Ζήσε το όνειρό σου/Live your dream(EXO Greek Fanfiction)

~Κεφάλαιο 35ο~

Φτασαμε στο σημειο οπου γινονταν οι καταστροφες.

Η πολη δεν θυμιζε σε τιποτα στην  αρχικη της εικονα.

Θυμηθηκα ολες τις αναμνησεις που ειχα μαζι με τους φιλους μου στα σημεια που τωρα βρισκονταν συντριμια.

Το καφε μας ευτυχως ηταν σωο ...

Φοβαμαι να αντικρισω τον αδελφο μου,δεν θελω να πολεμησω.

Μπορει να ειναι η τελευταια φορα που θα τον δω και αυτο δεν το θελω καθολου.

Πηγαμε ολοι κοντα στο μερος οπου βρισκονταν τα κοριτσια.

Ηταν και οι τρεις σοκαρισμενες προλαβαμε να σωσουμε την Μιμη και την Λουση.

Αλλα δεν βρισκαμε πουθενα την Ελινα...

Δεν θελω να σκεφτομαι αρνητικα ομως...καπου εδω γυρω θα ειναι σαστισμενη και χαμενη στις σκεψεις της.

Ναι αυτο ειναι θα την βρουμε συντομα.

"Μπα μπα μπα για κοιτα ποια ειναι εδω!"γελασε ο αδελφος μου που με ειδε

Το αιμα μου παγωσε.

Γυρισα πισω εντρομη...

"Ζelo .."ειπα μεσα απο τα δοντια μου.

"Θα πολεμησεις θες δεν θες"με ειρωνευτηκε ο αδελφος μου.

"Τι λες;Zelo σοβαρεψου ειμαστε αδελφια και δεν εχω καμια διαθεση να πολεμησω μαζι σου!"γρυλλισα.

"Και ομως..εγω εχω τον τροπο να σε πεισω"γελασε σατανικα.

Και προσταξε ενα απο τα τσιρακια του να πλησιασει

Για κακη μου τυχη ειχα βρει την Ελινα ,βρισκοταν εκει..και θα ηταν το κινητρο για να πολεμησω.

"Χμ....για να σκεφτω...τι μπορω να κανω για να σε πεισω..μηπως να κοψω καποιο δαχτυλο..μπα..κατι αλλο να την μαχαιρωσω...για πες τι προτεινεις;"το βλεμμα του δεν ηταν νηφαλειο μπορουσα να το διακρινω αυτο.

"Μην τολμησεις να ακγιξεις ουτε μια τριχα απο τα μαλλια της!"τσιρηξα και ενιωσα το λαιμο μου να καιει.

"Τοτε ξερεις τι πρεπει να κανεις"μου λεει κοροϊδευτικα.

"Δεν καταλαβαινω γιατι επιμενεις...Ειμαστε αδελφια και...σε αγαπαω ειμαι πολυ μπερδεμενη γιατι επετρεψες εξαρχης να σε κυριεψει η μαυρη σφαιρα;"μιλουσα στον  Zelo,στον πραγματικο Zelo ,τον αδελφο μου που ξερω οτι υπαρχει καπου βαθια μεσα σε αυτο το κυριευμενο σωμα.

"Γιατι ειμαι εξοργισμενος..μην με παρεξηγεις οχι μαζι σου αλλα με τους προγονους που με εμποδισαν να ζησω ευτυχισμενος με την προγονο σου ..Εγω και η μαυρη σφαιρα εχουμε ενα κοινο ειμαστε πληγωμενοι.."εξηγησε και για πρωτη φορα καταφερα να διακρινω καπως τον αδελφο μου.

"Και γιατι θες να με πολεμησεις;"απορησα.

Δεν μου απαντησε η μαυρη σφαιρα τον κυριευσε παλι.

"Δεν εχω χρονο για συζητηση..εχεις δυο επιλογες με πολεμας και αφηνω την φιλη σου να φυγει ή με αποφευγεις και σκοτωνω την φιλη σου μπροστα σε εσενα και στο αγορι της."

Ο Baekhyun απο μακρια με εβλεπε εντρομος.

Και τοτε ακουσα την φωνη της Ελινας .

"Δεν καταλαβαινω τι συμβαινει αλλα ...μην πολεμησεις τον αδελφο σου..μην νοιαζεσαι για εμενα θα βρω εναν τροπο να ...ξε-ξεφυγω"εβηξε η κολλητη μου

Ετσι οπως την ειδα μου κοπηκαν τα ποδια περασε η ζωη μπροστα απο τα ματια μου και σκοτεινιασα.

Δεν θελω αλλα πρεπει...

Πρεπει να πολεμησω και αν οχι για να σωσω την ψυχη του αδελφου μου ,πρεπει για να σωσω την ζωη της φιλης και των οικιων μου.

"Ενταξει οπως θες.."ειπα τελικα

Και εκεινος ικανοποιημενος αφησε την φιλη μου εκεινη κλαιγοντας με ικετευε να μην το κανω αλλα εγω ημουν αποφασισμενη.

"Πηγαινε στον Baek"της ειπα

Εκεινη με κοιταξε σαστισμενη.

"Τωρα!"φωναξα ,εκανε αυτο που της ειπα.

Ομως τα αγορια ηταν αποφασισμενα να με βοηθησουν ,τα κοριτσια θα τα προσεχε ο Jeonghan και θα τα επερνε απο εδω.

Ο συγκατοικος μου ηρθε και με αγγαλιασε.

"Να προεσεχεις..θα τα πουμε μετα"μου ειπε

"Ναι.." ,το ελπιζω ειπα απο μεσα μου.

Το κουνελακι μου με πλησιασε

"Εισαι ετοιμη;"

"Νομιζω"απαντησα ειλικρινα.

"Εγω ειμαι σιγουρος οτι ειμαστε μια χαρα..μην φοβασαι τουλαχιστον θα πεθανουμε ηρωικα."αστιευτικε ο Sehun.

"Δεν με νοιαζει πλεον ,εγω θα τα δωσω ολα...ακομα και την ζωη μου για να σωσω την Γη"

Τελειωσαν τα αστεια...

Πρεπει να αντιμετωπισω τους φοβους μου και αυτο πρεπει να γινει τωρα!

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Heyo!

Δεν εχω κατι να πω οποτε...

Τα λεμε στο επομενο κεφαλαιο ....

Mickaellaotakuforever-VIP<3