-12.Bölüm-

66 51 22
                                    

Medyadaki şarkıyı açmayı unutmayın^^


Bilinmeyen Numara:
Bir gün bana da Emir'e baktığın gibi anlamlı bakacaksın prenses. Bu sözümü unutma!.

Gelen mesajla irkilmiştim. Mesajı okuduğumda sinirlenmiştim. Kim bizi izliyordu ki? Ayrıca neden bunu yapıyordu? Ruh hastası mıydı ki? Acaba Emir'e söylemeli miydim? Söylesem ne derdi ki?

"Miray iyi misin sen?" Emir'in sesiyle düşüncelerimden ayrılıp sorusuna cevap verdim. "Şey.. Evet yani iyiyim ben..Sadece yoruldum biraz." dediğimde Barış Poyraz'a dönüp "Aynen abi geç oldu. Maçta da baya yorulduk. Kızların da gözünden uyku akıyor zaten. Kalkalım biz." dediğinde Poyraz onaylarcasına kafa sallayıp "Tamam kardeşim siz bilirsiniz. Biz de baya yorulduk zaten." demişti.

***

Emirler gittikten sonra odama çıkıp İstanbul'a gitmek için işlemleri halletmiştim. Uçak bileti, kalacak yer gibi işleri... Uçak biletini iki gün sonraya yani pazar günü sabah saat 09.30'a almıştım. Şu an düşündüğüm iki şey vardı. Birincisi İstanbul'a gideceğimi Emir'e söylesem mi? İkincisi ise bana mesaj atan kim?
Bunları düşünürken gözlerimi kapatıp kendimi uykunun kollarına bırakmıştım.


Saat 09.30

Sabah telefonumun çalmasıyla uyanmıştım. Gelen arama annemdendi. Telefonu üçüncü çalışında açmıştım.

Annem:
Günaydın kızım. Uyuyor muydun yoksa?

Ben:
Günaydın anne. Yani benim bildiğim kadarıyla insan bu saatte uyur.

Annem:
Onu boşver de bak ne diyeceğiz sana. Baban diyor ki birkaç günlüğüne İzmir'e senin yanına gelelim. Olur mu?

Ben:
Güzel olur aslında. Sizi baya özledim. Ne zamana peki?

Annem:
Bu akşam ya da yarın sabah yola çıkarız.

Ben:
Ihhmm... Şey yarın olmaz anne ya aslında bugün de olmaz.

Annem:
Niye ki kızım? Bir sorun mu var?

Ben:
Yok yok ne sorunu? Ben arkadaşıma bugün ve yarın onlarda kalacağıma söz vermiştim. Pijama partisi filan işte...

Annem:
Hangi arkadaşınmış o? Ben tanıyor muyum?

Ben:
Anne hani hep anlatıyorum ya Helin diye. Karşı komşunun kızı. Aynı zamanda sınıf arkadaşım.

Annem:
Hmm..anladım kızım. O zaman biz başka zamana geliriz. Olur mu?

Ben:
Tamam annem. Şimdi benim kapatmam gerekiyor. Sonra görüşürüz.

Annem:
Kendine iyi bak kızım. Görüşürüz.


"Bir an annemi inandıramayacağım sandım ya. Nereden çıktı ki buraya gelme işi?" diye söylenirken Poyraz pat diye odama girmişti.
Poyraz'a "Ne var Poyraz?" diye sert çıkıştığımda Poyraz "Tersinden mi kalktın sen ya? Ne bu atar?" demişti. Fazla sert çıkmıştım galiba. "Özür dilerim ya sen beni boşver. Ne diyecektin?" diye sormuştum. Poyraz da alnını kaşıyıp "Ya bizimkiler dışarıya kahvaltıya gidelim diyorlar. Ne yapalım gidelim mi bizde?" diye sorduğunda biraz düşünüp "Olur gidelim. Ben hazırlanıp aşağı inerim." demiştim. Poyraz da kafasını sallayıp odamdan çıkmıştı.

ZEMHERİWhere stories live. Discover now