~Κεφάλαιο 32ο~

69 12 2
                                    

Ο Tao μαζι με τον Kai με οδηγησαν πισω στην σπηλια.

Ο χρονος απο την στιγμη που φυγαμε και επειτα κυλισε λες και δεν ειχε συμβει τιποτα.

Δεν ενιωθα καλα οποτε αποφασισα να αποκοιμηθω στην αγκαλια του Kai.

Οταν ξυπνησα ηταν πρωι ,δεν ηταν κανενας κοντα μου και απορησα.

Φωναξα ολα τα ονοματα αλλα δεν ελαβα καμια απαντηση,προσπαθησα να σηκωθω αλλα τα ποδια μου πονουσαν υπερβολικα πολυ.

Ξαφνικα ειδα τον αδελφο μου να με πλησιαζει,ηταν αλλαγμενος δεν μου θυμιζε σε τιποτα τον Zelo μου.

Ειχε σκοτεινο και μοχθηρο βλεμμα.

"Zelo;"σαστισα.

"Αυτη ειναι η αρχη των πανδεινων "ειπε και αρχισε να απομακρυνεται.

Φωναξα τοσο δυνατα που δακρυσα απο το γδαρσιμο που ενιωσα στον λαιμο

"Γιατι;"ηταν η μονη ερωτηση μου.

Ο μονος πονος.

Γιατι το εκανες;

Η σφαιρα κυριευει μονο αυτους που θελουν να εκδικηθουν...εσυ τι θες;

Και η μονη απαντηση που δεχτηκα ηταν

"Αυτο πρεπει να το καταλαβεις μονη σου"αυτο ειπε και εξαφανιστηκε.

Καταφερα να σηκωθω και μολις βγηκα εξω απο την σπηλια ειδα τον D.O και τον Chanyeol που με προστατεβαν τραβματησμενους βιαστηκα να βοηθησω αλλα εχασα τον ελεγχο του αμαξιδιου καθως τα ποδια μου πονουσαν φριχτα και δεν ενιωθα και τα χερια μου ...

Επεσα στο κενο ,απο τον γκρεμο του λοφου οπου ζουμε

Και τοτε τρανταχτηκα ολοκληρη και πεταχτηκα στον υπνο μου.

Ευτυχως ηταν ενα ονειρο,ομως δεν ηταν απλα αυτο ,πρεπει να ειναι κατι σαν οραμα και ελπιζω να το αποτρεψω.

Ο Kai βρισκοταν διπλα μου και με κοιταξε περιεργα.

"Εισαι καλα;"με ρωτησε.

"Οχι...ειδα τον αδελφο μου και κατι περιεργα...το προβλημα ειναι οτι τον ειχα χασει μια φορα δεν θελω να τον ξαναχασω..καταλαβαινεις;"

Με κοιταξε με συμπονια.

"Ναι..μην ανησυχεις ξερουμε που βρισκεται απλα...το πρωτο βημα ειναι να συνδεθεις με την λευκη σφαιρα και στην συνεχεια το βλεπουμε.Περιμενε να στην φερω"τον κοιταξα να απομακρυνεται και μετα να επιστρεφει με την λευκη μπαλα στα χερια.

Ζήσε το όνειρό σου/Live your dream(EXO Greek Fanfiction)Wo Geschichten leben. Entdecke jetzt