Accidental Love อุบัติเหตุรัก [Yoonmin]{END}

ตอนที่:15

ผมตื่นมาด้วยความร้าวระบบไปทั่วทั้งตัว เพียงแค่ขยับก็รู้สึกถึงแรงเสียดที่ก้นอยู่ไม่น้อย...ผมพลิกตัวนอนตะแคงดึงหมอนมาวางกันไว้ที่ก้น มองสำรวจหาอีกคนที่ทำให้ผมต้องมาตกอยู่ในสภาพแบบนี้

ได้กูแล้ว...หวังว่าคงไม่เขี่ยกูทิ้งหรอกนะ

ผมมองไปที่ระเบียงของห้อง เห็นถึงแสงสีส้มจางๆที่ค่อยๆแปรเปลี่ยนเป็นความมืดมิด บ่งบอกได้ว่า...อีกไม่นานนัก ยามค่ำก็จะมาเยือน

ผมหยัดกายลุกขึ้นยืนด้วยอาการขาสั่นๆเพื่อที่จะไปเข้าห้องน้ำ...เสื้อผ้าชุดใหม่ ความเหนียวเนอะที่เคยมีนั้นได้หายไปสิ้นทั้งหมด เกรงว่า...อาจจะเป็นฝีมือของเค้าก็ได้ ที่เป็นคนจัดการมันให้กับผม

ผมยืนมองสภาพตัวเองที่หน้ากระจก รอยแผลจากเหตุการณ์ในวันนั้นก็ยังคงเหลืออยู่ รวมไปถึงรอยใหม่ที่เค้า มินยุนกิ ได้เป็นคนสร้างเพิ่มขึ้นมาอยู่เต็มไปทั่วทั้งร่างกาย

จะว่าไป...ดูไปดูมา ผมนี่ก็เหมือนคนป่วยเป็นโรคลมพิษเหมือนกันแหะ...แต่พิษสวาทแทนนะครับ เล่นซะหมดเรี่ยวหมดแรงกันเลยทีเดียว

ผมมองร่องรอยจากพิษความต้องการระหว่างผมกับเค้าอยู่อย่างนั้น ลูบไล้แผ่วเบาให้มันตราตึงเข้าไปในจิตใจว่าเค้าได้กลายเป็นของผมแล้ว

"ทุกอย่างที่เกิดขึ้นนั้น...ย่อมมีเหตุและผลที่ตามมา"

.

.

"ไม่ต้องห่วงหรอก...พี่ไม่ใช่คนเลวขนาดนั้น"

ทันทีที่ผมเดินออกมาจากห้องน้ำก็เห็นว่าเค้ายืนคุยโทรศัพท์อยู่ที่ระเบียงแล้ว ดูจากน้ำเสียงแล้วก็คงไม่พ้นว่าต้องเป็นจองกุกแน่ๆ

"อืมพี่โอเค...แล้วเราล่ะเป็นยังไงบ้าง"เสียงอ่อนโยนถามคนในสาย

ผมยืนนิ่งฟังที่เค้าคุยกัน นึกคิด...จะมีสิทธิพอมั้ยถ้าผมจะเดินไปกระชากโทรศัพท์นั่นทิ้งซะ