The third party (R-18)

Chapter 4

I was exhausted the whole month. Graduating na kasi. Cramming sa projects and stuffs sa school. Hindi na nga ako nakaka raket sa part time dahil sa hell week.

After din ng incident sa bar, na I almost got rape. I decided to have a rest sa part time job ko. I needed time for myself.

And thankful na din ako sa busy school to occupied my mind.

I met Pio. Well, his real name is Pierre Ollie Tan. His nickname was given by his grandma daw. Kaya ayun na yung nakalakihang tawag sa kanya. He's quite different from other guys I met. After our coffee the night he saved me. Nakilala ko siya. I seen him a few times sa mga events. He's really a photographer. Sabi niya lagi niya ako nakikita and he didn't have the courage daw to introduce himself to me not until the incident sa bar that he got a chance.

Well, I must say he is funny and very well spoken. More like a decent looking guy. Parang mabait na anak ganun yung itsura. Sa pagsasalita niya parang galing din siya sa well off family na maganda ang pagpapalaki sa kanya.

In our short meeting, magaan naman ang loob ko sa kanya that's why I gave him my number. We started texting and he calls me sometimes to ask how's my day but he never insist to meet again. Siguro nahihiya din siya. Para akong nakakilala ng new found friend sa kanya.

Atleast may nakakausap ako, napapagaan nya din kasi yung pakiramdam ko especially pag sobrang stress na sa school papers.

Today, I'm just laying in bed, relaxing my mind when my phone rings. Nasa bed side table ko kaya inabot ko para tingnan kung sino yung tumatawag.

*Pio calling*

"Hi" unang bati niya sakin. Mas maganda ang boses nya sa phone. Ang lamig, masarap pakinggan.

"Hey."

"Busy?" tanong nya.

Inayos ko ang higa ko para maging kumportable habang kausap siya.

"Nope. Nakahiga lang. Just got home from school."

"Hmmm" alam kong nakangiti siya halata kasi sa boses nya.

"Why?" tanong ko.

"Ahh. Wala naman. Just wanna hear your voice." pa cool na saad niya.

Yes, I know. Hindi niya kinaila. Una pa lang sinabi na nya sakin na gusto niya ko at balak niyang manligaw pero hindi ko alam kung anong pumipigil sakin para hindi siya payagan ligawan ako.

Dahil siguro alam ko na kung anong gusto niyang makuha? Eh ano namang mawawala sakin pag naging kami diba? Ok lang kaya na this time pumasok na ulit ako sa relasyon? Matagal tagal na din nung last relationshit...este relationship ko. And siguro ito na yung chance to divert my mind. The memories are still fresh. Felt like yesterday and I don't know if I can stand to think of that experience anymore. Gusto ko ng kalimutan dahil alam kong mali at hindi na mauulit. But a part of me is still hoping to see her again...

Kung bigyan ko na kaya ng chance si Pio?

Ok naman sa kanya na hanggang text and call lang muna kami and stay as what we are. He never push the topic again kaya yun ang gusto ko din sa kanya. Hindi siya mapilit. He's just there waiting until I decided to give us a go.

"You know what? Let's start dating." bigla na lang lumabas sa bibig ko.

Ilang segundo ding tahimik sa kabilang linya. Inakala ko pa na binabaan ako ng telepono.

"Pio? Still there?"

"Yes! I-I'm on my way to pick you up. J-just got my keys and be there like 5 or 10 mins." halata sa boses niya ang halong kaba at excitement.