Συγκλωνιστηκαμε ολες.
Δεν ξεραμε τι να κανουμε αλλα το τελευταιο που επρεπε ηταν να χασουμε την ψυχραιμια μας.
Προσπαθησα ετσι οπως μου εδειξε ο Luhan να επικοινωνησω μαζι του μεσω των σκεψεων μου για να ερθουν...ναι ειναι η ωρα τα κοριτσια να μαθουν την αληθεια.
Βεβαια δεν θα τους αναφερουμε τα παντα...οπως για παραδειγμα τις σφαιρες...δεν ειναι αναγκη.
Και ετσι κι εγινε πηγαμε στην σπηλια και τους ειπαμε τα παντα.
Στην αρχη δεν μας πιστευαν αλλα ολες τους οι αμφιβολιες λυθηκαν μολις ειδαν ολοζωντανο μπροστα τους τον Zelo.
"Και τωρα τι κανουμε;"αναστεναξε η Μιμι.
"Πρεπει να την σωσουμε..θα παμε εκει.."ειπε ο Lay.
"Ξερετε που βρισκεται;"απορησε η Ελινα.
"Αυτοι που την απηγαγαν δεν εχουν καποια ιδιαιτερη δυναμη οποτε τους εντοπισαμε σχετικα γρηγορα...αυτο που αποσκοπουν ειναι ανταλαγη...της Ευας με την Λουση...αυτο ομως δεν θα το επιτρεψουμε"αναφωνησε ο Xiumin.
"Και..θα πατε εκει ;Χωρις σχεδιο;Ξεχαστε το δεν θα το επιτρεψω!"διαφωνησε η Ελινα.
"Αγαπη..δεν θα παθουμε τιποτα..ειμαστε απολυτως ικανοι να προστατευσουμε τον εαυτο μας..Δεν ειναι τοσο ισχυροι...και στο κατω κατω τις αποφασεις τις παιρνει ο Suho ως αρχηγος.Αν εκεινος μας αφηνει τοτε η διασωση θα γινει."ειπε γλυκα ο Baek.
Η Ελινα αμηχανη ειδε τα χερια της.
"Δινω την συγκαταθεση μου..και θα δρασουμε με σχεδιο οποτε δεν θα πρεπει να ανησυχητε..εδω θα αφησουμε τον Zelo,τον Jeonghan και τον Sehun να σας προσεχουν και φυσικα η Ευα δεν θα ακολουθησει.."ειπε αμηλικτα ο Suho
"Καλα..."κατενευσα εγω.
"Ολα καλα θα πανε.."μου ειπε ο Luhan και μου αγγιξε τα χερια για να με καθησυχασει.
"Ενταξει"χαμογελασα.
Πριν φυγουν ο Kai μου εριξε μια φευγαλαια ματια και μου χαμογελασε.
Κατι σκιρτησε μεσα μου ..γιατι ομως;
Περιεργο αισθημα αυτο.
Δεν ειναι αυτο το προβλημα τωρα ομως..
Δεν αντεδρασα και εμεινα να τον κοιταζω.
Οταν τα αγορια εφυγαν ο Sehun με παρακινησε να παμε για προπονηση και παραλληλα ο Jeonghan και ο Zelo θα απαντουσαν σε ολες τις αποριες της Μιμι και της Ελινας.
YOU ARE READING
Ζήσε το όνειρό σου/Live your dream(EXO Greek Fanfiction)
Fanfiction"Το σύμπαν μου έχει καταρεύσει.Δεν είμαι πλέον ένα ον με ελπίδες και όνειρα..είμαι ένα πλάσμα που βαρέθηκε...να ζει χωρίς σκοπό." Η Εύα μετά από ένα τραγικό ατύχημα έμεινε ανάπυρη και έτσι δεν μπορούσε πια να εκπληρώσει το όνειρο της να γίνει μπαλαρ...
