Escaping Strings

Chapter 16: Island

Para siyang batang nanghihingi ng pizza, cute.

“Babe, baka tumaba ka na niyan ah, that's so full of....”

“Eh?” Hinampas niya ako sa balikat.

“Bad ka, I hate you!” Lumayo siya sa akin at umupo sa upuan na nasa tapat ng dining table habang nakasimangot.

I smile, “You have said I hate you first than I love you. That hurts, babe.”

Pinagtaasan niya ako ng kilay at akmang may sasabihin pero hindi niya itinuloy. Tumayo siya at nagmadaling pumunta sa living room.

“I hate you!” sigaw niya.

“Babe, where are you going?” I followed her.

What's up to her again?

“Iris? Mumsh, let's have pizza,” she said on the phone while glaring at me.

“Really?” Her face lightened up, “I'm on my way, bihis lang ako.”

“Where are you going now?” I asked.

“None of your business.” Nagbibis siya at lumabas.

Tsk, ako lang pala ang kakain. Dapat kasi nagpa-deliver na lang ako ng pizza eh! Kinuha ko ang phone ko para tawagan si Diane. Siya kasi ang medyo close ko sa magkakaibigan.

“Yes, Matthew?” she answered.

“Are you girls busy?”

“Hindi naman, we're just having breakfast here in Iris' place. Why?”

“Yayayain ko sana kayong mag-island hopping. Nabanggit kasi ni Miss Natasha — Mrs. Granada na maganda raw sa Panglao Island,” I said.

Oh, please, give in. Persuade the other girls. We need some refreshments.

“Sure, binabalak din sana naming mag-island hopping. Kailan ba?”

“After lunch, you cool? Mabilis lang naman ang byahe papunta roon.”

“Sige, I'll tell the girls. Bye!”

“Ah, hold up!” pigil ko.

“Yes?”

“What do you have for breakfast? Is it... pizza?” I am just curious.

“Yeah, how'd you know? Want some?”

“No, it's okay. Bye.”

Sabi na nga ba eh. Hay nako, Martina Fortalejo. Kumain na lang ako saka tumawag sa room service para maglinis. Bumalik ako sa suite ko para maligo at mag-ayos.

“Bakit ba ayaw mo ng commitment, Martina? As if it'll change something,” tanong ko sa kawalan habang nag-iimpake.

“I won't let anyone go near you. Ever.”

Naghahanda na kaming umalis nang may humabol. Kaya naman pala hindi mapakali si Diane ay dahil sa may hinihintay.

“Diane!”

“Jac!” Nagyakapan sila na halos talunin niya na ito nang makita. “Oh, my God! Ang gwapo mo pa rin!” sabi niya habang inaayos ang buhok nito.

[A/N: Jac as in Jake.]

“Ehem, nandito rin kami, ano?” pagsingit ni Cara.

Wait....

“Jacob?” nagulat kong tanong.

“Uy, Matt. Wh–What are you doing here?”

Mukhang nagulat din siyang makita ako at kayakap si Martina. I swallowed, feeling a lump on my throat, yet still cool. Ayaw kong magpahalatang ganoon ako kaapektado sa pagdating niya at magkakasama-sama kaming lahat.