Sparks Out

✨ 12

Celeste's POV

"Although angels are benevolent spirits, there are some unpleasant characters, including halo of light surrounding them and bird-like wings. Sufferers of angelophobia may be afraid of flying, especially people with aviophobia which means fear of flying."

Napakagat ako sa aking labi nang makitang nawala si Lucien sa paningin ko.

"Very good, Miss Archeleus.."

Umupo na ako ngunit hindi pa rin tapos mag function ang utak ko. Baka isipin niyang natatakot ako sa kanya.

Mga ilang oras ay natapos na ang klase. Hinanap ko agad si Lucien sa buong classroom ngunit hindi ko siya nakita. Lumabas ako ng classroom at nakita ko si Lucien na nakahiga sa ilalim ng puno.

"Lucien, there you are!"

Bumukas ang mata ni Lucien "Don't worry, heaven is safe and they make sure you would be safe in Heaven. So when you die, the angels will be there, and you will also become an angel."

"Lucien.. kapag naisip mong takot ako sayo.. nagkakamali ka. I'm not scared or afraid of you.."

A ghost smile appeared on his lips. "I know that.."

"Then why are you explaining."

"Before you explained your side. I was scared if you really meant what you said, but my instinct is telling me you don't meant it. I was scared that you resent me, Celeste.."

Napayuko ako. "I'm sorry.."

Ginulo niya ang buhok ko. "Don't tell me our friendship will break in a simple recitation?!" kunwari siyang nahimatay sa harapan ko at hindi nagsasalita.

Natawa ako. "Our friendship will never break, Lucien."

"Celeste?"

Napatingin kami sa lalaking tumawag saakin sa 'di kalayuan. Lucas is here!

Kumaway siya saakin at napakaway din ako.

Naglakad ako papunta sa kanya habang nagteleport naman si Lucien papunta sa kanya.

"Anon ginagawa mo dito?" tanong ko.

"I'm here to announce I'm your new principal.." natatawang sagot niya. "You have class? Wala na siguro dahil sa oras ng next class niyo ay ang paghirang saakin na bagong principal.."

Natawa ako. "That's great! Walang klase!"

"Lucien! Hindi ko pala makita si Mikael.." nag-alaalang sabi ni Lucas kay Lucien. "Do you somehow see him?"

Kumunot ang noo ni Lucien. "No? When did you last see him?"

"Yesterday night, and when I wake up, he's not in my room or in my penthouse.."

Napaisip tuloy si Lucien. "I see.. maiwan ko muna kayo?"

Tumango si Lucas.

I looked at him "Lucien, mag-ingat ka."

Ngumiti siya. "Kayo rin."

Umalis na si Lucien na parang bula at naiwan kami. Lucas stiffened and became pale. Napakamot pa siya sa noo at napakagat ako sa aking labi.

"By the way, about your offer yesterday.."

"I-It's fine.. I under-"