Ontnomen!! (Deel 2)

•Deel 1♡

Veel plezier xx

Een jaar later.

Pov Emma
We staan voor de deur. Ik kijk Eline aan. "Ben je er klaar voor?" Vraagt ze.

Mijn hart bonkt in mijn keel. "Nee."

"Kom op! Het wordt vast leuk. Je krijgt allemaal nieuwe vrienden en misschien zijn er wel feestjes."

"Dat wil ik niet, ik wil rust." Zucht ik.

"Dat heb je een jaar lang gehad. Dit moet echt."

Ik zucht nog een keer en druk op de bel.

Bijna gelijk wordt de deur open gegooid. Er staat een blonde meid in de deuropening. "Yess! Meiden!" Roept ze enthousiast. "Ik word gek van al die jongens. Kom binnen, kom binnen."

Jeeh. Daar gaat mijn rust. Eline loopt naar binnen. Ik volg haar.

"Ik heb er zo veel zin in. We worden vast beste vriendinnen." Eline stoot me lachend aan. 'Shut up.' Gebaar ik lachend terug.

We lopen een kamer in. Er staat een bank en tv. Ik neem aan dat dit de huiskamer is. Er zitten twee jongens op de bank.

"Voorstel ronde!" Roept het meisje. "Wat?" Ik kijk haar verbaasd aan. "Ga maar zitten." Ik ga samen met Eline zitten. Het meisje zelf gaat ook zitten.

"Ik ben Maddison." Begint ze. "En dat zijn Finn en Casper. Damian komt later." De jongens begroeten ons met een simpele hoi.

"Hey, ik ben Eline en dat is Emma."

Ik zwaai kort.

Maddison glimlacht. "Ik zal jullie onze kamer laten zien." Ze loopt langs ons de kamer uit. Gelijk volgen wij haar.

Wanneer we boven aankomen. Loopt ze een deur in. "We slapen hier met z'n drieën. De jongens slapen daar." Ze wijst naar een kamer tegenover de onze.

"Dat bed is van mij." Nu wijst ze naar een bed. "Dus kies maar welke jullie willen." Ze kijkt ons glimlachend aan. "Oh, dit is zo spannend. We worden vast beste vriendinnen! Ik zie jullie zo beneden." Maddison loopt de kamer uit.

Eline schiet in de lach. "Beste vriendinnen. Zo te zien heb je geen keus."

Ik lach kort. "Als ik maar kan uitrusten. Een jaar lang alleen reizen met jou is vermoeiend."

Eline lacht. "Shut up!"

"Ik hou wel van je hoor." Meld ik haar.

"Weet ik." Glimlacht ze.

Hoofdschuddend pak ik mijn tas uit.

"Dus jullie zijn Eline en Emma?" We kijken op. Er staat een jongen in de deuropening.

"Ja, en jij bent..?" Vraagt Eline.

"Damian" hij kijkt ons aan. "Tweeling?"

"Nee, we lijken gewoon veel op elkaar." Kaats ik iets te bitchy terug.

"Emma!" Roept Eline geschrokken. Ze geeft me een stoot tegen mijn arm.

"Sorry, dat was niet zo gemeen bedoeld." Mompel ik.

Damian lacht kort. "Geeft niet."

"Oeh, ik zou maar aardig doen tegen Damian. Hij is de baas hier." Mengt Maddison zich. Sinds wanneer is zij hier? Ach ja.

"Dus die vrouw maakte geen grapje?" Eline kijkt haar vragend aan. "Wie? Die met dat knotje?" "Ja." "Zij maakt nooit grapjes." "Echt nooit." zegt Damian er achteraan. "Maar dat baas gedoe neemt niemand serieus." Het blijft even stil.

"Hoe kan ik jullie uit elkaar houden?" Vraagt Damian.

"Emma is altijd chago."

"Ha-ha, grappig. Het verschil is dat haar haar lichter en steiler is."

"En jij hebt een accent." Vult Eline me aan.

Ik kijk haar aan. "Ik heb geen accent."

"Sorry schat, maar je hebt wel een accent."

Ik kijk damian aan. Noemde hij me nou schat? Wie deed dat altijd? Ik denk even na. Ohja Jax. Ik schrik. Jax! Damian ziet dat ik schrik.

"Heb ik iets verkeerds gezegd?"

"Nee." Zeg ik snel. Ik wil niet dat ze verder gaan vragen. Het verleden ligt achter me. Ik wil er niet meer aan denken.

"Oké, gaan jullie maar verder uitpakken en dan zien we jullie zo beneden." Maddison duwt Damian letterlijk weg.

"Wat was dat?" Vraagt Eline gelijk.

"Een ontmoeting met onze huisgenoten."

"Niet dat." Ze slaat een kussen tegen me aan. "Je leek wel in een soort trans."

"Het is niks." Kap ik het af. "Laat het gaan."

Eline zegt gelukkig niks meer. Na een tijdje zijn we klaar met uitpakken.

Ik zucht diep. "Zal ik Novia zo halen?" Ze is bij Stefan. Ik mis haar.

"Huisdieren zijn verboden."

"Weet ik, maar ik mis dat schatje."

Eline twijfelt. "Oké, haal haar maar. We houden haar wel verborgen."

"Yes! Dankje Lien, Ik hou van je."

Ze lacht. "Ga nou maar."

Ik blaas haar een handkusje toe voor ik naar beneden ren. Snel loop ik langs de huiskamerdeur.

"Wacht!" Roept iemand.

"Ja?" Ik sta half in de deuropening.

"Hier je sleutel." Damian loopt naar me toe en geeft me een pasje.

"Sleutel?" Vraag ik verbaasd terwijl ik het pasje omdraai.

"Ja, hier kan je de deur mee openmaken. En als je hier je vinger op houdt en naar dat bord richt, kan je je nieuws bekijken." Ik kijk hem raar aan. Hij lacht. "Dat leg ik later nog wel uit."

"Oké, thank." Knik ik. "Ik ben zo terug." Meld ik en loop de deur uit.

Na een uur in de bus kom ik eindelijk bij Stefan aan. Ik loop naar de deur en bel aan. Niet veel later doen Stefan open.

"Hey Em!"

"Stef!" Roep ik blij uit en ik vlieg hem om de hals. "Ik kom Novia halen." Mompel ik.

"Ah nee, moet ze weg?" Mompelt hij teleurgesteld. "Maar huisdieren zijn toch verboden daar?" Probeert hij nog.

"Ja, maar sinds wanneer houd ik me aan de regels?"

"Dat doe je niet, nooit gedaan en dat ga je waarschijnlijk ook nooit doen. Dus ik kan je beter Novia geven."

Ik knik instemmend. "Dat klopt. Waar is ze?"

Stefan gebaart naar de keuken. "Wacht hier, ik haal haar wel." Stefan verdwijnt in de keuken en komt even later terug met Novia in zijn armen.

Ik pak haar van hem over. "Dank je."

"Je kan haar altijd bij mij droppen."

"Is goed." Ik kijk op mijn horloge. "Shit, is het al zo laat. Ik moet snel gaan. Misschien is er een avondklok ofzo."

"Emma." Zegt hij voor ik de kans krijg om weg te lopen. "Als er ooit iets is, dan zeg je dat hè?"

"Ja, tuurlijk." Zeg ik, al weten we beide dat dat niet waar is.

"Een nieuwe start is goed voor je. Geniet ervan."

Ik knik en geef hem nog snel een knuffel. "Doei." Met dat loop ik naar buiten. Richting de bushalte.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Guys dit was het. Deel 1!! I am shocked.

Wat vonden jullie?

Je kunt alles zeggen/vragen.

Jullie zijn geweldig♡

Wat vinden jullie trouwens van mijn cover?

Xx ~B