"Saan ka pupunta?"
"None of your business, Vern"
"Ian, i need you"
"Maggy needs me. Magkasama sila ni Chris baka mapano siya"
"Ako? Hindi mo ba ako naisip na baka mapaano ako kapag umalis ka?"
"Please, Vern. Let's stop this non sense."
Umalis na siya para habulin si Maggy. Dahil tanga at masokista ako, 0 na ba niya talaga si Maggy? Paano ako? Paano ang anak namin? Ang sakit.
...
"Staring is rude" iritadong pagkasabi ni Maggy bilang panangga sa kilig na nararamdaman niya..
"I love you Maggy" anya ng asawa sakanya. Hindi niya alam ang itutugon bagamat hindi siya sanay sa pina paramdam nito
"Please, Chris" hindi niya alam kung alin ang totoo kung totoo ba ito o hindi, nalilito siya. Gulong gulo siya. "Please, kung sinassbi mo lang yan para pagaanin ang loob ko wag mo nang ituloy, masakit sa puso yung ginagawa mo."
"Please Maggy, I know na sobrang gago ko dahil nasaktan kita.. I dont really understand bakit ako ngkakaganito.. ngwawala yung puso ko kapag hindi kita kasama. Nasasaktan ako kapag may kasama kang iba. And I think, no.. i feel it.. ramdam ko na mahal kita.. na mahal na kita. Please give me one last chance to prove it to you.. gusto kong patunayan sayo na kaya kong magbago para sayo. Para sa anak natin.. para sa mgiging pamilya natin. Im tired and sick of seeing you hurt and crying, parang may sumasaksak sa dibdib ko sa tuwing nakikita kita nasasaktan ng dahil sakin"
Naluha si Maggy sa sinabi, hindi siya makapaniwala. Hindi niya alsm ang gagawin. Gusto man niyang maniwala at sundin ang itinitibok ng damdamin ngunit ang isip may pangangamba.. Ano ba ang dapat sundin at piliin ang utos ng utak o ang tinitibok ng puso?
Niyakap ni Chris si Maggy.
"Dont cry love.. dont worry you dont need to hurry about your feelings... nasaktan kita ng sobra sobra.. and im willing to wait kung ano ang magiging sagot mo.. handa ako mgantay at suyuin ka habang buhay.. mahal kita Maggy, I'll give you time to think and decide"
"I..im sorry Chris.. naguguluhan ako, pero I wanted to give you a chance.. chance para sa atin dalawa.. tama ka.. i needed time para makapagisip ng tama.. salamat sa pag intindi.. sana magkaayos tayo.. sana maayos natin to."
"I will surely make it happen, I love you"
Kanina pa ngatog ang tuhod ni Maggy, ang lakas ng kabog ng dibdib hindi noya mawari, kung kilig ba ito o kaba. Basta ang alam niya masaya siya ngayon. Masaya kahit na alam niyang walang kasiguraduhan. Wala naman siguro mawawala kung isang araw ay magiging masaya siya. Pero ang nais niya, sana ay magtuloy tuloy na ito.
"Does he really love her, or he just sees her in her"
"What do you mean?"
"What are you doing here, Vern? Why do you keep on following me. I already told you--"
"I'm happy with Maggy and Chris. Arent you happy for them?"
"No."
"Why?"
"Because I love her.."
"I love you, Ian. You should be happy for her if you love her. If you really love that woman you should let her go, and besides hindi naman siya naging iyo right?"
"Will you stop?"
"Why? Why will I stop kung ikaw ang ama ng dinadala ko."
"Wh..at?!"
"Caught you tongue my man, yes you heard it right"
"Ha.ha.ha, why would i believe you? Sa dami ng lalaki mo bakit ako pa ang napili mong maging ama ng dinadala mo, sa tingin mo mgpapapikot ako syo"
"Wait.. wait ian please.. maniwala ka naman"
"No way!"
"Please believe me.. this time please.."
"Ipalaglag mo yang bata, wag ako"
2 days later
"What are you doing here?"
"Where's Maggy?"
YOU ARE READING
Purposed Marriage
Romantika"bakit ba ayaw mo sa akin chris ? bakit?" pigil hininga kong tanong. alam kong masasaktan lang ako sa isasagot niya. wala akong magagawa ganito ako kamasokista pagdating sa kanya. "Dahil hindi ikaw si Megan. Hindi ikaw yung taong mahal ko."
