"Şey buralarda deniz var mı?" tabi ki de var gerizekalı, karadeniz burası sonuçta of adamda diyecek ki bu ne gerizekalı bi kız böyle diye.
"Var, hatta çok güzel bir yer biliyorum. Pek kimse gitmez oraya, denizin rengi.." dediğinde biraz daha yaklaş...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
| baba sende bizimle uyusana? |
"Öhö oğlum sus öhöm." tahirin öksürüklerin arasında aliye anlatmaya çalıştığı şeyleri bir nefes anlıyordu galiba.
"Yenge? Devrem iyi bakmıyor galiba sana?" Ali nefese sarılınca gülmemek için zor tutuyordu kendini. Ali demek ki tahirin gittiğini bilmiyordu, anlatmamış mıydı ona? "Serap," dedi sarıldıktan sonra arkasındaki kadını göstererek. "Eşim, serap bu da nefes. Tahirin eşi." Nefesin gözü tahire kayınca gülmemek için alt dudağımı ısırdı.
"Memnun oldum, ama eşi değilim." serapla el sıkıştık sonra gülümsedi.
"Oğlum telefonda anlatmadım mi ben sana," tahirin fısıldayarak aliyi azarladığını nefes duyunca bıyık altı gülmeye başladı.
İlgisini yine serap'a çevirince gözüne küçük kız çarptı. Ona eğilerek "Merhaba ben nefes," deyince gülümseyip annesine baktı. "Senin ne güzel elbisen varmış öyle, pembiş pembiş."
"Teşekkür etsene annem?"
"Teşekkür ederim." Çok güzel türkçe konuşuyordu, zaten denizden bir iki yaş büyük gibi duruyordu, okula gidiyor olmalıydı.
"Senin adın ne?" Diye sordu nefes kızın elini tutarak.
"Melek."
"Çok güzelmiş." küçük kızı yanağından öptükten sonra tam kalkıcakken deniz kucağına çıktı. "Annem? ne oldu?" dudağını büzmüş bir şekilde yüzünü boynuna sokunca derdini anlamak zor olmamıştı.
"Kıskandı galiba?" Diye kızıyla birlikte yere oturdu serap. Ali pizzaları açma derdindeydi, tahir de tabak çıkarıyordu sepetten. Nefes serap'a 'daha önce hiç böyle bir şey yapmadı' diye bakış atınca denizin yüzüne bakmak için onu kendinden uzaklaştırdı.
"Annem? Sen neye üzüldün bakıyım?" O ara cevap vermeden yine boynuna sokulunca tahir elinde bi parça pizzayla yanlarına gitmişti.
"Kuşum?" Tahir denizin sırtına dokununca o daha da sıkı sarılıyordu. Nefesi mi paylaşamıyordu tam olarak çözememişti. "Babacım gel bakayım bana." Deyip nefesin eline pizzayı sıkıştırıp denizi kucağından aldı. "Bak bakayım bana? Ne oldu benim prensesime?"
"Eve gitmek istiyorum ben."
"Annem gideceğiz az sonra," deyince biraz yumuşamıştı sanki. Tahirle nefesin ortasına oturup ellerini kucağına koydu. "Ama şimdi önce yemek yiyeceğiz, biraz melekle oynayacağız-"
"Hayır." Yine nefesin boynuna atlayınca kıskandığını anlamıştı. Dört sene annesini hiç başka çocukla görmedi ki deniz, çok normal davranışlardı bunlar.
"Anne hasta mi o kız?" Diye sorunca melek, deniz nefesten ayrılıp yanlarından koşa koşa gitti. Bu kız bugün fazla mi alıngandı nefese mi öyle geliyordu? Yerinden kalkmaya yönelince tahir nefesi durdurdu.
