Purposed Marriage

32

MAGGY
"Hey, are you ready?" Tanong sa akin ni Leila.

Nasa harapan ako ng salamin. Inusisa ko ang aking buong sarili. Ang ganda ko, ang ganda ng gown ko, ang ganda ng pagkalagay ng mga kolorete sa mukha ko.

"I'm so excited Leila at medyo kinakabahan"

Hindi ko maintindhan ang aking nararamdaman. Kinakabahan ako na ewan. Wala naman sigurong mangyayari na hindi maganda ngayon araw ng kasal namin tulad nung una diba? Sisiputin naman niya ako diba? Matutuloy naman ang kasal namin diba? Napakadaming tanong na tumatakbo sa isipan ko. Ang tanging pangakonat mga salita na lamang ni Chris ang tanging baom at pinang hahawakan ko para mapawi ang mga kung ano anong bagay at tanong na pumapasok sa isip ko.

"Lika na, may photoshoot kapa. Mauna na ako Mags ha may pinapaayos pa kasi samin ni Grin si Chris"

"Sige thank you Lei"

Ilang minuto din bago natapos ang photo shoot. Pababa na ako ng hotel. Eto na, nandyan na ang driver ng sasakyan na maghahatid sa akin sa simbahan. Sana nandun na si Chris. Simula kasi kagabi hindi na kami ngkita, hindi ko alam saan siya ng punta pero, hinayaan ko na lang. Ang sabi kasi nila ay hindi daw maganda ang magkita o magkasama ang bride at groo  bago ito ikasal, baka daw kasi maudlot ang kasal. Naniwala na lang ako sa ganun pamahiin, wala nman mawawala kung maniniwala kami, kaya sinunod na lang namin ang kasabihan ng mga matatanda.

"Hi kuya, pati po pala ikaw nandito" patukoy niya sa driver nila sa pilpinas. Ganun kasi kaclose ang pamilya niya sa mga kasama nila sa bahay. Maging si Manang ay kasama din nila sa London ngayon.

"Tara na po, baka po hinahantay ka na ng napakapogi mong mapapangasawa"

Napatawa na lang ako at pumasok sa loob ng sasakyan. Mga 30 mins din pala ang layo ng simbahan mula sa hotel na tinutuluyan namin ngayon.

"Ang ganda ganda niyo po mam, nako ang swerte po ni ser at kayo mapapangsawa niya, napakabuti na bata manang manang po kayo sa mga magulang niyo na may busilak na puso"

"Maraming salamat po kuya. Salamat din po pala sa pagdalo niyo sa napakahalagang ganap sa buhay ko"

"Naku, walang anuman po, sa totoo nga lang po, pinilit pa kami ni mama mo para po pumunta dito, nahihiya naman po kasi kami mam, ang layo mahal ang pamasahe at titirahan kung sakali"

"Kilala niyo naman po si mammy kuya, alam niyo naman pong malapitim siya mga kasama sa bahay, parang pamilya na din po namin kayo."

Hindi namin namamalayan sa gitna ng kwentuhan namin ay traffic na pala, ilang minuto ng hindi umaandar ang mga sasakyan sa kalsada.

"Naku mam, pasensya kana hindi ko kasi kabisado dito, eto lang ung daan na tinurosakin e."

"Okay lang po kuya" kinakabahan na ako baka kanina pa sila ng aantay sa simbahan.

5 minuto din ang tinagal ng traffic bago umilaw ang green light at ngsimula ng umandar sasakyan. Inilibot ko ang akin mga mata sa bawat establisimenti na madadaanan namin. Napakaganda ng London. Ang daming nagsisitaasan na gusali, madami tao at sasakyan. Pinagpatuloy ko lng ang paglibot ko ng aking paningin. Sobrang nasisiyahan ako sa nakikita ko.

Hanggang sa mahagip ng mga mata ko ang isang pamilyar na lalaki. Tumatakbo eto at halata sa mukha neto ang pag aalala. Biglang bumilis ang tibok ng aking puso at naginit ang aking buong katawan ng hindi ko namamalayan. Pinahinto ko ang sasakyan sa gitna ng kalsada.

"Mam, nako, lagot ako neto sa daddy niyo, tara na po baka po kasi ay malate kayo sa kasal"

Si kuya talaga nagbibiro ako po kaya ang bride pano ko malalate. Imbis na tumawa ako ay binalewala ko n lng ang sinabi ni kuya.

"Kuya mauna na po kayo. May importante lang akong pupuntahan."

Hindi ko na inantay pa ang sasabihin ni kuya. Bumaba na ako sa sasakyan at ngsimula tumakbo patungo sa direksyon kung saan naroon ung pamilyar na lalaki na nakita ko. Wala akong pakialam kung ganito ang itsura ko ngayon. Mahaba at puting gown, high heels at makeup. I dont care as long as mahabol ko siya. Kailangan kong malaman bakit ko siya nakikita ngayon at hinahabol?

IAN

Pagka dating na pagkadating ko sa unit ko dito sa London agad akong nagpalit ng damit at tiningnan ang wedding invitation na pinadala sakin. Hindi na ko ngpahinga pa. Pagka alam ko kung saan ang venue ng kasal ay agad akong bumaba sa parking lot atsaka ngmaneho papunta doon..

Nakarating ako sa simbahan and they welcomed me. Nandun ang kanyang mga magulang at kaibigan. Maging mga magulang at kaibigan ni Chris. Sumilip ako sa harap. Mabuti naman at nandun siya. Gumaan ang aking loob kahit papaano. Oo mahal ko si Maggy. Mahirap man isipin na ikakasal uli siya, pero diba kapag mahal mo ang isang tao dapat maging masaya ka para sakanya. Napangisi n lng ako ng di oras. This is the second time of me being martyr about love.

Dumaan ang medyo di katagalan na oras. Mga tao sa paligid ay nag aalala na bakit hindi pa dumadating si Maggy. Itetext ko sana but i dont have her number.

But thank God natraffic lang daw sila according to his dad na nakausap ang driver nila.

"Hey-hey! Chris, where are you going!" Nag aalalang tawag ng ina niya kay Chris. Halos hindi maipinta ang mukha ni Chris nang dumaan siya sa gitna ng simbahan at sa harapan ko. Anong meron? May nang yari bang masama kay Maggy? Damn it akala ko natraffic lang siya. Fck. Sa sobrang pag aalala ko ay sinundan ko si Chris.

Ang bilis niyang nakalayo sa simbahan. Tumatakbo pa din siya at ganun din ako.

Hindi kalayuan ay nakita ko ang isang sasakyan. Sakay ang isang napakapamilyar na babae. Maggy?

Damn you, Chris for the second time running away.

Nagiwas ako ng tingin. Tulad ng dati. Hinabol ko si Chris at sinundan kung saan ito papunta.

Sana hindi kami nakita ni Maggy.