Undelivered Truth

Truth 1

Ashira Robles

I am drunk, I'm dizzy. But here I am, driving myself just to get home. My sight is starting to get blured. I blinked a couple of times but it didn't helped. Hanggang sa hindi ko napansin na may tumawid.

I tried to stop the car but it's too late, I just accidentally hit a little girl.

Nanlaki ang mga mata ko, agad akong binalot ng takot, hindi ako makagalaw, hindi ko alam ang gagawin ko.

Hindi ko sinasadya, aksidente lang ang lahat.

Agad na lumapit yung lalaking kasama ng batang babae sa kanya na sa tingin ko ay kuya nya, kasabay noon ang pagluha nya

Gusto kong bumaba para tulungan sila pero parang nakadikit ako sa kinauupuan ko

Ayaw kumilos ng katawan ko, nanlalamig ang buong katawan ko.

Takot na takot ako, lalo na nang dumako ang tingin sa akin ng kuya ng bata. Nakakatakot, parang gusto nya na rin akong patayin.

Dahil sa sobrang takot ko, naipaandar ko ang sasakyan ko.

I'm sorry! Hindi ko alam ang gagawin ko! Nakabangga ako pero aksidente lang ang lahat, hindi ko ginusto yun!

Habang pinapaandar ko ang sasakyan ko papalayo sa kawawang magkapatid, nadako ang tingin ko sa side mirror ng kotse ko.

Hindi umaalis ang masamang tingin ng lalaki sa akin.

Lalo akong binalot ng takot at kaba, dahilan ng pagbagsak ng luha ko.

"ASHIRA WAKE UP!" My eyes snapped open when I heard my mom trying to wake me up.

I got up the bed and took a deep breath kasabay na rin noon ang sunod sunod na pagpatak ng luha sa mata ko.

My mom quickly hugged me and tried to calm me down.

Nightmares again...

I hate it!

Bakit ba paulit ulit pinapaalala sa akin ang pangayayaring hindi ko naman sinasadya?

That was 5 years ago, but still, hindi parin ako tinitigilan ng bangungot na yun.

Niyakap ko ng mahigpit si Mommy.

Nang kumalma na ako, humiga na ulit ako para bumalik ako sa pagtulog, tumingin ako sa orasan, 2am, natatakot ulit ako matulog dahil baka bumalik ulit ang panaginip na yun, mabuti na lang tumabi sa akin si Mommy para hindi na ako matakot.

Alam kong para akong bata pero ano magagawa ko? I'm scared.

I'm lucky that my Mom is always right here everytime I got nightmares like this.

I woke up with the sunlight hitting my face, I got up on my bed lazily. Wala na si Mommy sa tabi ko, maybe she's already downstairs cooking our breakfast.

Pumunta muna ako ng comfort room to do my daily routine saka ako bumaba, nasa dinning table na sila lahat kaya umupo na rin ako katabi si Kuya Levi sa right, at sa left naman si Kuya Ashton at nasa harap ko si Mommy na katabi si Daddy.