"Şey buralarda deniz var mı?" tabi ki de var gerizekalı, karadeniz burası sonuçta of adamda diyecek ki bu ne gerizekalı bi kız böyle diye.
"Var, hatta çok güzel bir yer biliyorum. Pek kimse gitmez oraya, denizin rengi.." dediğinde biraz daha yaklaş...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
| pizza |
Bir süre öyle yatıp konuştuktan sonra denizin bir kaç kızla öteye beriye koştuğunu farketmişti nefes. Kızların arasında ikiz gördüğümde aklında kendi kızı gelmişti. Duru.. tahire her baktığında aklına duru geliyordu, denize baktığında zaten onu görüyordu. Duru hiç nefesin aklından çıkmıyordu ki, küçücük bedeni, küçücük yüzü, atmayan kalbi..
"Adı ne?"
Tahirin sorusuyla nefesin önünde hayal ettiği kızı kaybolmuştu. Keşke orada olsaydı, kardeşiyle oynayabilseydi. Şimdi cenneteydi, tek başına, kimsesiz.. "duru.."
"Beni kızımın yanına götürür müsün?" diye sormuştu tahir, bir yandan yerde ki çimeni koparırken. Durunun sağlıklı olmamasının nedeni nefesin kendini bırakması olmuştu, hamileliğini ilk başlarda umursamaması olmuştu. Nefes kafasını sallamıştı ama tahirin bunu görmediğini anlayıp sesli söyledi.
"Götürürüm."
"Nefes... Sen nasıl dayandın?"
Tahirin o sorusuyla nefesin önünden 9 ay geçti, her şey yeninden çanlanıyordu gözünün önünde. Kaç hafta kendini suçlamıştı, yemek yememişti.. sigaraya başlamıştı, deniz bebekti, onun hiç bir şeyden haberi yoktu. Öylece yatıyordu beşiğinde. Belki nefesin hatasıydı durunun ölümü, tahir'i arasaydı belki de bunlar hiç yaşanmamış olacaktı ve onlar tahirle evlenmiş belki de üçüncü çocuklarıyla yaşıyor olacaktı?
"Cennette olduğunu bilmek yetti.."
"Nefes benim sanki şuramda," diye kalbini gösterdi tahir. "Şuramda bir şey eksik nefes, alamıyorum.. nefes alamıyorum." Tahir gözlerini denize dikmişti. "Hiç pişmanlık duydun mu? Aldırmak geçti mi hiç aklından?"
"Aldırmayı hiç düşünmedim," nefeste artık gözlerini denizden ayırmıyordu. "Babam beni evden attığında inatlaşıp daha da doğurma isteği gelmişti.."
"Ben de diyorum ki nefes neden başka evde yaşıyor."
"Ben dört sene hiç kimseyle görüşmedim ki, bi asiye ablam sağolsun işe gittiğimde denize baktı. Annen eve gelmeden alıyordum deniz'i yine. Yani dedikodumu kimse pek yapamadı, görmedikleri için." Nefeste artık yerde ki çimenleri koparmaya başlamıştı. "Tek pişmanlığım sigara, kızlara hamileyken sigara içtim. İyi geliyordu, bana iyi geliyordu ama kızımıza zarar veriyordum."
"Senin suçun değil, ben gitmeseydim sen hiç öyle bir şeye kalkışmazdın. Boş yere dört senemi romada geçirdim. Hiç bir fişki bulamadım döndüm, kızımın ilklerini kaçırdım, sevdiğim kadının göz yaşlarının akmasına sebep oldum. Kızımın ölümüne sebep oldum, sen.. Sen bir de çalıştın mı?"
"Ekmek parası tahir, çalışmak zorundaydım."
"Sen zayıflamışsın."
"denizi yedirebildim, o sağlıklı olsun gerisi önemli değildi benim için."
