Bağımlı

Uzun ugraşlar sonucu annem emrahla görüşmeme izin vermişti ama tek bir şartla oda sitenin bahçesinde onun görebilecegi bir yerde...Bahçe de oturmuş emrahı bekler ken arada da kafamı yukarıya kaldırıp annemin balkonda olup olmadıgını konturol ediyordum ki yanıma birinin oturdugunu fark ettim kafamı çevirip baktıgım da emrahın bana gülümseyen yüzüyle karşılaştım sanki o an hersey durmuş gibiydi o gülümseyiş beni öyle büyülemişti ki gözümü bir an bile ona bakmaktan alamıyordum... öyle içten öyle güzel gülümsüyordu ki gözlerinin içi bile gülüyor du dogruyu söylemek gerekir se emrahi kıskanmaya başladım iyi ki okulda da böyle gülümsemiyor yoksa bütün kızlar emrahı elde etmek için bir birleriyle yarışırlar dı bu gülümsemede ne var dı beni böyle güvende ve huzurlu hissettiren ve aklımı başımdan aldıran...

* Böyle bakmaya devam edersen kendimi tutamıya bilirim*

* ne!! NE demek istiyorsun yani*

Bu kelimeyi bitirmemi beklemeden belimden tutup beni kendine çekti bana sevgiyle bakan gözlerini daha yakından görebiliyordum. Aklım iyicenede karışmıştı o kadar rahattım ki bu durumdan ama yukarda bizi izleyen annemi düşününce istemeye istemeye kendimi geri çektim.

*ne yapıyorsun *

* biraz miyop oldugun icin beni yakından görmeni istededim *

*ben miyop falan degilim bildigim kadarıyla miyoplar uzagı göremezler yani seni göremeyecek kadar uzagımda degilsin aynı banķta yan yana oturuyoruz yani bir miyop bile bu mesafeyi görür *

*öyle ama bana bu mesafe bile çok uzak geliyor ben sevdigim kadının kollarımın arasında olasını isterim *

Ben nasıl söylücem artık bir daha görüşmek istemedigimi ( hadi bilge bitir artik yoksa annen gelir herseyi berbat eder çocuguda senide rezil eder söyle kurtul ) içimde ki sese kulak vererek başladım konuşmaya

_Bilge

_Emrah

*önce sen söyle *

*hayır sen söyle *

*seni ilk asansörde görmüştüm üzerinde forman vardı ve saclarını at kuyrugu yapmıştın o gün anneannem de kalmıştım asansörü beklerken birden asansörün kapısı açıldı kısa bi süreligine kaldırıp kafanı bana baktın o anda seninle göz göze geldik işte o zaman senden hoşlanmaya başladım otoparka inene kadar sana bakmaktan kendimi alamadım tabi sen elindeki kitapa bakmaktan sana baktıgımı fark etmedin...

*hatırlamıyorum bile öyle bisey oldugunu*

* ben hatırlıyorum çünkü o bi anlık her neyse unutmama izin vermiyor..Eee hep burdami oturucagız neden bi cafeye falan gitmiyoruz orda devam etsek konuşmamıza*

*gerek yok burası iyi hemde fazla zamanim yok o yüzden bir an önce söyleyip gitmek istiyorum.*

*anladım galiba dün evine gelmem yüzünden bu durum seni zor duruma soktugumu biliyorum ama senin de suçun var ben o kadar merak etmiştim ki kafayı yemek üzereydim.*

*evet evime gelmen iyi olmadı annem hiç hoş karşılamadı *

*özür dilerim*

Oturdugum yerden ayaga kalkarak emrahın tam önünde durdum

*emrah burda bitirelim*

*neyi