Accidental Love อุบัติเหตุรัก [Yoonmin]{END}

ตอนที่:5

"ไอ้แท!"

"พี่แท!"

ทั้งผมและจองกุกต่างร้องลั่นขึ้นเป็นเสียงเดียวกัน ทำไมน่ะหรอครับ ก็ไอ้เพื่อนตัวดีนี่สิ มึงจะมาอัธยาศัยดีอะไรตอนนี้...

"มึงหุบปากเดี่ยวนี้เลยนะ จะเรียกเค้ามาฆ่ากูรึไงห้ะ!"ผมรีบตะครุบปากมันไว้ ดึงมันเข้าหาตัวอย่างทุลักทุเล

"(อนอันเอง เอียกอ้ออ่ายเหมเอ็นไอเอย)คนกันเอง เรียกก็ไม่เห็นเป็นไรเลย"มันบอกเสียงอู้อี้

ถุ้ย!กันเองกะผีไรล่ะ พูดอะไรไม่คิดซะบ้าง เหตุการณ์ก่อนหน้านั้นไม่ได้ฝังลึกเข้าไปในความทรงจำของมันบ้างรึไงว่ะ แปลกคนจริงๆ

"กันเองห่าไรล่ะ...เมื่อเช้ามึงไม่เห็นรึไงกูเกือบตายคาตีนพวกนั้นอยู่แล้วนะ ขืนมึงเรียกพวกแม่งมาอีกมีหวัง ได้หึงหน้ามืดตามัวอีกรอบแน่ หัดเข้าใจอะไรๆง่ายๆบ้างสิว่ะ"ผมกัดฟันกอดตอบมันอย่างจนใจ คนอะไรว่ะซื่อบื้อได้อีก

เหอะ!หงุดหงิดเป็นบ้า มีเพื่อนอัธยาศัยดีจัด

"(อืออือ)"มันพยักหน้าตอบ...โอเค...เป็นอันเข้าใจกันดีแล้ว ผมจึงเอามือออกจากปากมัน

จึ่กจึ่ก...

"พี่จีมินครับ..."

นี่ก็อีกคนวุ่นวายไม่เลิกนะมึงน่ะ ขอร้องเหอะว่ะ อย่าให้กูหมดความอดทนกับมึงเลยนะ ขืนกูไล่ตะเพิดมึงขึ้นมา มันจะเข้าหน้ากันไม่ติดเอาป่าวๆนะ กูบอกไว้ก่อน...

"พี่ครับ..."

"อะไรอีกล่ะ! พี่จัดการไอ้แทมันอยู่เห็นมั้ย นั่งหลบดีๆไป อย่าให้พวกนั้นมันเห็นเข้าเชียวล่ะ"ผมหันไปบอกน้องมัน แล้วรีบหันมาชี้หน้าไอ้แทคาดโทษข่มขู่มันไว้เช่นเดียวกัน...กันไว้ก่อน เดี่ยวมันเผลอปากอัธยาศัยดีเข้าอีกครั้งล่ะแย่เลย

"พี่จีมินนน"จองกุกร้องเรียกอีกครั้ง...ลากเสียงยาวกว่าเดิม

"ชู่ว! จองกุก!! เบาๆสิเรา เดี่ยวพวกนั้นก็ได้ยินกันหรอก"