Bağımlı

*SEN*

" bay bay aşkım dersten sonra görüşürüz "

"Ceren çok tatlısınız sinir edici derecede"

" Anlamadım bilge şimdi sen bizi övdünmü sövdün mü"

"Her ikiside. Ne oldu Ceren niye durdun birden yürüsene "

"Şey bilge ben bi arkadaşa bişey vermeyi unuttum şimdi aklıma geldi."

"Peki sınıfta görüşürüz ozaman "

"Tamam görüşürüz "

Ben cerenle konuştuktan sonra kafamı çevirdiğim de emrahın Merdivenlerden çıktığını gördüm ve içimden cerenin birden aklına gelen arkadaş emrahın olabileceğini geldi ve merakıma yenik düşüp emrahı o fark etmeden takip ettim emrah okuldan çıkıp bahçeye doğru yürüdü bahçenin içinde okulun ek binası vardı ama orası tadilattan dolayı kapalıydı kimse girmesin diye şerit çekilmişti.ek binanın içine girdikten sonra bende bir iki dakika bekledikten sonra içeriye girdim her taraf beton enkazı vardı iki dakika da kaybetmiştim biraz daha  ileriye dogru yurudukten sonra tam geri dönücekken sesler duydum biraz daha ilerledikten  sonra tam sağa doğru dönecektim emrahı gördüm kendimi geri çekip başımı uzatarak izlemeye başladım Ceren duvara yaslanmış emraha da  tam onun karşısında durmuş Ceren emraha çantasında çıkarıp bişey verdi emrah tam alıcaktı elinden düşürdü ve ozaman onun bir şırınga olduğunu gördüm onu gördükten sonra kendimi geri çektim (emrah gerçekten bağımlı peki ya Ceren oda satıcımı? Yok daha neler) ben kendi kendime bunları mırıldanırken Ceren ve emrah biraz daha sesli bişey şekilde konuşmaya başladılar ve cok net duyuyordum söze başlayan ilk Ceren oldu

"Bak bi daha beni ayağına çağırma herkesin içinde kaş göz yapma  zaten bilgeye yakalanıyorduk "

"Ne yani yakalanıyorsak bilge den niye bu kadar çekiniyorsun"

" bilge den niye çekindiğimi biliyorsun kaç defa daha söylucem "

" Ha şu mesele senin ben___"

" Yaaaa kes şunu"

" Ceren bilgenin numarasını isterken böyle demiyordun ama"

"O ozaman dı bu bu zaman emrahcığım.  ha bide bilge senden hoşlanmıyor bence o Anıl dan hoşlanıyor "

"peki! ya Anıl ?"

"Anıl herzamanki Anıl biliyor ama bilmezlikten geliyor biliyorsun  o böyle yapmayı seviyor .emrah gerçekten bilge ye karşı bişey hissediyormusun"

*Bunlar ne konuşuyor böyle inanmıyorum Ceren benim numaramı emrahtan mi almış peki ben emrah nasıl aaaa beynim patlamak üzereydi *

Ayak sesleri gelmeye başlayınca  ben de sessiz bi şekilde geri geri gidip bir beton kolonunun arkasına sakladım ordan Ceren dışarıya çıktıktan sonra ben tekrar onları dinlediğim yere gittim emrah bu sefer yere oturmuş koluna iğneyi enjekte ederken gördüm enjekte ettikten sonra iğneyi cepine koydu gözlerini kapatıp derin derin nefes alıyordu ellerinin titrediğini göre biliyordum onun bu halini görünce aklıma Ilgının kriz geçirdiği hali geldi bi insan bunu nasıl kendisine ve sevdiklerine yapabilirki neden bu kadar düşüncesiz davranıyorlar kalbimin sıkıştıgını ve nefes alamadıgımı hissettim sessiz ce ek binadan çıktım ders saati boyunca gözüm hep Ceren deydi onun nasıl böyle birisi olduğuna inanamiyordum bunca zaman boyunca nihayet bir arkadaşım olmuştu ama o bir torbaciydi yada onun gibi bişey.annem geldi aklıma eğer benim böyle birisiyle arkadaşlık ettiğimi bilse on beş gün olan tahliller bir haftaya inerdi. Ders bitmiş herkes yavaş yavaş dağılıyordu Ceren yanıma geldi

" Hayırdır bilge masa hoşuna gitti galiba bidaha ki derse kadar burdamı oturucaksın "

" Evet öyle niyetim var ne dersin izin verirler mi"

"Bilmem. Ne oldu bilge iyimisin bir tuhaf görünüyorsun"

"İyim Ceren sadece biraz hayal kırıklığı
Yaşıyorum hepsi o "

"Kim benim arkadaşımı  hayal kırıklığı na uğrattı bakayım"

"SEN"