Accidental Love อุบัติเหตุรัก [Yoonmin]{END}

ตอนที่:26

ผมตื่นมาแต่เช้าตรู่ ข้างกายผมยังคงมีเค้าที่นอนอยู่ที่เดิม วันนี้เรามีแพลนว่าจะไปเที่ยวกันครับ โดยมีคุณนายเป็นไกด์กิตติมศักดิ์

จังหวัดบ้านเกิดของผมเป็นแหล่งท่องเที่ยวที่อุดมสมบูรณ์ อยู่ทางทิศตะวันออกเฉียงเหนือของประเทศแถมยังอยู่ติดกับทะเล จึงทำให้คนในเมืองซะส่วนใหญ่อยากจะมาท่องเที่ยวกันมาก

"พี่ครับตื่นได้แล้วนะ..."ผมปลุกเค้าด้วยการเขย่าตัวเค้าแรงๆ แน่นอนว่าผมแกล้งเค้าเองนั่นแหละ ไม่ใช่ว่าเค้าตื่นยากอะไรหรอก

ผมลืมตาตื่นขึ้นจับเข้าที่แขนผมเอาไว้...

"มึงจะฆ่ากูรึไง"เค้าบอกแล้วลุกขึ้นนั่ง โน้มใบหน้าเข้าหาผมใกล้ๆ

เป็นผมเองที่ต้องเบี่ยงหน้าหนีก่อน ผมลุกขึ้นยืนข้างเตียง หยิบเอาชุดของเค้าแล้วยื่นส่งมันให้เค้า

"รีบแต่งตัวแล้วกลับห้องไปเลยครับ เผื่อแม่มาตามผมที่ห้อง..."

คุณนายเทอยิ่งไม่ชอบเคาะประตูอยู่ด้วย เกิดทะเล่อทะล่าเข้ามาเห็นเข้า มีหวังเรื่องยืดยาวอีกเป็นแน่...

"อ้าว!แต่งตัวสิครับ ยังจะมานั่งจ้องผมอีก"ผมรีบจัดแจงเอาเสื้อผ้ายัดใส่ตัว ทว่าเค้ากลับขืนตัวออก...

ผมถอนหายใจเฮือกใหญ่สุด...ไม่รู้ว่าเค้าจะมาดื้อด้านเอาอะไรตอนนี้

"ใส่เสื้อผ้าสิครับ...อยากให้แม่เข้ามาเห็นเราหรือไงกัน"ผมบอกเค้า พยายามที่จะใส่เสื้อผ้าให้เค้าอีกครั้ง

ครั้งนี้สำเร็จเมื่อเค้ายอมใส่เสื้อผ้าแต่โดยดี แต่กลับไม่ยอมลุกออกไปจากห้อง...ผมนั่งลงข้างๆเค้า เพื่อถามหาสาเหตุที่ทำให้เค้าเป็นใบ้แดกอยู่แบบนี้

"เป็นอะไรอีกครับ ทำไมถึงดื้อด้านแทนผมอย่างนี้ล่ะ"ผมถามพร้อมกับติดกระดุมชุดนอนเค้าไปด้วย

"ว่าไงล่ะครับ...ทำไมไม่ตอบผมล่ะ"ผมคล้องแขนเข้าที่ลำคอเค้า ช้อนสายตาขึ้นมองหน้าเค้าที่จู่ๆก็นิ่งเฉยไป