ZEMHERİ

-9. Bölüm-

Medya: Miray ve Emir

Kapının sanki tekmelenircesine çaldığını duyduğumuzda ikimiz de yerimizden fırlayıp kapıya koşmuştuk.

Kapıyı açtığımızda Emir'in ağzı açık kalmıştı. Kekeleyerek "Senin ne işin var burada?" diyebilmişti sadece. Ben de Emir'e bakarak ne olduğunu anlamaya çalışıyordum.

Gözlerim kapıda duran itici kız ve Emir arasında gidip geliyordu. Emir'in şaşkın ve sinirli haline bakılırsa bu kızın gelmesinin hiç de hayra alamet olmadığı belli oluyordu.

Kız itici bir şekilde beni süzüp içeriye girmişti. Gerçi kim olsa aynısını yapardı. Çünkü üzerimde Emir'in kıyafetleri vardı.
Ortamdaki sessizliği adını bilmediğim ve üzerinden iticilik akan kız bozmuştu. "Bana hoş geldin demeyecek misin?" diye sorduğunda Emir sert bir sesle "Burada ne işin var İdil?" demişti. Göz ucuyla da bana bakmayı ihmal etmemişti.

Adını az önce öğrendiğim kız Emir'e daha da yaklaşıp "Yoksa beni özlemedin mi?" deyip aniden sarılmıştı. Adeta bir sülük gibi Emir'e yapışmıştı. Şu an kızın saçını başını yolmamak için kendimi zor tutuyordum.
Niye böyle yapmak istediğimi anlamayarak Emir'le şu itici kıza bakmaya devam etmiştim. Emir ani bir tepkiyle kızı itip kendinden uzaklaştırdığında kız sendeleyip kapıya yaslanmıştı. Birkaç dakika bekledikten sonra bana ölümcül bir bakış atıp "Bu kız kim?" diyerek Emir'e bakmıştı.

Ortamda tekrardan bir sessizlik oluştuğunda "Sevgilim" diyerek sessizliği bozan Emir'e bakakalmıştım.

Az önce bana bakarak 'SEVGİLİM'  mi demişti?

Yanlış duyduğuma emin olmak için Emir'in gözlerinin içine bakmıştım. İdil'in kulak tırmalayıcı sesiyle birden irkilmiştim. "Hayır!. Emir biz sevgiliyiz." diye bağırdığında Emir tok bir sesle "Bir detayı unuttun galiba. Eski sevgilimsin." dediği anda gözlerim fal taşı gibi açılmıştı. Bu sülük ve Emir eskiden sevgili miydi? Ben hala Emir'e şaşkın gözlerle bakarken kız tekrardan kulak tırmalayıcı bir şekilde "Hayır!. İnanmıyorum sizin sevgili olduğunuza." deyip kendinden emin bir şekilde gülümsemişti. Kıza daha çok sinir olmuştum sanırım.

Ani bir kararla Emir'in elinden tutup "Sevgilimi rahat bırakırsan sevinirim." deyip Emir'in gözlerinin içine bakmıştım. Pırıl pırıl parlıyordu sanki. Ne yaptığımın farkına sonradan varsam da pişman değildim. Emir'i o sülüğün eline bırakamazdım.

Kızın yüz ifadesini görmek için kafamı çevirdiğimde gözlerinden ateş fışkıracak gibi ikimize bakıyordu. Kendimi tutamayıp "Evin kapısı açık kaldı. İstersen seni dışarı alalım." deyip nazikçe kovmuştum Bayan Sülüğü. Kız ters ters bana bakıp dışarı çıkmıştı. Şu an içimde 'zafer şarkıları' çalıyordu sanki. Normalde bu kadar sert bir kız olmasam da şu an yaptıklarım için kendimle gurur duyuyordum.