Bağımlı

"çok aptalım çok😊"

Kalbim nerdeyse yerinden çıkacak gibi atıyordu. Sonunda beklediğim olmuştu    Okullar açılmıştı ilk defa okula giden bi cocuk kadar hem heycanlanıyordum, hemde korkuyordum belkide iyi yada kötü durumlar yaşıyacağım yeni arkadaşlar edinecem belki yeni arkadaşlarım eski arkadaşlarım gibi bana sırtlarını dönmez aman dönerse dönsünler ben kendime yeterim bu düşüncelerle girdim okuldan içeriye okulum çok büyüktü kayıt olmaya geldiğimde teyzemle biraz dolaşmıştım şimdilik işletme bölümünü bilmem yeterliydi benim için    ders göreceğim sınıfa girip cam kenarına geçip oturdum etrafa meraklı gözlerle bakıyordum orta masada iki çift vardı kız kızıl saçlı beyaz tenliydi yanında ki çocuğa sürekli bişeyler söylüyordu çocuk başını kızın omzuna koymuş kızı dinliyordu sınıfın diğer  köşesinde  beş kişilik bi grup toplanmış bi konu hakkinda tartışıyorlardı.birden kendimi kötü hissettim kapının önündeki yaptığım konuşmalar hepsi uçup gitmişti uzun bi aradan sonra ilk defa böyle bi ortama giriyordum onlara bakınca benim herseyimle farklı olduğumu düşünmeye başladım. Git gide sınıf dolmaya başladı  nihayet hoca gelmişti Orhan hoca duyduguma göre çok disiplinli biriymiş onun dersleri zorunlu derslermiş o derse mutlaka girmemiz gerekiyormuş aynen şunları söyledi "Bazı arkadaşlarınız beni biliyor ben yeni gelenlere söylüyorum ben ORHAN VERİMLİ  size maddeler halinde söyleyeceğim ister kağıda not alırsınız isterse o koca kafanıza   1) derse geç kalinmiyacak 2) sınav olucagı gün en az on beş dakika önce sınıfta olunacak 3)yalaka insanlardan nefret ederim.4)yok ben onun yeğeniyim yok ben bunun oğluyum sözler duymucam kimin nesiyseniz benim umrumda değil 5) eğer biriniz de madde kullandığınızı duyarsam yada fark edersem gözünüzün yaşına bakmam dersimden atarım ve sittin senede geçse benim dersime giremez " hepimize teker teker baktık tan sonra "anlaşıldımı" hepimiz "anlaşıldı" diye bağırdık birden kendimi asker ordusunda hissettim orhan hocayı da gördükten sonra iyicene karamsarlıga düşmüştüm.

Teyzem in saat dokuz buçuk demesiyle uyandım yataktan nasıl kalktıgımı anlatamam orhan hocanın dersine yetişmem için yarım saat vardı. Ama ben bir taraftan üstümü giyinirken bir taraftan da kitaplarımı çantaya koyuyordum "çok aptalım çok" dün bir bugün iki nasıl bu kadar uyuya bilirdim. neyseki beni düşünen bi teyzem vardı ben üstümü giyindigim sırada taksi çağırmış aşağıya indigim de taksi çoktan gelmişti  taksiye binip başladım dua etmeye "ne olur ya trafik olmazın ne olur hoca geç kalsın" dualarım kabul olucak ki trafik açıktı ve okula vardığım da tam derse beş  dakika vardı taksiden iner inmez başladım  koşmaya neyseki sınıfa girdiğimde hoca daha yok tu ve boş buldugum yere oturdum.kosturmadan dolayı ağzım dilim kurumuştu bir umut  çantama baktığımda suyumun olmadığını fark ettim " allah kahretsin aceleyle koymayı unutmuşum " ben bu kelime yi çok sessiz söylediğime rağmen yanımda ki beni duymuş olucak ki bana hiç açılmamış su şişesi uzattı içimden "bugün şanslı günündesin bilge" teşekkür etmek için döndüğümde tek dedigim "Oha " oldu inanılır gibi değildi yanımda oturan kişi hastanede ki o serseri tipli çocuktu yani " Küpeli "  çocuk Oha dedim diyemi  yoksa beni tanıdıdamı bilmiyorum ama bakışları gerçekten insanı huzursuz ediyordu tekrar düşününce bugün şanslı bir günde olmadığım belliydi.   "sen nerelisin"   "ben en mi "   "evet sen "  neden birden konuşmaya başladı ki allahım bir iki yutkunmadan sonra "istanbullu" aaa türkiyelisin yani" allahım bu da ne şimdi ne sacmaliyor bu demeye kalmadı ukala yapıştırdı lafı "bende başka bi yerden geldin sandım hoş başka birden de gelmiş olsan nezaket kurarları hep aynı olur. Yani demem o ki birisi sana bisey verirse TEŞEKKÜR EDERİM denir " son kelimenin üstüne basa basa söyledi kelimenin üstünemi bastı benimmi belli degildi bense hala şokta öylece ne yapacağımı bilemez halde kaldım. Ders bitmiş kafeterya ya doğru yürümeye başlamıştım o serserinin yüzünden dersi bile anlamamıştım ders sırası boyunca ağızını bile  açmadı aslında Özür dilemek istedim ama göz teması bile kuramamıştım neyse ki beni hatırlamıyordu bu benim için iyi bişeydi.