MÜMKÜNSE SONRA "Yasak Aşk"

Bölüm 35- Eski bir tanıdık!

Defne,karar kıldığı kıyafeti zorda olsa Levent'in gözü önünde giyerek kendine bakmak için büyük boy aynasının önüne geçti ve üzerinde bir iki dokunuşla düzeltip hemen makyaj için hızlıca odanın banyosuna koşturdu.
Yüzüne sürdüğü hafif renk allık yerine biraz daha koyusunu tercih ederken dudaklarına çok uçuk bir pembe ruj sürerek %70 oranında bitirdiği makyajını baktı.

At kuyruğu topladığı saçlarını dalgalandırarak Levent'in en sevdiği kokuyu üzerine sıktı, Levent'e göre bu boca etmek olsa da.

"Elin adamlarını da düşünmeli tabi,doğru yapıyorsun hayatım."
Arkasında neredeyse her adımını takip eden Levent,banyo kapısından kafasını içeri uzatıp Defne'ye kinayeli biçimde laf atmalarını yapıyordu.

"Bir tanesini düşürdüm bu yeterli aşkım bu yüzden pek umursamiyorum diğerlerini."

Levent,Defne'nin kendisini gören yansıyan aynasına kaşlarını kaldırıp pardon ne dedin sen der gibi bakış attı.

"Of Levent gerçekten durup ince şeyleri anlamaya hiç vaktim yok biliyor musun sevgilim."

Kendisini tamamlayıp yan gözlerle bakış attığı adamın yanından süzülür gibi çıktığı kapıdan arkasına bile bakmadan ayrıldı Defne.

******
Yavaşlayan yağmurun altında dikkatli adımlarla ilerlerken ayakkabılarına sıçrayan su damlalarını görmezden gelmeye çalışıyor fakat gözlerini saniyede bir oraya çevirmeyi engellemiyordu Defne.

"Offf Levent,beddua mı ettin ne yaptın ama bu kadar olmaz ki!"

Dışından söylendiği yerin okulun giriş kapısının olduğuna çok sonra uyanmış,uzandığı kapının kolunu kendisi ile birlikte bir el daha tutmuş ve ittirmeleri ile beraber paldır küldür içeri,bölüm koridoruna girmişlerdi.

"Afdedersiniz çok acelem varda."
Demişti yüzünü anca görebildiği adam Defne'ye.
Ayakkabılarının çamur sıçramış topuklarından utanıp bir adım geriye çekildi Defne.

Çok uzun sayılmayan orta boylarda,hafif kaslı,simsiyah saçları olan esmer bir adam birbirine bastırmış olduğu ellerini dudaklarına kapatarak,

"Lütfen kusura bakmayın." Diyerek geri geri üç adım atarak sırtını dönüp uzaklaşmıştı koridorda.

"Ne kusuru, üzerime çıksaydın asıl sen kusura bakm..." Diyecekken,uzun koridorda neredeyse kaybolacak adamı birine benzetip durgunlaşarak sustu.

Hiç beklemediği bir karşılaşmada sinirlerini hoplatan şey,giden kişiyi kendisinin şıp diye tanıdığı halde onun Defne'yi tanımamış,belki de farketmemiş olmasıydı.

Bulunduğu yerde,çantasından ıslak mendil çıkartmak için hareketlendiği anda çalan telefonunu çıkartıp aldı.
Arayan bölüm sekreteri Hülya idi.

"Evet biliyorum,geç kaldım ama şu ayakkabimi silmem gerekli." Diyerek açmadığı telefonunu duymazdan gelerek çantasından çıkarttığı ıslak mendil ile ayakkabılarının çamur sıçrayan kenarlarını sildi.

Şimdi hazırsın Defne,haydi gazan mübarek olsun bakalım.
*******

Konferans salonuna girmesi üç dakikasını,az önce malum bir karşılaşma  yaşadığı kişiyi konuşma yaptığı yerde bulması ise iki saniyesini almıştı.
Ne çabuk başladınız yahu bu konuşmaya diye söylenene söylene
Kendisi için ayrılan,bölüm başkanının ve meslektaşlarının bulunduğu alana doğru geçtiğinde konuşma yapanın onu sahneden görüp anımsaması aynı anda oldu.
Şansına tam karşısına geçmişti Defne.

Konusu geçen konferansı bu adamın ağzından iki kez dinlemiş olmanın bilinci içinde oturduğu yerde bacaklarını üst üste atarak dik bir şekilde adama baktı Defne.
Her zamanki gibi,yine kendinden çok emin yine konuya çok hakim ve bilgili diye içinden geçirdi.
Ve her zamanki gibi yine çok karizmatik.
Gerçi bunu ilk dediğim zaman başıma gelmeyen kalmamıştı bu yüzden susmak için doğru bir vakit diye içinden geçirdi.
Sahiden bu adamın bilgisine hayrandı.
İkinci sınıfta bir dersine misafir öğrenci olarak girdiğinde bu adamla edebiyat alanında her konuda rekabet nasıl zevkli olur diye içinden geçirmiş,ve yıllar sonra karşısına akademisyen olarak çıkma fırsatını yakalamış,bir konferansında bizzat tanışmış onu etkileyici anlatımı ile kendine hayran bırakmış ve hayatının bir bölümünün ziyan olmasına seyirci kalmıştı. Bu yüzden az önce kapıda tanınmamış olmasına biraz şaşırmıştı ama ondan beklenecek bir davranıştı nasılsa diye bunu da eskiler içine iteledi.