Accidental Love อุบัติเหตุรัก [Yoonmin]{END}

ตอนที่:12

ผมตื่นขึ้นมาอย่างมึนๆ ควานหาโทรศัพท์ที่อยู่ข้างเตียงเพื่อเช็คเวลา

07.30 น.

ผมดันตัวลุกขึ้นนั่งพิงหัวเตียงด้วยอาการสะลืมสะลือ นี่ถ้าไม่ติดว่าเค้านัดผมไว้นะ ป่านนี้ผมยังไม่ตื่นหรอกนะจะบอกให้

เสียงคุยโทรศัพท์ดังแว่วมาจากระเบียงของหอพร้อมกับกลิ่นบุหรี่จางๆที่ได้กลิ่นก็รู้ว่าใครเป็นคนสูบมัน...

"วันนี้กูไปรับไม่ได้ มึงไปเรียนเองเลยแล้วกัน"

ใช่แล้วล่ะครับทุกคน มันคือคิมแทฮยอง ไอ้เพื่อนเฮงซวยของผมนั่นแหละ ผมเดินไปแอบฟังมันคุยโทรศัพท์ตรงหน้าประตูห้องน้ำใกล้ๆ พยายามทำตัวให้กลมกลืนกับผนังห้องให้มากที่สุด

"มันคุยกะใครกัน" 

ดูจากสีหน้ามันแล้ว มันดูเหมือนจะลำบากใจพอสมควรกับปลายสาย ปกติไอ้แทที่ผมรู้จักเนี่ย มันจะเป็นคนบ้าๆบอๆไม่สนใจใครอะไรทั้งนั้นนะ อ่อ...เว้นผมไว้คนนึงแล้วกัน

เดายากแหะ...ผมล่ะอยากรู้จริงๆเลยว่าคนในสายมันเป็นใคร ทำไมถึงทำให้เด็กน้อยของผมเปลี่ยนไปได้ขนาดนี้กัน

"ทำไมก็ช่างกูเหอะ เออ...มันกลับมาแล้ว"มันตอบปลายสายอย่างหงุดหงิดหน่อยๆ

"เออ!มึงจะงอแงทำไมว่ะ เดี่ยวตอนเย็นกูเข้าไปหา"มันทั้งบ่นทั้งยิ้มในคราเดียวกัน

ผมมองดูการกระทำของมันแล้วรู้สึกตงิดๆยังไงไม่รู้สิ กลไกต่อมเสือกของผมก็เริ่มทำงานถี่ยิบๆขึ้นทันที ผมจึงทำการเขยิบเข้าไปใกล้ๆประตูระเบียงเพิ่มอีกนิด

"เออกูรู้แล้ว...ไม่ลืมหรอกหน่า"มันบอกปลายสายอย่างหงุดหงิดเช่นเคย

Tru...Tru...(ตาเถร) เสียงโทรศัพท์ของผมดังลั่นขึ้น

ใครโทรมาตอนนี้ว่ะ!

ฉับพลัน...ผมรีบใส่ตีนหมาวิ่งกลับมาที่เตียงให้ไว แล้วทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ ในแบบที่ว่ากูพึ่งตื่นนอนอ่ะเพื่อน ทันทีที่ไอ้แทเดินเข้ามา