang naman siya ng pagiging tokmol niya.

"I can take care of myself" sabi ko pero mukhang hindi niya nagustuhan iyon. Hindi niya tinanggap ang helmet na inaabot ko.

"No. Wear that. It's fine with me without a protection, as long as you're safe, I'm fine" matigas na aniya.

Kiniliti ang puso ko sa narinig. Hindi ko maitago ang pag-ngiti ko kaya napayuko nalang ako. I swear, I could feel my cheeks reddened.

Bwisit kasi, ang aga-aga nagpapakilig kaagad siya.

"Genesis, as long as I'm melting with your words, I care more about your safety. Kaya ikaw ang mag suot nito. Sanay akong magmanehong walang helmet. Dinala-dala ko lang naman 'yan kapag may LTO e. Ayokong mahuli" sabi ko. Nag-angat ako ng tingin at nakita ang mas lalong pagkabusangot ng mukha niya.

"What? So, you're not really wearing a protection when you drive? What the hell, Southern? What if something bad happened to you?" lumakas ang tono nito, halata ang inis at galit sa boses niya.

"Wala namang mangyayaring masama sa akin e. I'm a pro" dahilan ko. Damn, bakit ba kasi binanggit ko pa iyon sakanya? Ayan tuloy, nagalit na naman.

"Yeah right, as if you can predict the accident. Ang disgrasya ay disgrasya, Southern. Walang pinipiling tao ang aksidente. Even if you're a pro, you'll still hit an accident!"

"Genesis, you want to know a fact?"

"What?" inis nitong tanong. Mukhang hindi pa siya tapos sa panenermon sa akin.

"I'm the Catastrophe of my own. I make accident. Accident avoid me."

He blinked his eyes while staring at me, it seems like he just heard me dropped a joke but it's not funny.

The Badass Babysitter Vol.2 ✓Where stories live. Discover now