“Matt....” He kiss me.

“I like you, Martina, matagal na and I really want to be with you. You can't leave me.”

“Ano bang sinasabi mo? We've just met two months ago.”

“Martina—”

“Hindi kita iiwan. Hindi muna,” I muttered the last words.

Mukhang magtatanong pa siya kaya itinuloy ko na lang ulit ang ginagawa namin kanina. Nakakaloka yung mga twists ng mga araw namin ng magkasama. Jusmiyo.

Hindi muna, Martina? Tsk! Ano 'yon? Okay na, 'di ba? Tama na. Hay nako.

Nagising ako at wala siya sa tabi ko. Medyo nakampante pa ako kasi makakakilos ako nang maayos kasi nga wala siya. Bumangon na ako para mag ayos ng sarili.

“Shoot!” I shouted when I realized the thing.

Nakita ko yung messages ni Ally, informing me about the visit in our hotel. At lalo pa akong nataranta nang makita ko ang orasan dahil pass ten o'clock na!

“Great job, Martina,” I grab all my things and head straight to the bathroom.

“Ah!”

“Oh. Good morning, babe,” he smiles and confidently stand facing me, naked.

Kapal talaga ng....

“What are you doing?” I asked in astonishment.

“Naliligo,” he continue rubbing his body with soap. “By the way, I have a client meeting at noon. Wanna join?”

Is he trying to sedu.... Ang landi talaga nito.

“A–Ah... ehem! No, thanks but I also have a run and it's actually right this time. Basically, I am late. So, if you'll excuse me, doon na lang ako sa kabi....” Naglakad siya palapit sa akin kaya naman napaatras ako.

Hinawakan niya ako sa waist, “Sabay ka na sa akin.” And he kiss my neck.

“Ah, sige, enjoy ka diyan. Ingat sa lunch date mo,” I left him laughing sweetly.

Nagmadali akong lumabas sa kuwarto para maligo sa kabilang bathroom. Jusme, hindi ko na kaya ang kalandian niya. Uggg! Maligo ka na nga lang, Martina. Nakakahiya sa staffs ng hotel niyo! Lagot ka sa daddy mo.

“What do you think about the services, Miss Martina?” asked the manager of the hotel.

Mukhang kinakabahan siya.

“I guess... we don't have a problem, Mrs. Granada,” her face lighten up. “You don't have to worry. My feedback's well done.”

“S... Seriously? Thank you very much, Miss Martina!” You can see the joy of her. “I can't believe this....”

“You should, Mrs. Granada. Among all the hotels I've went by this morning, you actually are the best hotel manager I've met.”

“That's enough, Miss Martina, baka lumaki ang ulo ko. Ayaw kong pumangit,” she chuckles.

“Ano ba, Mrs. Granada, Martina na lang po. First names na lang namin ang itawag niyo sa amin. Kayo talaga,” I giggled.

Escaping StringsWhere stories live. Discover now